677 resultaten.
Symfonie van het bos
netgedicht
2.4 met 13 stemmen
450 Vuurgoudhaan zingt weer
tussen naalden van het bos
eerste lentelied
In de nevelige ochtend zingt een
merel zijn eerste lied, vleugels ritselen zacht tussen
de takken, verborgen, maar nabij. Tussen wortels murmelt een beek,
een fluistering van helder water, golvend in de cadans van een tijdloze herinnering.
Geur van mos en vochtige aarde…
Oogst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
196 Op drie boomstammen
zaten we in ‘t bos
De zon scheen op het water
waarin twee zwanen
Walnoten zouden we
die morgen rapen
Eerst koffie uit een thermos,
hoe het dorp nu verder,
over yagyas en raad
ook over vermeende wanen
‘k Filmde de plek even,
dan liepen we ‘t dicht
omzoomde pad met riet
Vonden de bomen en de noten,
vulden…
Apollo op drift
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
197 Achter je laatste woorden zien wij een blank space, losgezongen van de kern van zijn wezen, existentieel overgeleverd aan het interludium van de ruimte...
of nee, het was een laatste stuiptrekking in het slotakkoord
achteraf begrijpelijk,
na deze enumeratie van de voorjaarsopruiming van het
nu eens briljante dan weer
mediocer gefulmineer…
Zolang ik leef
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
455 Zolang ik leef
Blijf ik bij jou
Zolang ik leef
Blijf ik je trouw
Ik zal altijd van je houden
Al gaat het soms verkeerd
Ze zeggen dat je van je verleden leert
In voor- en tegenspoed
Zolang ik leef
Omdat ik zoveel om je geef
Zolang ik leef
Zal er voor je zijn
Bij liefde en bij pijn
Want iedereen wil toch in het leven bij iemand…
Weekimpressie
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
238 Verstikkende walm van kleurrijke voetzoekers
beneemt mij de adem en slaat op de keel
onttrekt het esthetisch gevoel aan mijn brein
van harmonietinten in diversiteit
Het maakt mij dood- en doodziek. Allicht!
het belemmert het zicht van mijn ogen
Hoe zonderling toch
dat een spierwit konijn
het scheppingsverhaal opgetogen
van zijn zwarte…
Bij nader inzien
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
205 Het alziend leesoog zweijmelt om ons heen
het dient zich aan als door een wesp gestoken
verlaagt andermans geestelijk eigendom
tot barbarij zonder eerst te bevragen
en wat nog erger is: zonder pardon
Het linkeroog leest tegen wil en dank
het rechter tegen heug en meug - geërgerd
ontwaart zijn geelgekleurde blinde vlek
het kruidje-roer-me-niet…
De laatste akkoorden
netgedicht
2.4 met 21 stemmen
521 Zijn stem, een echo van verloren
tijden, een melodie die te breekbaar is om vast
te grijpen, zijn woorden als zachte regen op het asfalt van
herinneringen, waar we zijn liedjes altijd weer vinden, ook als tijd hen vervaagt.
De man die zong van de eenvoud
van liefde en pijn, met een rauwe stem die leegte
vulde, die het onuitgesproken tussen…
Je Moeder
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
232 Moeder zal je altijd voor me blijven leven
Moeder bedankt dat je bestaat
Moeder zal alles voor haar kind geven
Zolang zij blijft leven
Je Moeder is altijd tevree
Als haar kind huilt
Huilt zij met je mee
Haar hart is hetzelfde als jou
En wat voor keuzes je ook maakt in het leven
Je Moeder staat altijd achter jou…
X
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
236 Dat ik mezelf kon zijn
Omdat ik voelde dat dat voor u goed was
Is het mooiste geschenk dat ik ooit kreeg
En je gaf het me iedere dag.…
Compilotus
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
258 Zondagmiddag in augustus
sliep de wereld nog
om wat niet gekomen is
en tevens nooit verschijnen zal
Egoloos zei ik haar toen
blijf niet alleen ik neem je mee
ik haal je op ik vang de zon
Een zomerlang was ik haar schaduw en haar deeltijdkampioen
ze zei 'hoe meer jij mij wilt
daar waar ik ben en jij niet
is mijn land misschien iets…
Reflecties van rust
netgedicht
3.1 met 11 stemmen
471 Stilte in het meer
spiegels van lucht en bomen
de tijd raakt het hart
Zon werpt haar zachte gloed op het
water, elke rimpeling trekt de stilte in verschillende
richtingen. In de spiegel van de vijver ben ik niet meer ik, maar een
samensmelting van bomen, lucht en stilte, waar tijd even stilstaat en alles samenkomt.
