Slechts het heden telt

hoop legt een kleed
over adem van vandaag
waaronder verlangen
broeit naar alles;
in beelden,
in geuren en kleuren

of iets omgerijmds
dat nog vaag is omschreven
en in mijn grijze cellen
zoekt naar zin

het kan liefde zijn
of de wedstrijd van morgen,
ook God wacht zeker op mij

komend bezoek
dat mij
middels wederopstanding
uit dood of ziekte redt
immers hoop vult
gevoeld gemis

ik honger uit
als ik niet gevoed word
droog uit,
huil zonder tranen
omdat stromen bevroren
kunnen raken

neen, mij ontbreekt niets
daar niemand zo verrijkt is
met zon en schaduw
als ik, deze mens

wie haalt mijn denken in
terwijl ik slenter
als een slak

en dagenlang
daken op huizen schep,
woorden in zinnen
met bergen afval

wat wil ik nog meer

hoop verlangen nu

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 296