Alle inzendingen over ouders

Het windje, zoel van bloemengeuren, streek Mij langs de warme wangen, zwaar en loom, De bijen gonsden om de lindeboom, Vlak bij mijn open venster, en ik keek   Doelloos naar buiten, waar ik bij de heg Aan de andere zijde van de eikenlaan, Je moeder langzaam langs haar bloemen gaan, En toeven zag en uitzien langs de weg. En, toen je kwam, en…

Uw lach van vroeger stil vervaagd sinds vader u alleen in ‘t leven liet. Uw stem van zoveel liedjes van weleer, van lieverlede ook wat brozer. Een zorg, maar ook een troost voor u: moemoe te zijn van zoveel telgen Een troost die gij ons hebt gegeven: ons schoonste have, kostbaarste bezit, ons leven.…

Zo zorgvuldig met Bloedend vaderhart Verstopt op een Onderaardse plek Die met infra-rood Niet te vinden was Handen bedekt met het Bloed van intens verdriet Levend in de gedachte Hier vinden zij ze niet Brengt de overvloedige regen Van het moment een waterstroom Op gang die het laat gebeuren, Die als enige de kracht heeft wat…

Mijn vader kijkt opzij Mijn moeder toont haar lach Ik weet, het is voorbij Het is wat ik vroeger zag Ingelijst staan jullie samen Zo oud als ik nu ben Jullie gezichten, jullie namen Ze gaven mij een stem Aan het bureau van mijn vader Door de jaren verweerd voel ik het nu nader Hoe de tijd ons verteert…

Toen ik de zware deur opendeed even stil stond om die kamer te overzien Pa op de rug aankeek voor het tafeltje met het Brabants bont tafelkleed hij in alle stilte langzaam naar mij omkeek en fluisterde: ‘ ik ben gestorven Lau, om de tijd te doden dam ik nu met Wilhelmina pepermuntjes ‘. later in de auto stond ik nog even stil alvorens…

Ergens op de Veluwe Door het rulle zand Loopt een vader met een kind Samen hand in hand De avondzon glinstert stralend Door het groene bladerdek Nog even en de zon Wordt door de maan opzij gezet Beiden genieten zwijgend Op dit late uur Van het mooie en het tere De schoonheid der natuur Dan staan ze roerloos stil Want op een open plek…

Wanneer ik vroeger met mijn kindren speelde, vielen mij zulke vreemde dingen in, dat ik wel zwichten moest voor al die beelden, en maar de straat opliep, kroeg uit, kroeg in. Nu zijn ze groot, ik hoef ze niets te zeggen; ik zit, een vreemde man, tussen hen in; ook zonder woorden weet ik uit te leggen, dat ik ze zo verschrikkelijk bemin.…

Dwalend door het beukenbos Ben ik even weer dat kind Dat eens met jou door het lover liep En hoopt dat ze je vindt Ik zoek tussen beuken en berken Door bladeren en natte mos Het bos waar je zo graag kwam En hier laat ik je los Je geest deint op de wind Elk briesje neemt je mee Laat je zweven door het woud Laat je dalen naar benee Dwalend…

Opa is duizendjarig en van glas, lijkt het. Stoot je hem aan, dan begint er een fijn koperen mechaniek te zingen in zijn borst: ik heb het warm, te koud, zit op de tocht. Zijn eigen handen zijn een vale nevel voor zijn ogen. Hij denkt dat bomen brancadiers zijn - 's winters wit, altijd beweeglijk - en morst dagelijks van angst. 's…

Met de deurknop in de hand Draait hij zich om en zegt Zijn moeder dat dit de laatste Kop koffie was die hij bij Haar gedronken heeft - Je moet er niet op rekenen Dat je me ooit nog weer Eens ziet - zo is het, moeder, Mooier is het niet - Melaats is hij niet En zwerver evenmin Maar nu de laatste Kans zich voordoet om Haar…

Mijn vader kijkt mee over mijn schouder, in mijn keuken.   Zijn foto staat op de magnetron. En als ik omkijk ben ik bij hem in zijn tuin van 't verzorgingshuis, kijken we samen uit  op zijn bloemen.   Een paar ervan nam ik mee voor mijn tuin. En uit mijn raam kijk ik nu op de bloemen van hem, paars.   Hij kijkt naar mijn koken…

's avonds in het vervloekte huis sluiten de man en de vrouw tevergeefs de geesten op in hun hokken 's nachts kijken ze achterom de man en de vrouw en ze zien altijd hetzelfde: hun beschadigde kind de tijd wil maar niet verstrijken het wrakke leven wankelt het wacht niet langer op de afgepelde toekomst waarin hun dromen bij opbod…

Je zit zo eenzaam aan je tafel en die is niet eens voor jou alleen. Geen momentje voor jezelf maar altijd iemand om je heen. Die kijkt hoe je eet, die kijkt hoe je morst. Die kijkt naar de traan die valt op je borst. De zusters die zijn heus wel aardig maar wet is wet en je bent zo moe. Toch moet je steeds maar blijven zitten, mag je niet…

Ik lijk steeds meer op jou Ik moet je dat bekennen Mezelf in jou herkennen Jij deed het toch nooit goed Ik wilde nooit jou zijn Nooit doen wat jij ooit deed Nu ik zo oud als jij ben Door het leven veel meer weet Besef ik dat niets zwart-wit is Er moet water bij de wijn De wereld draait niet om mij heen Ik mag hier slechts maar zijn…

