31105 resultaten.
een jaar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 157 Eén jaar van je leven
zo snel voorbij
helemaal geleefd
teleurgesteld, bedroefd of blij
Soms is een jaar een ramp
er gebeuren nare zaken
je moet het aanvaarden
ook al kan het je nog zo raken
Het zit ook wel eens mee
daar moet je wel van uit gaan
de mooie dingen van het leven
geven kracht aan ons bestaan
Elk jaar nieuwe kansen
maar…
De " oude" dag is....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 301 Mensen een jaartje of wat ouder zijn mensen
op hun " oude dag".
Toch vreemd omdat elke keer opnieuw
de dag weer jong beginnen mag!…
Kerkhof
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 494 Tussen kettingen verroest van de jaren
liggen verhalen begraven
dood
heeft hun de mond gesnoerd
onder bemoste zerken
wordt geen woord nog gehoord
Tussen ontblote bomen
hangt laat novemberlicht
in vergulde scherven.…
Voorzichtig
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 1.205 Zacht, je lach
je rug is zacht
je schouder even aangeraakt
mijn voeten raken hard hout aan
ik pas niet
in je bed
mijn arm om jouw zachte middel
jouw zachte hoofd onder mijn kin
zeg maar niks en doe maar niets
probeer zo zacht te blijven, lig
en ik zal je voorzichtig bewaren…
zoals je daar zo ligt
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.544 zoals je daar zo ligt
zo rustig en vredig
ik hoor je ademhaling
dat geeft mij rust
lekker tegen mij aan
ik voel je warmte
jouw lichaam dicht tegen mij aan
een liefde ongekend
is wat ik beleef
jij bent mijn nr. 1
jij bent mijn zoon…
Ik kom om 't groene hout
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.634 Ik kom om 't groene hout. Daar is de vrede
voor me, in malingen de bochtpenseelde
lucht en de zon de hoge ongesteelde
bloem en der hoogste bladen lucht'ge schreden.
Het liggend blauwe met zijn vrouwenzeden
strekt zich en lacht met de uitdove weelde
verflauwend tot het niet veel meer verscheelde
van warmte en wolken die het maken heden.…
Zon schijnt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 75 ik dacht dat de zon
ging liggen maar dat doet de wind
hij schijnt alleen maar…
Hondenleven
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 792 Kolderiek periodiek (nr.5 uit een reeks van 100)
De Duitse staander bleek op commando
ook nog te kunnen liggen...…
Waar de wind liggen gaat
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 307 In de tuin ligt een zachte roep
van een vogel. Kom hier en zing met mij.
Tezamen met de pluizen en de gele troubadourtjes.
Deze eenvoud is volmaakt.
ik wil verwisselen van gedaante.
De liefde verzinnen, de liefste.
Een merel herhaalt zijn lied.
Een vlinder drinkt dauw uit het rozenblad.
Het zijn oude vrienden.
Het zijn schaduwloze metaforen…
LIGGEN IN DE ZON
gedicht
3.0 met 20 stemmen 7.482 Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato
de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht
ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo
ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht
Ik lig languit lig in mijn huid te zingen
lig zacht te zingen antwoord op het licht
lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen
te zingen van het licht dat om en op mij…
Ik wil ....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 275 Liggend in het gras
Door jouw ogen
De sterren zien
Dansen…
laten liggen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 80 liggen in woord
en verlatenheid…
De laatste twaalf slagen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 516 reeds slaat de klok
haar eerste slag
zij sluit de dag
de laatste van het jaar
de tweede slag
herinnert aan wat was
en aan de vele vragen
waarop de tijd haar antwoord gaf
dan volgen al die slagen
die ons doen denken
aan de vragen
die niet beantwoord zijn
en aan de vele dingen
en gedachten
die al zo lang
op daden liggen wachten…
Koningsdag rotzooi
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 110 Die liggen hier gewoon op straat,
geen mens die er naar kijkt,
dat is nou wat de mens achterlaat
na een geweldige zonovergoten dag,
de Koninsdag- rotzooi.
