64 resultaten.
Zusterland
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 Kinderen van aarde en wolken,
geboren met een wil te gaan of te staan,
vrij de weg te kiezen, langs alle volken,
langs de stroming van de grenslaag te gaan,
op het spoor van brieven zonder woorden,
met foto’s kreukbaar vergeeld
in de zon van oneindige oorden,
als globale nalatenschap, ongedeeld,
op de tast, zwaaiend in ’t rond,
schuifelend…
afwijkend gedrag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 verontrust in een zorgzame houding,
dient het leven zich als ingeschaald
vermogen bij mij aan
ik weiger deze conceptuele benadering
die mijn hersenen vergroten op een banale
wijze, ofschoon een late lobotomie slechts
een eeuwenoud litteken als een stigma achterlaat
ga ik mijn weg als tollenaar die langs het pad
zijn afkeer toont aan de nalatenschap…
Stenen harten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 niet meer in staat tot enig voelen
door de zucht naar vernietiging totaal verblind
geen dialoog meer mogelijk
hun taal spreekt slechts met tongen van haat
mens tegen mens, volk tegen volk
eens vruchtbare akkers met bloed bezaaid
talrijk reeds de neergestorte vogels
moeders in eeuwige rouw gekleed
voor maar zo’n korte tijd op aarde
een nalatenschap…
Geen trek meer
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 732 De laatste peuk die Pim heeft mogen roken
Voordat hij zelf opeens werd neergepaft
Heb ik voor duizend euro aangeschaft
En toen heb ik die peuk ook opgestoken.
Maar na één trek had ik genoeg daarvan
Omdat ik echt tabak heb van die man.…
Waterspiegel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 391 Het eindeloze duister ingesleurd
even toch nog ingekleurd
door beelden die snel weer vervagen
stilte
als nalatenschap
een bloem…
Sprankelende ijlte
netgedicht
4.0 met 152 stemmen 94 spraken
onze glinsterende
woorden met het
vloeibare van water
een sprankelende
ijlte die brak net
als het water was in
twee componenten
momenten in
leven en dood
een symbiose
die zij zelf kozen
eigengereid en in
bruisende vitaliteit
om in deze
kraamkamer van
het leven van alles
en iedereen het beste
te nemen en als
nalatenschap…
eindbestemming Maastricht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 271 dikke regendruppels
als tranen
schonen
stad na stad
flitst voorbij
een mager paard
graast in een weiland
veel makke schapen
ingeladen in een bus
kilometers vreten
Maastricht in zicht
koffie nabij
voetstappen op klinkers
kinderhoofdjes lang
een warme achterste
op een buiten-terras
in een kerk
heidense taferelen
in goud gehuld
nalatenschap…
17-12-1917- 17-12-2017 Toon Hermans
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 290 Wanneer je Toon, nog had geleefd
je ons nog meer had laten genieten
Was je 100 jaar geworden, maar nu:
geniet jij boven met Marie,
en wij van je nalatenschap.…
Het zwerfspoor voor…
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 652 Voetstappen kraken op ’t held’re laken van vers gevallen sneeuw
verbreken de stilte van de morgen die in kilte uit de nacht ontwaakt
met ’n kermende schreeuw
De man sjokt voort door niemand gestoord in zijn eenzaam bestaan
dat hij zelf doodbedaard onder zwerversleven schaart om in vrijheid
over aarde te gaan
Dan staat hij stil daar hij…
voor het overleven
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.622 mijn vader heeft huizen gebouwd
die er nu nog staan...
zoals ik verzen schrijf
voor het tijdelijk behoud
zo werkte hij destijds
dagelijks aan het overleven
er moet zelfs nog ergens
een foto zijn waarop hij
met een zakdoek om z'n hoofd
geknoopt (tegen de zomerhitte)
met een troffel in zijn hand
prachtig is vereeuwigd
dat zie ik bij…
En wat dan?
gedicht
2.0 met 123 stemmen 28.812 Op een dag zal ik weg zijn en
wat dan? Verdwenen zonder een
teken te geven of te nemen en
het puin dat ik achterlaat is
niet langer lachwekkend.
Want wie als ik nooit heeft
gebouwen laat niets achter dan
verwachting en verwarring en
wat dan?
