8898 resultaten.
Tour de France 2017
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 vandaag in sneltreinvaart
de tour voorbij zien komen
we stonden langs de weg
bij Darney in de Vogezen
en ja hoor na het passeren
van de reclame karavaan
waarbij onze vangkunst nog
op de proef werd gesteld
kwam eindelijk het langgerekte
peloton voorbij suizen
c'est tout zeiden de mensen
aan de schaduwzijde van de weg…
Sprookje
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 617 woestijn
een man
een jonk
in die woestijn
een vrouw
een meissie
het jonk het meissie
de man de vrouw
die beiden oud
de rimpels hoog
op een balkon
ze hebben iets
het jonk het meissie
het meissie met het jonk…
Loze Beloftes
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 842 De Haagse karavaan
trekt met veel tamtam
al dagen door het land
met rode rozen
groene folders
blijven bij mensen staan
verkondigen hun plannen
schudden hier en daar 'n hand
om stemmen te winnen
halen ze alles uit de kast
als ze zijn gekozen
de verkiezingsstrijd voorbij
gaan ze in 't pluche verloren
en zullen wij
van de mooie woorden…
Lieve Heer
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 599 Onder het gewicht van Abrahams zonen
bezwijkt de karavaan onder zijn lot.
Elkeen vraagt zijn herder hem te belonen
en schiet de anderen daarvoor kapot.
Waarom proberen we het deze keer
niet eens te stellen zonder Lieve Heer.…
Klik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Met je ritmestok
raak je mijn gevoeligheid
als in de woestijn…
Zonder hoop is er geen leven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 91 ‘Zal de woestijn bloeien als een roos?’…
Stroop?
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 459 De pannenkoeken
Droog als een helse woestijn
Stroop mijn oase…
verdwalen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 hoezo verdwalen
lachten de Bosjesmannen
wind vogels dieren
bomen en sterren
ze kennen ons allemaal
wij verdwalen nooit…
mis haar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 395 I miss you
like the deserts miss the rain
hoor ik op de radio
Ik ben eens in woestijnen geweest
en daarom begrijp ik hoe je iemand kunt missen
alsof je een woestijn bent die de regens mist.
Het was in Egypte in de bloedhitte van de zomer.
Daar miste ik haar op een verzengende manier.…
De wortel van gespletenheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 ik rol voorzichtig
het papyrus uit
breekbaar na zo lange tijd
letters fluisteren betekenis
vloeien rimpelend
ineen tot muren water
in de doorgang
trekken karavanen langs
vluchtend voor egyptes slang
het is hun laatste gang
na vele plagen
daagt het beloofde land
maar de wortel
van gespletenheid
raken zij niet meer kwijt
de vloek…
Getekende gezichten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 763 er was geen verwantschap, geen
voelende betekenis slechts wat
ademgeruis deelden we in veel
te kleine ruimtes
toch was ik de stoet, de karavaan
die door ’t maaiveld de zorgeloze
moest leiden, nog sta ik centraal
als de locomotief zich
pluimt binnen mijn kadestraal
mijn verlangens waren diep, steeds
weer zocht ik droefenis in blijde gezichten…
fietsen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 805 in een gesloten groep draaien
pedalen rond wie langazamer gaat
wordt overdonderend ingehaald
de staart klemt dunner aan het einde
van de karavaan
banden zetten zuigend af op nat
asfalt een schutterige colonne
ineengedoken tegen de wind
die strak staat en op een
open stuk toeslaat
lange jassen op het zadel vastgepind
de wind verfomfaait…
Als we wortels hebben, verkopen we ze
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 Door de wouden, over bergen
en zeeën reizen we, de wegen
zijn vrij
Wat bijzonder is, nemen we
onderweg mee, in lange karavanen
Langs de markten
langs kusten en ravijnen
door steppen, door stormen
en rovers
Wat goed is voor de buren
is nog beter voor ons
Het is welvaart
Vrije doorgang, vrije handel
zijn ons oorlogen waard
We lachen…
Liefdesdruppel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 742 Ik wist me geen raad, had geen benul
En droogde op
Als een woestijn
Die ene druppel
Vond ik niet
Leven dat verdort
Door het ontbreken van liefdesduppels
Weggeblazen door de wind
Het steken van de cactus
Als sporadische liefde
Van harde woorden
Vele woestijnen
Waren ooit zeer vruchtbaar
Wachtend op die ene druppel…
Een man in de woestijn
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 147 Een man in de woestijn.
