Alle inzendingen over literatuur

Uw literatuur is literatuur. Waar is uw Lied, dat beeft van hartebloed? Het goud wordt gelouterd in louter vuur. En het Lied in Gods grote gloed.…

Het is het niet het brood dat de honger stilt, of bloeiende bomen die in de palm van een hand wordt getest of in de toonladders van het denken, verdieping van meesterlijke brein uit de dromenbron gekropen waaruit de dichter z’n voortdurende dorst uit lest maar ook als opstandig dier dat mijn bloed laat koken, wereldse encyclopedie…

Men heeft de kelen reeds gesmeerd met inkt van verwilderde pennen. In schreeuw beleefd het weeskind weer de kilte belerend in kwesties. Men spant de mondhoeken strak - en sart, de rillende wervelkolommen. En Herman Gorter's boekenkast slacht de stilte met ezelsoren.…

om bij de tijd te zijn, kopen mensen de meest recente boeken soms vinden ze daarin de beste wensen om de allerliefste vriend te zoeken…

Zij laat grondstoffen borrelen, als haar hand krachtig beetpakt geraamtes van esdoornwortels - zij vraagt u met haar te dansen. Een foxtrot in korrelig dons, een in maat verstuikte wals in donkerpaarse ruiten geschorst. Ik hoor spartelen - de klanken van ochtenden, die torentoppen ontvangen, ontvlammen, laten omvallen - en de brokstukken…

Rond het middernachtelijk uur Strandden wij op Aiaia, Onwetend van oneindigheid Van jeugdigheid in levensduur Van 't eeuwig Elyzees elixer In Circe's magisch receptuur Zij, godin en kruidenmengster Schalks, bevallig qua postuur Troont mij naar haar rotspaleis: Daar vleien zich tegen een muur Negen van ons schip verbannen Vastgeketend…

Soms leiden gedichten tot scheve ontmoetingen. Je schudt de hand van een site en schrijft wat je beweegt. Voor andermans ogen. Kijkers die woorden volgen van een onzichtbaar wezen, een code uit een cocon... Lezers die plots toetsgevoelig in een satellietflits zeggen: 'In jouw bezonnen zinnen hebben wij iets herkend.' En daarmee…

Nu je er toch bent En een mens van vlees en bloed werd Kun je er maar beter het beste van maken Keerzijden van medailles leren kennen Eraan wennen dat jij je broeders hoeder bent Dat pijn en lijden erbij horen, evenals Onbedaarlijk lachen en huilen Dat een mens zich builen valt en al doende Leert en dan later teren kan op herinneringen…

Het leven van een vrouw bestaat uit wachten Om nu en dan waar nodig in te grijpen Verlangend naar de tijd van vóór het rijpen De kindertijd, zwemmend in droomgedachten En in een zee van tijd en fantasieën Verkaveld niet, compleet nog, androgyn Nog niet geplaagd door hoe zij wordt gezien Door mannen en hun ideologieën Vasalis voelde al haar…

Haar hele leven bleef het aan haar knagen Dat ze te weinig tijd had om te schrijven Ze moest ook arts en echtgenote blijven Een moeder en vriendin met lange dagen Even alleen was ze helaas hoogst zelden Ziek kind, te druk, te moe, teveel problemen Om voor het dichten tijd te kunnen nemen De kunstenaar in haar moest het ontgelden Zo schiep…

met de lentewind wandelend op walcheren de loning hyacint in gre's hof beland staan broederlijk voor het raam twee berkenbomen kortstondig bloeiend - kloos in de nieuwe gids bloem in beweging november drama futura op walcheren in een stormvloed de zilverdistel door de storm na zestig jaar een subverscirkus…

Dank voor de schaduw die je bood De sterkte van je bemoste schors Waaromheen onze armen Steunpilaar Je blad zuchtte mee met ons Vogelnesten droeg je Aan je takken hing onze schommel Bliksem en ziekte bleven je bespaard Je viel niet ten prooi aan ontbossing Bijl en kettingzaag velden wel verwanten Die dienst deden als haardblok en boot…

Als er een hemel is waar zielen vertoeven na de dood of misschien ook ver van hun lichaam kan dat alleen maar de poëzie zijn de ontmoetingsplaats van levende zielen met oude zielen wier pijn niet meer hier en nu bestaat maar als evenbeeldig…

Wederom met Christus opgestaan Hebben onbeschrijfelijk geleden Smekend tot Dezelfde nog gebeden Mochten daarna onze wegen gaan Konden onze werelden weer aan Nieuwe plannen in het heden smeden Wederom met Christus opgestaan Werkelijk geblaft tegen de maan Ons van het verleden losgesneden Langzaam uit een oude huid gegleden Doornenkroon en dood…

Van schone schepsels wenst men nageslacht, Zorg dus dat er een nieuwe jij ontstaat. Ik zeg niets over toeval, goed of kwaad, De zomer duurt steeds korter dan verwacht. Want rusteloos lokt Tijd de zomer mee, Jouw kind alleen zal hem het veld uit slaan. Mijn inzicht tref ik in jouw ogen aan. Om mijnentwil ontvangt ze jou privé. Alleen…

