Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 85.915):

Kleine dingen betekenen veel

Klein als het maar is
een druppel, een blik, een woord
en ik voel het groots

De geur van vers gezette
thee op een grijze, stille ochtend doet
iets met mij — niet uit te leggen, alleen te voelen, alsof
het leven even buigt en zegt: je hoeft niets, je mag er gewoon zijn.

Een onverwachte blik van
een onbekende, oprecht, zonder haast
of verwachting, blijft dagenlang nazinderen in mij als een
zachte echo van wat niet werd gezegd, maar toch iets in mij aanraakte.

Als de fluisterende wind
met de bladeren speelt en ik stilsta om het
te zien gebeuren, voel ik hoe de wereld ademt, traag, vanzelf,
en hoe de breekbare, diepe stilte tussen twee geluiden mij optilt en draagt.

Mensen vragen me soms
waarom ik traag loop of blijf kijken naar niets.
Maar voor mij is het juist daar — in een lichtstraal, een geur, een
tinteling — dat ik het leven voel, en vind ik mijn rust, mijn waarheid, mijn thuis.