Soeverein maar toch alleen.
Hij denkt alleen maar aan vandaag.
Hij wil niet aan morgen denken.
Gisteren is hij reeds vergeten.
Hij zit gevangen in het hier en nu.
Een man in de woestijn.
Soeverein maar toch alleen.
Hij denkt aan een rivier die stroomt.
Hij denkt aan de groene bomen.…
Uitbuiken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Gebroken botten
in een oneindige woestijn
smult het levend dier…
Bewakers van geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Onze media zijn sociaal geworden.
De buitenwereld dringt zich op.
Nieuws regeert ons nieuws.
Politici draaien dol.
In onze binnenwereld heerst rust.
Dezelfde rust die onrustig heerst
in het oog van orkanen.
En wie zijn wij?
Wij zijn de meerderheid die zwijgt.
Wij zijn waarnemers en getuigen.
Wij zijn de ware poortwachters,
die ook ware…
Zomer op Tatooine 3
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 572 een zonnestraaltje
richt meer schade aan dan een
lichtzwaard of laser
voor al wie zonder water
de woestijn in trekken wil…
Voor niets
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 629 Als de woestijn zijn zandkorrels
moest betalen
Zou er geen korrel zand zijn
om mee te nemen.…
haat
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 699 mijn wereld is een woestijn
waarin ik verzand
in de brandende zon
van mijn haat
tegen alles
wat anders is…
Hete zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Muggen
bulten
van kamelen
in de woestijn
muizen
vallen
de mussen
uit het gordijn…
Reis door de woestijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 leven is een onvoorspelbare reis
over steeds dezelfde wegen
De vertrouwde halteplaatsen glanzen
op een afstand, zuiverder dan ter plekke:
valleien van liefde, verwondering en kennis
die ik graag bezoek, en opgewonden
gauw verlaat bij het rinkelen
van de belletjes van de karavaan…
Bagdad
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 647 Bloed drenkt de woestijn.
Wrange vruchten torst zij thans -
een verkilde oogst.…
aarde (elfje)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 751 oker
dalende zon
in Afrikaanse woestijn
giraffen zoeken de horizon
magisch…
niet meer rimpelloos
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 401 Het leven van een mens
is soms een woestijn
niet meer rimpelloos
vage contouren
zichtbaar nog
maar niet uitgewist...…
klein
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 165 Het is zo fijn je klein te voelen
een zandkorrel in de woestijn
een stofje dansend op een windvlaag
om er zo-wel als niet te zijn…
eenzame ziel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 281 Roepende in de woestijn:
Droogte is kilte
Koud is de nacht
In stilte
wacht de ochtend.…
Vier dagen lang
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 388 De lucht scheen blinkend door de blaren
Ziedaar, bevangen door de waan
De strompelende karavaan
En ik? ik liep erachteraan
Ik wou het ook een keer ervaren
De lucht scheen blinkend door de blaren
Au! hoeveel meters nog te gaan?
Waarom in godsnaam meegedaan?…
karmozijnrood - voor Nina Jurna
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 77 zeg me hoe
ik mijn geliefden zoek
in de karmozijnrode woestijn
zeg niet dat
het onmogelijk is
zeg dat het ongelooflijk is
zeg me dat
ik leven moet
stappen zetten moet
dat ik graven moet
naar de liefsten in de
karmozijnrode woestijn
zeg niet dat
het onmogelijk is
zeg dat het ongelooflijk is
zeg me dat
dat ik niet meer
terug…
Het heilige vuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 117 spiralend
speelt zand
met wind
in de woestijn
het heilige vuur
is al lang gedoofd
in de schoot van
rots en overhang
verlaten ruïnes
wachten op sloop
door erosie van
gestapelde steen
het schimmig leven
naast de scheve
olijfboom is zijn
schuilplaats al kwijt
steeds hoger
duinen woestijnen
laten culturen stranden
in verzanden…