Bergen staan recht en…
Hout alleen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
233 Een boom ben ik
in hout alleen
te ver van het bos
de witte port en jonge kaas
en elf rode rozen in een zwarte vaas
het stille uitzicht over de rivier
we zijn nooit uit elkaar geweest
jouw grappen leven verder, veel verder
dan in het duisteren van mijn sombere geest
de muze gloort innovatief door een lichttunnel
een oude messias heeft…
Jij, in de stilte van mijn dagen
netgedicht
2.4 met 11 stemmen
315 Je stem in de wind
zelfs in stilte blijf je daar
zoals avondlicht
Jij, die tussen mijn gedachten beweegt als een fluistering in de wind,
een aanwezigheid zonder woorden, maar altijd voelbaar dichtbij.
Geen tijd wist jouw contouren uit, geen afstand maakt je minder echt,
want zelfs in stilte blijft jouw stem een zachte echo in mij.
Ik herken…
Polka
netgedicht
2.2 met 5 stemmen
520 Een illustere nazaat
van Sheherezade
sprak met eerbied van waardige kleurrijk toonaardige
oud-Russische Ivanskaya's
die bol staan van zeldzame
dragers van namen
fameus en feeëriek
als Hobbits in de Ring
Neem Elimia Eximia,
en haar broer Ralaszputinschky
and the spy who came in from the cold
- from Russia with love, I've been…
De vonk van inspiratie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
237 Vonk in het duister
een fluistering leidt mijn pen
woorden vinden vuur
Soms is het een fluistering in stilte
van de ochtend, een gedachte die zweeft als stof
in een gouden lichtstraal, een woord dat zich vastklampt aan
de rand van het bewustzijn, wachtend om geboren te worden in inkt en adem.
Soms is het een golf die breekt en
zwelt…
Leuningen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
248 Dank alle leuningen
om je aan vast
om je omhoog te helpen
Dank jou ook dat ik altijd
iemand
denk te hebben
aan wie ik me vastklampen,
al is dat alleen maar in gedachten
alleen maar om dit
heel even
te laten lezen
Misschien is het ook veel meer
Want alles glipt zo snel
weg…
Ik blijf altijd op de zorgboerderij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
374 Ik blijf altijd op de zorgboerderij
Niets meer met de samenleving te maken hebben
Dan heb je rust
En voel je je vrij
Voordat je het weet val je in een zwart gat
Want de meeste mensen hebben toch een zwart hart
Het is in het leven toch allemaal eigenbelang
Ik leef voor m'n rust
En ga mijn eigen gang
Het is zoals het is
Gaat zoals het…
Genieten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
280 Kleine momenten
grote herinneringen
geluk inspireert
Zon werpt haar zachte stralen over het
veld, de gouden lichtvlekken dansen op het groene
gras terwijl een vlinder, in zijn breekbare vlucht, zo dicht langs
me vliegt en ik stilte om me heen voel, als een omhelzing van alles wat leeft.
De geur van natte aarde na een zachte
regenbui, geluid…
Het geheim van geluk
netgedicht
1.8 met 6 stemmen
227 Vluchtig als de wind
geluk op zachte vleugels
een vlinder vervliegt
Geluk schuilt niet in grote dingen,
in het behalen van wat de buitenwereld van me
verwacht, maar in het zachte licht dat ineens door het raam
valt, de eerste zonnestralen die het grijs van de ochtend langzaam vervagen.
Het is de stilte die zich nestelt in een
leeg moment…
Als Piraat ben ik geboren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
289 Als Piraat ben ik geboren
Zo heb ik mijn bestaan
Ze willen mijn stem toch horen
En als Piraat zal ik weer gaan
Onvergetelijke tijden
Wat ik als Artiest heb moeten lijden
Maar bij de Piraten- en Internetstations heb ik een bestaan
En Nederlandstalige Muziek met Danny van Strien zal nooit meer verloren gaan…
Dichtersmonument
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
243 Danny van Strien is een naam die iedereen in de Literatuurwereld kent
Ze weten wie ik ben in de Literatuurwereld
Daar heb ik veel voor moeten doen en moeten lijden
Om die teksten te verspreiden
Dichtersmonument
Vroeger zei ik al ooit komt er een moment dat iedereen mij kent
Dichtersmonument
Dat is algemeen bekend
Mijn ouders en familie…
Winterregen
netgedicht
2.4 met 17 stemmen
499 Een grijze lucht
de wolken verbergen de zon
regen raakt aarde
Al heel vroeg in de morgen word
ik wakker. Met een daverende kracht hoor ik de
regen uit de hemel vallen. Op weg naar een nieuwe bestemming
strijken talloze traandruppels neer en scheren nog even langs het dakraam.
