Alle inzendingen over weg om te gaan

`t is zo on eerlijk krijgt het niemand vraagt erom `t overkomt je dan vechten vechten om te overleven red het of niet een loterij winnen verliezen een nieuw begin het einde twee wegen welke te gaan mag niet kiezen gaat welke kom je later achter overwonnen of overleden dat is KANKER…

uren van onbegrip warme tranen die zich dan nog wegen banen worden dagen weken jaren van op automaten stromen die tere insteken weg drukken om op de weg verder te gaan volwassen en bevangen de zekerheid blijft het moment zal weer komen dichtbij zullen we weer zijn voor we ooit verstommen dat we elkaar verstaan tot je op een dag verstijfd…

Soms zou ik willen vertrekken Verder dan ogen kunnen reiken. Lopen tot aan het ongeweten eind. Vrij wezen is het hoogste wat ik kan bereiken Want dit leven is net Een kader zonder schilderij.…

Zeg ster wijs mij wijs mij de weg welke te gaan Die uit het Oosten komende wijzen wees je wel hoe ze naar hun doel Bethlehem moesten reizen en ik - mij zie je niet staan waarom beantwoordde je niet mijn vragen waarom liet je mij toch begaan ook ik heb zoveel te dragen wijs mij mijn weg mijn levensloop welke ik nog moet gaan of kom ik te…

Hand in hand lopen, knuffelen, zoenen zonder het gevoel weg te willen gaan. Samen willen zijn, elke dag, elk uur, elke minuut. Elke seconde. In elkanders armen staan, zonder besef van tijd en omgeving. Ik zou zo graaf liefde willen voelen, maar tot nog toe voel ik het niet.…

ik zag je schoenen staan besmeurd maar toch onaangedaan wachtend op de stap waar ze voor gaan je hebt ze uitgeschopt je voeten weggestopt in het geitenwol van sokken zachtheid en hun warmte lokken we lopen niet meer paralel voeten kennen nu de wegen wel en gaan hun eigen gang niet bang om uit de pas te lopen jij bent geschoeid…

Soms denk ik waarom moest je weg van ons gaan ik ben nog zo jong en nu 6 jaar zonder jou opgevoed, en dan denk ik soms zou ik anders zijn als jij er bij was? pap soms wil ik dat je me kon omhelzen en niet dat je ver weg boven mij hangt. ik hou nog steeds heel veel van je Dikke kus. Je Kleine meid.…

verlopen er was onwennigheid voor de stilte geweest daarna begon het spreken in het persoonlijk verhaal de weg om te gaan die waarheid kreeg door de vertrouwde setting…

Het afscheid mag niet voorbij zijn De pijnscheuten in onze harten Nooit kan dit de bedoeling zijn We kunnen die weg nog niet gaan Het afscheid mag niet voorbij zijn Vol verlangen in elkaar versmolten Nee...mijn god nee...dit mag niet We zijn nog niet klaar die weg te gaan Het afscheid mag niet voorbij zijn We zijn nog niet eens begonnen…

de pubers hebben het spel gerekt en toch zichzelf niet in het hemd gezet een stukje onbedorven jeugd heeft gelukkig gezorgd voor de lach en ontspanning in de smidse van de macht is het vuur pas eindelijk wat opgelaaid met blauwe vlammetjes het ijzer wordt geplet in de vormen van geluk zij hebben de weg van blind gaan…

ongrijpbaar verlangen kluwend in mijn hoofd had ik ze maar op een rijtje van mijn helderheid beroofd ongrijpbaar verlangen vult de leegte van mijn bestaan slechts de weg van verlangen is mijn weg om te gaan ik grijp het verlangen met twee handen vast zo intens en zo hevig even alles uit de kast onbegrijpelijk verlangen waar komt het…

De klanken van verwarde ranken Meer atomen minder bomen Macht en haat kent geen maat Als het om de olie gaat, de pers is Niet meer objectief, overrompeld Zwijgen wij, het maakt ons kwaad En agressief, de dief komt om te Stelen, ver weg de weg naar vrede Gaan wij weer van elkander, de weg Naar 't goedwillend mensenhart daar Waar de…

Daal van boven met uw zegen in ons leven, in ons hart, vul ons met uw gouden regen, wees een gids op al de wegen die wij gaan, leg een woord in onze monden voor de mensen in hun nood, er is vrijspraak van de zonden voor wie zich met U verbonden weet en leeft, laat de wereld van U horen, drijf uw Woord de harten in, laat er hoop worden…

Het onkruid gaan wieden dat moet er hoognodig af. Ik kan het soms niet laten om gewoon even stil te staan, even tegen jullie praten om daarna mijn weg verder te gaan. Ik zou nog zoveel willen zeggen we waren nog lang niet uitgepraat. Er is nog zoveel uit te leggen maar het is nu te laat.…

