Alle inzendingen over filosofie

Woorden die je niet kunt horen zijn als een gebed zonder einde waarde kun je er niet aan hechten omdat je het gevoel niet kunt vertalen. Pijnlijk simpel spreken zinnen doorkruisen tevens je hart omdat je niet kunt bedenken wat er toch eigenlijk wordt bedoeld.…

Regeert de geest het lichaam of regeert het lichaam de geest De zacht spinnende poes slaat zachtjes tegen de spiegel gevoelens los van het beest…

Laat de angst toch Varen Over de wilde Baren Ga in een hoekje Mediteren Daar zal je meer Van leren!…

In categorieëngedeelde habitat, Je creëert een onbeseft blokjespatroon. Ik ben die niet-reële waarneming zat, Ik wil niet zien als een icoon. Ik zoek met aanduiding van taal naar object, Naar een juiste bewoording van mijn aspect. Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen. Patroon, jouw voorgeprogrammeerd…

Interactie continu Aandacht te verdelen Iedereen wil wel een deel Een vraag die komt van velen Hersens geactiveerd door elkaar, De onduidelijkheden die rijzen, Allen hebben zij hun eis, Geen antwoord te bewijzen. Communicatie onbewust, Begrip niet te vatten. Staan ze allen pat, Of kan niemand de portee vatten?…

vanuit ravijnen van herinnering zweven verwarde dromenflarden door de rusteloze nacht herhalen vergeten verhalen de beelden vertrouwd maar hun taal onbekend gevangen in geheugengangen speurend naar een medium een weg naar buiten…

Fantaseer de zon in een spiegelkamer. Over de stralen vlucht ik weg. Maar uiteindelijk loopt het pad dood. En zie ik alleen mezelf. De zon volgt me overal.…

Waar de schijnbare oneindigheid lijkt te gaan falen Sprenkelt vaag het barre licht door flarden Flarden zwarte vegen deelbaar in de diepste dwaling Filter om de geest te klaren van de zware Leidt het licht hetgeen wil dralen Of vindt men rust in duisternis…

we hadden de zee in ons hoofd en vissers die hun netten knoopten zo nu en dan dreef er een hond voorbij die later nog -vanuit de verte- blaffen zou toch leek mij de wereld nu nog ongeboren tot jij me op de vogels wees en hoe hun zware vleugelslag verstilde…

Toen die nacht dat alles donker was toen liepen wij samen op het leven af daar waar dat licht al zo lang schijnt door eeuwen heen zijn wij gegaan opnieuw geboren onder de zelfde maan ga en beleef vlieg mee en geef het door we zingen samen in koor we zingen zijn niet gevallen wij zijn de engelen iets wat aangepast alleen de demonen…

hoe ontdekt een kind de liefde van waar herkent het dit gevoel de wil om te beminnen sinds duizend jaar gebeiteld in de genen van iedere mens zo vaak voor de liefde gevallen minde je ooit wel de man of was het enkel verliefdheid ontsproten uit overlevingsdrang is liefde niets meer dan ervaring van primaire driften gestuurd door de voortplantingsdrang…

Leven Altijd onderweg Het onderweg Meesttijds Te kort Te lang Misschien Doodlopend Zeker Een vaststaand feit Geen ontkomen Hoop Geoorloofd Onmisbaar ideaal Hij Vol verwachting Jij Welkom Leef het leven…

Ik loop door een donkere tunnel En weet niet wat ik moet Mijn hersens zijn zo nevelig Het is daar een dom gewroet Kon ik maar helder denken Straks doe ik iets verkeerd! Je niet door emoties laten leiden Dan heb je niets geleerd! Maar aan het eind van de tunnel Straalt toch een helder Licht! Dat Licht is heel bijzonder Want dat betekent…

het leven vraagt er om mee te stromen met dat wat is verzet ik mij, dan scheurt het mij vanzelf weer los kort gejammer, lang gekreun helpt tijdelijk voor de pijn wezenlijk helpt het geen moer als dood of ziekte komen meer en meer besef ik een bezielde molecuul te zijn dansend in een groots patroon ontworpen door de wever…

Zijn of niet zijn? Dat is de vraag Je hoeft er alleen maar te zijn! En als je daar dan bent Zo zonder gedachten Verdwijnt alle aardse pijn!…