Die is namelijk bestemd voor die stoere kerels
die echt als EEN vent,
met tractor bezems vuilniswagen en een berg energie,
zorgen dat ik na een uur de straat weer zie!…
Overstappen op lijn 50
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 983 minimaal vijf jaren
veertig graden
hittegolven baden
in het zweet
gebroken nachten
liggen wachten
vader dood moeder
hulpbehoevend
kinderen groot
prikkelbaar kon ik
maar beslissen
sodemieter op ik
wil geen heisa aan
mijn lijf
ik drijf…
of was het vier
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 199 het gaat om een wereld
die traag wordt
althans in mij
ik pluk appels
uit een boom, leg ze
rond de stam
wrijf met een zakdoek
over hun huid
het dwingt tot geschreeuw
dat niemand mag horen
dan schik ik ze naast elkaar
jaar na jaar
vanaf wanneer wil ik dood
ik begin vanaf zes
en til alles op, eronder
liggen kindergebedjes…
Dank je wel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 1.395 en al zijn er stormen
al waait het heel hard
de wind zal altijd weer
gaan liggen
net als wij!
op naar de 30, wat jij?…
Bosatlas
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 885 Je eerste schooldag nam je 'm nog mee
Dat zware grijze ding zat in je tas
Toen bleek-ie ook te liggen in de klas
Je moest nog heel wat leren in B2
Al werd je er dan jaren mee gepest;
Nu ben je eindelijk de boss, at last!…
OPGESTAAN, plaatsje vergaan?
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 220 Op eerste paasdag zijn de kerken leeg
dit jaar; de woorden klinken ak’lig hol
De ziekenhuizen echter liggen vol
en brengen onrust, twijfel, pijn teweeg
Men zegt: ‘De Heer is waarlijk opgestaan!’
Voor velen is Zijn plaats nog niet vergaan!…
Sneltreinsonnet
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen 217 Het is heel stom, maar ik zal eerlijk zijn:
Ik heb het laten liggen in de trein.…
Dankbaarheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 64 Ik heb aan de bloemen geroken ,
de roos , de lelie;
en de bromvlieg
boven de kruisbloemen
horen zoemen
langs het pad
de doornen en de distels
Nu ik mijn jaren overzie
doorstroom
mijn hart een blijde melodie
door Uwe hand geleid
zover te zijn gekomen
met de hoop
dat er nog vele in het licht wandelende
jaren zullen komen…
Op zoek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 294 nu komt verzoening
in deze na-nacht
heersen over schuld
en onschuld
zoals oude geesten
van duizend jaar
zal ik zwijgen en liggen
als de aangebeten hond
de bezworen zoektocht
naar rust en vrede
langer dan leven
mag ik leven
langer en liever dan lief…
Agenda
gedicht
2.0 met 14 stemmen 3.623 De achtenveertig jaar tussen je geboorte en je dood
liggen in mijn agenda dicht bij elkaar.
Eerst sterf je. Daarna word je geboren.
--------------------------
uit: 'Veerstraat', 2001.…
Liggen in het gras
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 587 Dus blijf ik liggen in het gras,
mijmerend over al dat ooit was,
en nooit meer terug zal komen.…
liggen in het gras
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 857 roerloos liggen in het gras
willen dat het anders was
staren in het schemerlicht
wachten op je aangezicht
blijven liggen in het gras
weten dat het niet zo was
ogen sluiten voor de nacht
het is later dan ik dacht…
liggen in het gras
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 773 roerloos liggen in het gras
willen dat het anders was
staren in het schemerlicht
denken aan je gezicht
blijven liggen in het gras
weten dat het niet zo was
ogen sluiten voor de nacht
het is later dan ik dacht…
Liggen in de zon
gedicht
3.0 met 13 stemmen 11.608 Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato
de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht
ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo
ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht.
Ik lig languit lig in mijn huid te zingen
lig zacht te zingen antwoord op het licht
lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen
te zingen van het licht dat om…
Hier liggen we
gedicht
1.0 met 21 stemmen 17.012 men is daar één met de natuur, men wacht er al jaren op regen.
en men gelooft er, geloof er voor iedereen mee:
uit ons wordt nieuwe liefde geboren.
-----------------------------------
uit: 'Omdat ik ziek werd', 2008.…
Liggen in het gras
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 471 Ik lig in het gras en luister.
Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen.
Ze brengen mijn eigen kindertijd terug.
Torenkraaien zwermen suizend als de wind.
Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk.
Een oude vleermuis fladdert als een kind.
Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden.
De avond is aan het vallen.
Recht omhoog kijk ik nu de hemel…
Stil liggen......
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 225 Zomer is
met zon vertrokken
luchten met herfst
eerder grijs
dan blauw
Kou heeft
de toeristen
de dagjesmensen
van kade en oever
verdreven
Ik schrijf
en heb geschreven
over zomerzon
de stroom,de schepen
die er -dagelijks- voeren
Nu liggen ze er
nog wel stoer
maar stil
en verlaten
motorgeronk...
alleen in mijn geheugen.…