Het mysterie van Atlantis is, hoewel geenszins historisch dan toch zeker een archaïsch-culturele erfenis die als lectuurbelevenis een avontuur voor lezers is Zeer behendig als een zwaardvis vaart de Nautilus van Arctis door de IJszee naar Atlantis Tussen Scylla en Charybdis monsterbaaierd, waar Odysseus onversaagd aan god Neptunus…

Wat ik van tijd tot tijd toch mis dat is, vast zeker en gewis, Jules Verne's diepzeegeschiedenis van onderzeeboot Nautilus Naar zeeën der verdoemenis en het verzonkene Atlantis dat aan 'n oceaan verwant is Een oorspronkelijk Platonisch rijk, ver weg van Sidon, Tyris, daar waar nu nog de Levant is, ouder dan Persepolis laat staan…

Ook ik een militaire parade Maar dan op drie maart en Middenin de nacht Feest is het en er zijn veel Bekenden op de been Machtsvertoon, marcherende Soldaten Hoe laag komen de vliegtuigen Over, hoe feestelijk is de stemming Maar dán, een vliegende doodskist Komt gierend op ons af, we Rennen voor ons leven, de school Staat in brand…

(voor Frank Starik) De media zegt me dat je op jouw 59-ste door een hartstilstand bent overleden, maar ik weet wel beter, jouw hart is levendiger dan ooit, maar dan in de eeuwige sferen. Ik wist niet eens dat je de manlief van de dichteres Vrouwkje Tuinman was en dat je een zoon hebt, die Boris heet. Ik weet wel dat beiden jou voorgoed…

Een maartse wind in een klein dorp Waarin groen wit verjoeg, waarin een Koele luchtstroom kopzorgen verdreef Een prille wind in een negorij Die een reddingsboei toewierp; een krans Van sneeuwklokjes, krokussen en Vroege narcissen Waardoor je weet er is nog hoop, toch Nog hoop, toch nog wel redding Het fluisterende riet van een liefelijk…

bagger modder klonterkoek ik ben niet meer dan een druppel levend water uit het boek der boeken het woord de levende bron de vurige tong geniaal muzikaal de dichter torenhoog op ‘t zwarte paard spuugt zijn gramschap over de joodse sjacherige zwetsaard en het zuur is ook voor de zwarte jazzcultuur degene weerloos en van waarde…

Soms zoek ik in mijn droom naar een woord en ik weet dat het niet bestaat ik kan het niet toveren Soms zie ik iets dat ik zoek ik leg mijn hand erop ik voel het zacht, zacht als licht als liefde meer als licht Ik word wakker en ik zie het licht, liefde, ben ik wakker? ik twijfel.…

morgenlucht in vuur gekomen vogels zingen in de oude bomen haar klank waait als een onzichtbaar klavier de wereld rond langs rivieren en oevers in het huis met hun adem waait de klank en blaast door de mensen als een onzichtbaar klavier van mond tot mond de wereld rond…

De juiste woorden liggen in de vuilnisbak ik droeg ze even in mijn zak daar brandden ze een gat nog voordat ik het mooiste had gehad nu liggen ze op straat het is vuilnis beter dat ik ze laat.…

Carolus was botanicus in Leiden Een vriend van hem; een Vlaamse diplomaat Zond hem de eerste bollen van het Kwaad Waardoor de tulpenhandel af zou glijden Een bezigheid voor rijke hobbyisten Bezielde kwekers nog, professioneel De kopers waren rijk, betaalden veel Dat mondde uit in tomeloos verkwisten De illegale handel door floristen Bracht…

Mijn ouders woonden in een monumentaal pand in hartje Harlingen, al hadden ze veel last van een schoolplein vol joelende kinderen. Het mocht de pret niet drukken. In hun woonstraat keek ik naar blikken speelgoed in de vensterbank van een huis verder op. Ik kocht er kruidenbitter en ik keek vol ontzag naar het beeld van Anton Wachter,…

Een klinkende woning openstoten een huid van taal blootstellen aan weer en wind. Woorden vinden naar het hart van de werkelijkheid langs de weg van de meeste weerstand.…

o boeken o boeken, wonderen van papier wat was ik zonder u? o boeken ik leer nog zoveel van u wat wijsheid, mededogen is en veel meer o boeken, ik hou zo van u…

het parkeerterrein brengt oudshoorn nooit meer terug eenmaal platgelegd het oude oudshoorn vervlogen vogelenbuurt voor nieuwe bijlen een wijk als oudshoorn naar de elfen van aphen aan de oude rijn het oude oudshoorn en villa nuova in de gnephoek een flauwe bocht terug de schrijver oudshoorn in de salamanderreeks - een fout verhaal…

Ik Hermes, zoon van de Oppergod Zeus bergnimf Maia mijn geboortemoeder niet alleen bode, benoem mij hoeder der kunsten, lyriek, poëzie en heus leraar van de schone zanggodinnen men vergeet, ook ik laat mijn stem eens los hoor het gezang alom Epidauros luister Grieken, laat mij u beminnen zodat ik uw ontroerend hart beroer zet u neder op…