Het lijkt zo somber buiten, maar is dat wel zo? God doucht onverantwoordelijk lang, maar is dat wel zo? De straten, het gras en de bomen alles glimt en glanst. Hij houdt mij een spiegel voor en ik zie mijn natte zelf. Aanvankelijk zag ik alleen maar saaie regen maar nu zie ik ook zilveren pijpestelen. Zij verraden het Mysterie en ik voel…

Het lijkt allemaal vreemd, ideeën en wetten gespeend van naam,onverstaanbaar,wie zal weten hoe het er voorstaat, vervreemd van sterren,een daglicht dat in het avondrood opengaat, in gezicht van goden die verdwijnen, een overdaad van gestolen stilte, wat zal er in een andere vorm verschijnen? in de kilte van het vochtige gras, blootstaan aan…

Kon ik de toekomst omzetten om naar huis terug te gaan met z'n nuchtere wetten, ironie in de ogen van de torenhaan,en in de nacht die mij ontbood, gevangen in de holte van haar schoot, waar ik mezelf in veracht, huiver voor de duisternis en om wat ik verwacht en voor de loerende dood.…

bewegelijk blijven als de zee meegaan met de hoge golven onderstromen aan zien komen uitrollen met lange vloedgolf deinen als het tij dat wil laten wiegen in het wiebelen razen, beuken in de stormen vloeiend glijden in de branding zo klots en kolk ik levenslang in overgave aan mijn ritme…

Wie een te hoge Sprong maakt Zich in zijn goedheid Verliest Kan soms dieper Vallen Dan men zelf Verkiest…

Als een vlokje daalde jij neder Heel zacht en teder Ik wilde jou graag grijpen Maar ik kon je niet bereiken Vergezeld door vlokken broers en zussen Vormde jij een groot wit kussen Een voetstap deed mijn botten beven Verwoestte zo jouw jonge leven…

Weer zat ik hier aan het water bij mijn eik - ver van de stad vol van vragen over leven hoe het Goede na te streven maar ik kon geen antwoord geven want ik wist niet hoe of wat Dus ik vroeg het aan de uil die op een eikentakje zat En hij gaf me toen een antwoord dat ik nimmer meer vergat Als je weten wil - mijn beste hoe het Goede wordt…

onder de hemelbogen van maanlicht en luchten vol met geheimenissen verzet je bakens als een wiegenlied de nacht kent ontelbare vertakkingen benadert de mens via het klimaat van het hart droom je dromen afstanden worden kleiner wordt het gefilterd als glashelder water stilte zocht zich niet in zwijgen in momenten van verlatenheid…

Tussen gevallen blad van kiezelsteen tot berg, de kilte treft me in het merg in de stilte van de wind, een sterven drijft mij voort, de as verwaaid, me altijd vindt, slechts in één richting spoort, een laatste reis,de laatste stap die ik alleen moet maken,voorbij de kale bomen met de witte raven, die de toekomst bewaken, wachters van een…

Zoals een stofje Op de wind Zo zou ik willen zweven Geheel en al Gedachteloos Tevreden met het leven…

Is alles wat ontstond de vader van de filosofie? Dan heeft het kind zich losgerukt, die is altijd bij de moeder gebleven!…

het eelt op de ziel komt niet opeens uit de lucht zo maar neervallen als zure regen etst zich weerbaarheid voor het leven Tanka…

Als allen hard schreeuwen wil dat nog niet zeggen dat IK hardhorend ben…

Een mooie dag, De lucht is blauw. Het zonnetje lacht, Hij lacht naar jou! Een mooie nacht Met een felle maan. Dan kom jij stilletjes en zacht Achter me staan. Ik voel druppels uit de lucht, Shit, jammer regen. En ook een zucht, Het zit ook altijd tegen. Waarom woon ik nou in dit regenland? Met zo veel kou. Maar dan voel ik alweer…

Soms weeet ik echt niet meer wat ik zou zeggen omdat het leven zo eenvoudig lijkt, omdat een glimlach zoveel uit kan leggen, veel meer dan ooit uit dure woorden blijkt, maar zonder woorden is het ook vlug donker, we zijn toch mensen met een taal, een lied, en sterren met hun hemelsbreed geflonker zij kennen toch de mensenwoorden niet. Laat…