Wellicht in uw herinnering zal ik
stollen verstijven, niet lang meer
blijven maar verbleken…
één been in het graf
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 177 één been in het graf
wil hij nog blazen inzicht
verspreiden
maar het schort hem aan adem
en de wind maakt zich meester…
het kruispunt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 183 moeizaam ontlast de houder
zich van het offer, woorden
van wierook galmen door de stille kamer
het schreeuwt – het is hier overbevolkt, mijn
dood heeft geen wensen
in de kieren van zijn adem en ontnuchtering
zetelt de wens die dan toch ongenoeglijk
maar duidbaar de kans creëert door hongerige
staven te scherpen die het lichaam zullen breken…
P.S.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 698 er was geluk
dus was er leven
al ging het wel
wat snel voorbij
gezien in eeuwigheid
'slechts even'
niets dan
vluchtigheid
zijn wij…
woorden voor altijd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 920 ik woon in woorden
die ik achterlaten zal
zei je toen
toen je wist dat je zou gaan
in mijn woorden zei je
kun je me vinden
altijd
het moeilijk deelbare
woont daar
mijn diepste binnenste
het tomeloze verlangen
woont daar
en het vallen en opstaan
mijn doodse stilte
en mijn snerpende gekrijs
in mijn woorden zei je
kun je me vinden…
Te lang van stof geweest
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 236 ik zoek
waarheid uit
de sprookjes van vandaag
in spelletjes
van gisteren de stukjes
leven van het afgelopen jaar
waar is mijn testament
het werk dat voort blijft
leven als ik er niet meer ben
heb ik wel
iets te geven
waardoor men mij nog kent
of ben ik te lang van stof
geweest zal niemand het
doen opwaaien hooguit nog mijn…
Bernard van Beurden en zijn stilte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 193 Werkwoorden van geluiden
laten klanken boekdelen spreken
die geen Babylonische spraakverwarring duldt
Partituren omvatten alomvattende vertalingen
van stille emotionele menselijke gevoelens
en als een pagina onbedrukt blijft
dan is deze bestemd voor jou
voor jouw stilte
voor jou!…
Verdriet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 612 Hoor in karton doos
Wat ben ik tenger ook koos
Rattengif erg zuur.…
Vrede
gedicht
3.0 met 16 stemmen 5.171 na de grote slag eten we gehakt
gekscherende de schedel afgezet en in de jonge schoten
gezet gelijk de geest met de broek open
en we stromen vol bier dat schuimt op de lippen
denken er niet aan een brief te schrijven naar moeder
naar heeroom naar de kardinaal generaal geen kettingbrief
op kringlooppapier waarin woorden ons doodsteken
in de rug…
Voorlatenschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Voor mensen geboren worden
laten voorgangers alles na.
Onze voorlatenschap.
Overleveringen
die weer herinneringen worden.
Nagelaten boeken
over wat voorouders dachten.
Levensreisverhalen zijn het
die niet versleten raken.
Levenskunsten zijn het
die blijven voortbestaan.
Onsterfelijke geesten
die ze hebben gegeven.
Nalatenschappen zijn…
Wester Paviljoen
netgedicht
4.0 met 59 stemmen 1.016 de oude sfeer leunt zich loom aan de singels,
langs de tafeltjes valt het licht tijdloos uiteen
verbrast haar verbeelding op flamboyante wijze
aan advocaten en vermeende kunstenaars
zonder aanspraken in de nalatenschap van toen.…
Toegift
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 186 Er is, zo’n zestig jaar na hun debuut,
Alsnog een gloednieuw nummer uitgekomen
Met samenzang die van weleer doet dromen
De song ontroert en raakt mij absoluut
Toch krijg ik ook een naar gevoel hierbij
Is dit nu kunst of lijkenpikkerij…
zij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 98 zij koestert me in de flank
van witte raven die hun
vleugelwijdte nimmer laten
kortwieken door scharen
die diep trachten te
kerven in de nalatenschap
van altruïstische
desolate decorum
in ben een raaf, ongekloond
zelfs weggehoond door hen
die ik niet haat, maar vol
mededogen hun ondergang
met mijn treuzelende blik
gestaag onder ziet…
De trommel
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.933 Nalatenschap van een eeuw gelee
niet veel, maar meer dan ik nalaat.
Ik had me ingeleefd, leerde ze kennen
voel pijn bij verweerde namen in steen
onvoorspelbaar als de windroos, ween
ik om hun dood, jaren na hun sterven.
Ik maakte vrienden en verloor ze
in dezelfde rimpel van de tijd.…
Wie
gedicht
2.0 met 17 stemmen 12.006 Wie zal de vriend zijn van mijn vriendin,
de baas voor mijn hond, het kind in mijn jeugd,
de oude man bij mijn dood, wie zal dat zijn als
ik het niet ben? Jij? Ach kom, jij bent niets
dan twee ogen, die zien wat ze zien, jij
bent niets dan het uitzicht: een zon schijnt,
een appelboom bloeit, een stoel staat in
het gras; vreugde, verdriet, weet…
Mag ik...
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.923 -----------------------------------------------------
Strofen en andere verzen uit de nalatenschap
van Andries de Hoghe (1932)…
Mijn leeuwerik
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 50 en schaduwen die de barrières
die de ziel van de nacht bewonen
in dat mistige uur wordt de horizon
bevrijd van monotone sluiers
van zwartgalligheid, zijn geheim
verspreid als hij zijn boodschap
verzendt, gericht op de kamers
van geopende harten waarmee
het doel niet wordt gemist, de
kern altijd weet te raken van
een non verbale nalatenschap…
Ode aan Toon
hartenkreet
3.0 met 60 stemmen 12.796 Je hebt de mensheid wat gegeven,
je nalatenschap is groot.
Zou er ooit nog iemand komen
die jou evenaren kan, ik denk van niet.
En daarom dank ik jou Toon Hermans,
voor dat wat je ons achterliet.
Je bent er mede oorzaak van geweest,
da'k ook probeerde te gaan dichten.
't Lukt niet altijd, maar ik doe m'n best.…
Ode aan Toon
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 9.188 Je hebt de wereld wat gegeven,
je nalatenschap is groot.
Zou er ooit nog iemand komen
die jou evenaren kan, ik denk van niet.
En daarom dank ik jou Toon Hermans,
voor dat wat je ons achterliet.
Je bent er mede oorzaak van geweest,
da'k ook probeerde te gaan dichten.…
Willem Arntsz
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 84 Nicolaasparochie weten, dat hij met
zijn nalatenschap iets voor de geesteszieken
in de stad Utrecht wensten te doen, dat iets
aan het lot van de lijders zou verbeteren
overeenkomstig het menselijk fatsoen.…