Ik heb mijn moeder naar een museum gebracht, suppoost vooruitbetaald om over haar te waken. Zij zat voortdurend aan zichzelf te knagen tot enkel kraakbeen van haar overbleef. Er kwam een firma langs om haar te stutten, om lichaamsdeel na lichaamsdeel te restaureren tot zij weer sexy presentabel voor de wereld was. Onder woonachtigheid ging…

Eindelijk voorjaar, juichte de vlier in de bloei van zijn leven nadat zijn verkankerde stamvader die winteravond in stilte verrast was omhoog kijkend door zijn meelevende uitwas zag hij zijn bestaansgrond de hemel aanraken met onwennige tuilen, bleek als zijn merg hij bloeide wat hij ontgroeid was, aan duivelsbrood had hij geen boodschap,…

Moet je horen, mamma, luister je? Ik lees hier over een aanbod waarbij zeer oude moeders met meestal zeer oude zonen die om niet tastbare redenen niet meer bij ze willen slapen een zwaan ter beschikking wordt gesteld door de thuiszorg. Het gaat om Hollandse zwanen. Ze zwemmen overdag rond, maar 's avonds worden ze opgeborgen in prachtige…

IJsbloemen blauwgeverfde hand geribbelde deken gebroken wit hart zonder ophef hart ja nee dingen gedaan wilde hij niet o nee dingen die hij wilde niet gedaan nee vader is een ingepakte uitvinding zichtbaar oud en ziek (spijt niet zichtbaar genoeg) een machine van losse grepen de dochter een lopende band. ----------------------…

soms doet iets pijn bijvoorbeeld wat een dochter over je zegt en dat wil je niet weten maar het doet wel pijn oke, ontken het maar het is waar…

Mijn vader J was nog maar net gestorven toen mijn moeder A zijn nieuwe regenjas voorzichtig van de kapstok nam. Pas eens, zei ze, hij was er zo trots op. Daar stond ik dan en voelde aan de mouwen en bij het sluiten van de knopen hoe dood hij was en hoe ver weg mijn jeugd. Oud en zwak zou ik worden, in deze plooien zou mijn huid gaan hangen…

De verloren tand onder het kussen, het hoopvolle hoofd in ondiepe slaap er krachtig opgedrukt. Alles kan ontsnappen. Van elk verlies moet iets goeds komen, dat is beloofd. Dat het vertrouwen en de aangeboren hoop lang bij ons mogen blijven. Sommige dingen weten we liever niet. Er is de ernstige oudertaak dingen niet aan te leren. Zelfs geen…

Hij leest een folder van de dokter over depressie. Is hij misschien depressief en vindt hij dat? Je weet het immers niet, kan zomaar zijn. Als je over een wandelpad loopt, vind je vaak iets, bijvoorbeeld een paddenstoel, of een aansteker of een blikje cola of een mooi boomblad, het hangt er van af. Wat je ziet en vindt, zegt hoe…

Heb je suiker in je koffie? Nee dank je (afgelopen dertig jaar wist je dat) Ik krijg koffie met suiker Tweede kopje koffie Heb je suiker in je koffie? Nee dank je (afgelopen dertig jaar wist je dat) Ik krijg koffie met suiker…

Als mijn vader het boodschappenlijstje voor Simon de Wit invulde, schreef hij achter elk artikel (goed en goedkoop). Hij is nu oud maar beschikt nog altijd over een grenzeloze fantasie. ---------------------------- uit: 'Van 8 tot 5', 1975.…

's Ochtends na het opstaan van mijn moeder kruip ik graag nog even op haar plek in een warm en stevig holletje in dat hele grote ouder-bed "Geniet nog maar even, lieve jongen" zegt m'n moeder, kust me en slentert de slaapkamer uit "het vriest hard, buiten is het bitter koud binnen hebben we mooie ijsbloemen op elke ruit Ik roep je…

Voor mijn vader Acht is meer dan Duizend, hield je Me regelmatig voor, Getalsmatig leek me Jouw bewering niet Erg juist - toch: naarmate Ik ouder word en De leeftijd van jou, toen, Nader heb ik leren Inzien dat jouw Bewering zo gek nog Niet is: let extra scherp Op wat de ander Uitspookt in 't Geniep - anticipeer daarop…

Jarenlang door mijn Tranen heen gesmeekt Dat het op zou houden Het bleef erbij - Noodzaak die voor jou Kennelijk ontbrak Hopend, alleen maar hopend, Niet verwachtend dat het Op zou houden Maar nu ik je losgelaten heb Is zo maar het wonder geschied Werd mijn gebed verhoord Dat het op zou houden - Het hield op - Het is opgehouden…

ik wil wel langzaam achteruit leven en de tijd van gisteren vorige maand of liever nog van vorige jaren herbeleven ik omhels de voorouders het verloren kind van mijn vader de engelen in hun ware licht zo langzaam wil ik wel gaan maar tijd loopt zelf ik moet maar zien.…

Ik ben op weg naar vroeger om de kilte in mijn hart te bestrijden. Hier heb je vleugels, zei mijn vader. Vlieg niet te hoog, vlieg niet te laag, riep hij toen ik vliegend voorbij fladderde. Buiten de hoge heggen gaat de wereld verder. Ik wil alleen horen hoe jij naar me riep: volg de vogels, volg de vogels. Dolend in mijn dwaaltuin verlang…

Je liet mij als een vogel op een hand zweven Ik gaf mij over kreeg vertrouwen in mijzelf en in het leven. Dit zei je, met een blik of een gebaar: je bent goed zoals je bent en veilig was ik voor elk gevaar. Het leven had zijn loop soms als een woeste stroom Toen het donker werd bood jij verlichting in mijn verloren droom. Een plek…