Netgedichten

netgedicht (nr. 51.032):

De wortel van gespletenheid

ik rol voorzichtig
het papyrus uit
breekbaar na zo lange tijd

letters fluisteren betekenis
vloeien rimpelend
ineen tot muren water

in de doorgang
trekken karavanen langs
vluchtend voor egyptes slang

het is hun laatste gang
na vele plagen
daagt het beloofde land

maar de wortel
van gespletenheid
raken zij niet meer kwijt

de vloek van het paradijs
spreekt vele talen en weet
nog steeds de toekomst in te halen