Ik was twaalf En nog zo jong Toen de narigheid begon De werkelijkheid Zo bikkelhard Sloeg in mijn jeugd Een diep zwart gat Waarin ik toen verdween Niet meer wist waarheen Hoe donker ook de dagen Hoe groter ook de angst Welke weg ik moest gaan Welke duurde het langst De richting die ik heb gekozen Was kiezen voor…

De weg is nog lang waarop men verder kan gaan. Tot in het Eden.…

-ben lichtelijk verdoofd- Het meisje met de mooie stem vraagt mij de weg, waarheen te gaan -sta niet meer in voor mijn woorden- Het meisje met de zachte, warme kus schuift zachtjes mijn gordijnen toe -onze versmeltende lichamen vragen elkaar: blijf!-…

Als ik jou zie, zie ik het zonnetje schijnen als ik jouw stem hoor voel ik een tinteling als jij me aanraakt voel ik iets dat ik nooit meer weg wil laten gaan en dat ik voor altijd naast je wil blijven staan want jij hebt ogen van zilver, jij hebt hebt een karakter van goud jij hebt alles waar ik van houd overdag ben jij m'n zon en 's nachts…

Daar is een oude sproke, van een kruis Dat staat waar wegen van elkander gaan; Van ogen, die in moeheid toegedaan Toch in zich vinden 't vredig Vaderhuis.…

Het zal straks voor ons wegverkeer flink schelen Wanneer men alle rijstroken versmalt. En als dit plan in de praktijk bevalt Kan men die stroken weer doormidden delen. Het is de juiste aanpak naar het schijnt, Mits men de auto’s ook op maat verkleint.…

hoor dan, de wind huist in de bomen, onbesuisd speelt ze de bladeren op een kleurrijk hoopje waar kindervoeten vrolijk verder met hen dansen in het park de mensen meestal op hun eigen kluitje met verhalen vol herinneringen aan al die hen reeds voorgingen in waarnaartoe iedereen ooit eens zijn weg zal moeten gaan de laatste dag van oktober…

Nergens een bewegwijzering om langs de wegen nog te gaan! De ijle lucht van onmacht raakt koude harten niet, verwarmt geen ogentaal. De schreeuw, mijn schreeuw geworpen in de immense stilte Wordt niet gehoord! Broos erg broos glijdt het leven verder in stille bitterheid.…

een bij doet wat hij doen moet elke vogel zingt het hem toegewezen lied een muis gedraagt zich zoals een muis nu eenmaal doet dit ter ere van dat wat voor al het leven op aarde goed is echter tot ieders groot verdriet houdt niet iedereen zich hieraan een schakel in het geheel meent zijn eigen weg te mogen gaan die ene schakel houdt…

de sleutel is uit het contact getrokken de motor is uit een grote beslissing, maar een wijs besluit de ronkende wolken zijn in rook op gegaan de sleutel is vervangen ik heb hem opnieuw in het contact gestopt nieuwe energie bij geladen dat het portier open laat slaan om een nieuwe weg in te gaan zet hem even in de achteruit om het pad…

De deur valt achter je dicht met een klik als een dreun in mijn hoofd toch heb ik nooit geloofd dat jij echt zou gaan jij bent echt weggegaan.…

zij veinsden verdiensten liepen zelfverzekerd naar het tourniquet wilden ongehinderd passeren maar stonden door die ene vraag perplex u bent geboren met helemaal niets van wie heeft u dit allemaal genomen toch niet om met zoveel de weg op te gaan van alle dromen er werd gerekend met plussen en min maar een vergelijk bleef…

Het zijn de woorden niet die troosten maar ’t hart dat erin spreekt; verbondenheid verdraagt vaak stilte want veel gepraat verbreekt wat opgebouwd werd al die jaren, wat bindt en doet tezamen staan; Zo laat ons dan het laatste stukje van heel die weg maar samen gaan.…

te laten gaan jou te voelen is als warmte als het leven dat bestaat uit een speels gestrekt verlangen in mijn hart dat met jou gaat…

Toch zal ik altijd blijven hopen dat je hier ooit weer op de stoep zult staan ik zal altijd van je blijven houden tot dan zal ik de weg alleen moeten gaan.…

Waar ik sta wordt niet meer gebouwd en waar ik loop worden geen wegen aangelegd. Bestemmingen gaan al eeuwen aan mij voorbij en zo ik al vertrek, dan zonder reisdoel. O nee, het heden is niet aan mij besteed en als het dat is, geef ik het meteen weer door.…