Alle inzendingen over religie

Dat allen de dood moesten ondergaan En slaap elke nacht een ieder inpakte Toonde hem onmiskenbaar vaststaand aan Wanneer hij zich gadesloeg in zijn zwakte Dat de mens zichzelf niet had geschapen Maar in afhankelijke vergankelijkheid Door evolutionair na te apen Uitgegroeid was tot een complexiteit Dit onwaarschijnlijk wonderlijke…

Eeuwig en enig is mijn verlosser mijn kracht en mijn leven Mijn hulp komt van de Heer die zijn wet boven de top van de Sinaï heeft gegeven Ik die alleen en verlaten woon op de aarde die Hij bouwde sla mijn ogen op naar het Oosten Mijn God de enige Heer over dood en leven Hij is het licht die het leven van iedereen richt…

Het gebed komt wellicht ongedwongen in je hart, met doordachte betuiging of vragen als onderworpen buiging, soms een lofprijzing, geestdriftig gezongen. Vijandig lot heeft dolende tongen, brengt door sterke, misschien zoete zuiging het geloof onder hard aftuiging: behoeft aan bidden wordt verdrongen. Nijd, moeite en zorgen kunnen het leven…

Geloven. Iedereen gelooft. Alleen de werelden waar men in gelooft. maken het verschil. Ieder mens bewandelt zijn eigen gedachten om zijn weg naar zijn geloof te vinden. Er zijn twee soorten mensen. Ieder mens heeft een ding gemeen. Een kans. Een weg naar God of van God weg. God maakt geen verschil samen zijn we een. Hij leidt iedereen…

Ik ontsteek de kaarsen en sluit de gordijnen de winteravond komt stilaan weer in zicht ik neem mijn laptop en begin te schrijven binnen in mij daar brandt reeds helder licht ik weet niet waar het vandaan is gekomen en waarom het nu plots in mij wonen wil het spreekt en straalt liefde uit naar boven en maakt alles om mij heen sereen en stil…

Ik laat me zelf veel uit over de dood En publiceer onder pseudoniem Die van Jean Fermate Met als thema Hoedoodendandaarnamaals En al lang sinds 2009 op www.gedichten.nl Maar als de dood dreigt Van een familielid Dan wordt ik toch stil en verdrietig Ook met name om de achterblijvers De partner, het kind Ik was bij hen zondagmiddag op bezoek…

Veel nieuwe samenkomsten waarin God gediend wordt tonen met dolle vreugde en kundig overleg hun woorden aan de wereld bij het oplaaien van de jeugdige vlammen zwermen soms steekmuggen rondom de arbeiders in 's Heren eed'le wijngaard prikken geniepig brengen onverdraagzaamheid en langdurig geschil mochten genoemde muskieten afscheid…

Langs welke weg zou ik God kunnen zoeken? Wanneer zal ik kunnen zeggen dat ik God gevonden heb? Nu al weet ik dat mijn mond het niet zal kunnen zeggen. Mijn hart zal het nauwelijks kunnen dragen Maar wanneer ik mijn God gevonden heb, zullen mijn vragen géén vragen meer zijn! Elk verlangen zal Hij stillen én vullen met nog meer verlangen.…

Thans keer ik weer : mijn God heeft mij vergeven, En Zijn genade wreekt de wegen niet, Waarlangs ik zwierf bij spel en ijdel lied, Zijn liefde doet mijn stervend hart herleven. En als gij vraagt : hoe weet gij Zijn genaden, Wie zeide u zeker, dat Hij u vergaf Al ijdel dwalend langs zingende paden Bevreesd voor aardse noch hemelse straf,…

In de nachtwind, als ik niet slapen kan, hoor ik de toorn en het lijden van God. Maar boven de storm uit hoor ik de stemmen van miljoenen zielen, voor eeuwig verloren, die roepen om gerechtigheid. Wat hopen zij? Wat denken zij? Wat denken zij van Hem? Wat denkt Hij van Zichzelf?…

Bidden in een grote groep geeft gedachten van, ondanks verschillende zielen, één-zijn. Het onbevangen, naar God zoekende brein zal tweedracht en geschillen verzachten. Hoe versterkend is echter het trachten, afgezonderd op een plaatsje, stil en klein, 's werelds varen, eigen vreugd' en zielenpijn te brengen bij de Heer vol milde krachten.…

In de kamer van mijn leven werk en denk ik voortdurend buiten klinken voetstappen er wordt aan de deur geklopt Jezus de sterke Heiland staat buiten wil mijn gast zijn met diep ontzag kom ik nader druk langzaam op de klink met vragende schuldgevoelens mijn hand voelt zwaar aan door de kier schijnt stralend licht omgeeft de Redder de…

Verlangend voortgaan op het lange pad; aan het eind ervan prijkt een stralenkrans, noodt én vermaant, omringd door milde glans, die soms vervaagt _ tot star, neerslachtig mat. Je kunt wellicht leven als een najaarsblad bij de gedachte: "Het licht verdwijnt thans." Het gelovige oog geeft echter kans te zoeken naar een diepzinnig vragend…

in duisternis en nevelnacht staat een engelenwacht voor wie het Woord geloven met de taal in ‘t hart gaat de trooster in pijn en smart de dompige geur ver te boven…

Door Olterterper boomkruinen omringd staat de oude kerk fier, toch bescheiden, waar bij feesten van vreugde en lijden plechtige of opwekkende wijs zingt. Zachte, gele schemer daarbinnen drinkt vloeiend wanden op, kan zich verblijden, daar rode banken jong gemoed bereiden. De preekstoel toont houtsnijkunst, die stil opblinkt. Het kleine veld…