Buiige neerslag, spetters hebben hun
afdruk nagelaten op het…
Alles op de rit
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
322 New York....
alleen heel even
naar brooklyn bridge
en columbia waar al
sinds mensenheugenis
mijn neef al eloquerend
oude geschiedenis oreert
New York
niet meer
dan tussenstop
naar yellowstone
the rocky mountains
the golden gate
van san francisco
waar mijn hart
voor altijd ligt
En dan
als uitsmijter
niet disney island…
Nog even terug...
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
276 Het aftellen was
voetzoekend begonnen
buiten gilden
de keukenmeiden
en binnen knalden
champagnekurken
Ik zat voor de veiligheid
toen op mijn hurken
door 't raam op de uitkijk
zag ik sterrengeklater
van blauwgele cobra's
en groengele draken
en zei "als 't zo ver is
en er nog één ster is
in mistige flarden
van 't hemelgewelf…
Elocutie
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
240 De morituri geven 't oude jaar
een schop onder de kont et cetera
in 't tranendal klinkt missa vetera
'verlichtte Lux ex ténebris ons maar'
Een cryptomaniak in fortunáta
belooft met bonzend hart tussen z'n handen
een huis met fee om van te watertanden
met bitcoin shiba inu persiflata
en etheréum een verborgen munt
in tijden van bananenruggegraten…
Amsterdam voor altijd in mijn hart
netgedicht
2.6 met 7 stemmen
288 Grachten fluisteren
bruggen waken in het licht
vrijheid ademt mee
Tussen grachten en gevels waar geschiedenis fluistert in elke steen,
waar de Amstel haar water spiegelt aan de nachtlampen van de stad,
fietsen kriskras langs bruggen, door smalle straten en pleinen heen,
terwijl de marktkoopman roept en het leven geen moment stilstaat.
In…
EEN GEDICHT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
343 Aan het werk of soms heel "zen"
Schiet mij plots een idee te binnen.
Dan stop ik prompt met wat ik bezig ben.
En schrijf een blad vol met losse zinnen.
Gedachten slaan op hol.
Lieve hemel, dit tempo houd ik niet vol.
Verleden en heden meanderen door elkaar.
Hier raak ik een gevoelige snaar.
"Tevredenheid", daar wil ik iets over kwijt.
Zoals…
De melodie van het leven
netgedicht
2.5 met 11 stemmen
302 Klanken vloeien zacht
golven raken de ziel diep
leven ademt door
Hoe wervelend een melodie wel
of niet bekend klinkt in de oren terwijl haar
breek- en kwetsbare toetsen gloeien onder de vingers
Het zijn net die vurige strelingen die sierlijk naar beneden komen.
Dat ze zich verspreidt op een manier
waarop aangenaam en innemend vloeien…
Mijlpaal
netgedicht
1.8 met 5 stemmen
316 Nooit sneller rees aan 't schrijversfirmament
de zon, als onze allergrootste
ster
doch hedenochtend was het dan zo ver
als influencer is mijn naam
bekend!
Ik kreeg van Google Ireland Limited
als ware het een sinterklaassurprise
met een cadeau - ik had niks meer te kiezen -
het volgende verheugende bericht
"Van harte! Je reviews hebben…
Herinneringen aan jouw licht
netgedicht
1.9 met 8 stemmen
282 Stralen in de mist
jouw licht draagt mijn dagen voort
schaduw wordt zilver
Wanneer de avond in de nacht verdwijnt
sluit ik mijn twee ogen tegelijk dwarrelen mijn gevoelens
naar jou die diep en intens mij terugbrengen naar de eerste ontmoeting
Stralen van jouw toentertijd uitgezonden licht en warmte zijn nog altijd waarneembaar.
Elke minuut…