inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.622):

Een witte doos

we rijden langs het huis
waar eens mijn ouders woonden


het bos is uitgedund
de bloemen zijn verdwenen
het voelt daar kaal en koud

alles is wit gemaakt
van binnen en van buiten
als een gepleisterd graf

zelfs de auto voor de deur
is wit, met zwarte bekleding


Zie ook: http:www.waaier.com

Schrijver: Marion Spronk, 12 juli 2013


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 285

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
K.Borgdorff
Datum:
19 juli 2013
Ook het gedicht is kaal:
op het randje van de mededeling.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)