Twee dames gaan samen met geloof in genezing van Breda naar Meersel-Dreef stralende zon wekt hen op in het ruime schone park waar de adem der Hemelingen door lover en over gras strijkt de beide vriendinnen ontsteken gewijde kaarsen wier vlammen schijnen en deinen ter ere van hun verwanten die met ziektes kampen koffie met versnapering…

De almachtige en liefdevolle God laat Zijn wonderbare kracht en Geest vanuit eigen adem en scheppingsdrang mild naar de aarde toe zweven om versnipperd over te gaan in menselijke zielen het geschonkene betoont zich groots nietig of ingetogen soms geweldig indrukwekkend is door de Hemelse Vader gemaakt met gelijke aandacht en toewijding…

Zelfs de meest bekrompen persoon weet, Zonder liefde is alles verloren. Medelijden, dankbaarheid, vriendschap Het bezit van die tijden waarin Christus aanwezig is. Deze vormen van liefde komen weinig voor in volle puurheid. Maar men kan moeilijk volhouden dat ze vroeger meer voorkwamen dan nu. Zonder Christus bestaat er geen liefde. Want…

Ik zie de zon in ‘t Woord op gaan een vrouw voor wie de zin van ‘t leven in God begint dat eeuwig duren zal Vervult te zijn met blijdschap en met leven is iets wat alleen de goede God kan geven bemind gekend zoals ik ben In de gruwelijkheden van het aardse leven als mens alleen te gaan De isolatie in gedreven door de…

Ik moet mijn eigen persoonlijkheid verzaken Geen enkele uitzondering daargelaten Wetende dat in mij geen enkel element schuilt Dat uiterlijke omstandigheden kan vernietigen Ik aanvaard het Ik verheug me erover dat het zo is. Uw wilde geschiede Heer. Zeg ik met heel mijn ziel. En om die reden kan ik mijn schuldenaren vergeven. Met mijn…

'k Wierd wit van ouderdom, en 't leven zat en stram, In de oude woning, waar de wanhoop vaak kwam waren, En joeg me doodschrik aan, en doopte in 't zweet mijn haren. Hoe dikmaal keek ik uit, of Jezus nog niet kwam. Maar allerwijste Heer, 't mag kort of lange duren, Uw name zij geloofd, gij komt ter rechter ure.…

Als alles buiten donker is, mijn vrienden mij niet verstaan, dan wend ik mij van hen tot U, vind liefde in uw ogen. Als alles binnen donker is, en ik mijn ziel veracht, dan wend ik mij van mij tot U, vind liefde in uw ogen. Als uw gelaat zo donker is, uw toorn mij bedreigt, dan wend ik mij van U tot U, vind liefde in uw ogen.…

Heer Jezus in de Hemel is steeds bij machte zieken terstond te genezen gelijk Hij deed tijdens Zijn leven op aarde de Heiland is echter geen wonderdoener onderworpen aan bevel de Vader en de Zoon laten hun kracht om te helen vol liefde opblinken tussen horende mensen opdat deze heilzame kunst mag schijnen over het werk van artsen en…

De blijde gedachte: steeds aan Gods hand opgewekt voort gaan, schenkt geborgenheid bij het zwevende gevoel voor altijd te mogen leven in een gezegend land. Door de allerhoogste bescherming omrand klinkt evenwel een uitdagende strijd: "Mensenkind, weest u voortdurend bereid tot het herkennen van 's Heren vijand." Een leuke weldoener of…

de rover zegt het pleit is beslecht komt laten wij haar vangen tranen moeten opgevangen in de perkamenten plooien van haar huid met elkaar gezind spinnenwebbend negerend het Betlehemkind haar huis schiet deze toren van onteigenen en schijn in gruis zoenende de engel uit Davids huis…

Een Mariakapelletje gebeiteld in de muur witte seringen bloeien bij de overbuur ’s morgens en ’s avonds komen er merels zingen een meiefeest dat als een droom kan beginnen. Een Mariabeeldje staat onverdroten in zijn nis heel oud en klein van stuk draagt sinds jaren de geheimenis van kommer, verdriet en geluk. Altijd hangt er innige sfeer…

Het prille groen bekoort ieder voorjaar de liefhebbers van beuken en eiken. Wie zullen met bewondering kijken naar het kleine loof, nauwelijks zichtbaar? Eenzame blaadjes boren zich traag en zwaar tussen stenen door, om lucht te bereiken, die mild belonend over hen zal strijken. Hun nietige kracht is onweerstaanbaar. Dit schier verborgen…

Och liefde van Waarheid en leven wij zijn tot vlammen ontstegen Een witte wolk onttrekt het zicht op hem Er klinkt een lied vergeet mij niet dat stroomt naar ‘t hartenbloed rein De levende fontein…

O God mijn Heer Mijn enige gids ten leven Met eerbied en ontzag Gedenk ik U nu en op Hemelvaartsdag…

Ik drink mijn zonden op als rijpe wijn Waar een kap'laan zich heim'lijk aan bedrinkt: – Hij feest zijn oog aan 't glas, dat halfvol blinkt Binnen de lichtkring van de lamp, wier schijn Wemelt rondom en scheem'ring wordt in 't klein Vertrek, waar vóor hem zich een heir verdringt Van dromen, tot zijn hoofd halfdromend zinkt: Hij prevelt…