Alle inzendingen over familie

Na Roodkapje vertrekt ook d'r broertje naar grootmoeder. 't Wordt geen retourtje: de wolf consumeert 'm als broodje. 't Wordt niet door de knaap gewaardeerd, dat het beest onder 't eten beweert: 'Wie naar oma gaat, gaat naar z'n grootje.'…

'O, Eva,' zei Adam, 'ik vind je een stoot! - Een verrukkelijk ribstuk; ik zie je graag bloot.' - En Eva, die Adam bewonderde, kreeg in de gaten dat langzaam z'n vijgenblad steeg en ze prees toen hetgeen zich eronder bevond. Hij zei: 'Eva, je neemt ook geen blad voor de mond.' De twee werden spoedig al heel goede maatjes. Een herfstwindje…

lieve kleine woorden maken mij blij eventjes de zin herhalen want je vleit mij lieve kleine schattige woordjes alleen voor jou en voor mij al spreek je Engels of Duits Ich liebe dich en I love you soms mis ik jullie thuis…

Kleinzoon ben ik. Grootvader ben ik. Even oud als jullie. Laten we vrienden worden. Laten we sigaren roken. Elkaars levens delen. Grootvaders onder elkaar. Grootvrienden.…

luisteren is een ding waar ook ik de mist mee in ging vroeger dan wel te verstaan is me later beter af gegaan maar niet voor mijn kind begrijp ik nu daar baal ik van hoe ook zo enorm cru ik hou van haar met heel mijn hart maar ben nu ook verward weet het even niet meer kan niet helpen nu kan enkel zeggen lieve schat ik hou van je had…

Het leven figureerde terwijl ik toen sliep Noodlot had toegeslagen bijna een begin van het eind De duivel sliep dit althans was mij eerder verteld Het tegendeel bleek echter in alle opzichten waar, daar toen de dood verwoede pogingen actief ondernam Uitgebreid werd gedanst en gefeest toen bleek dat mijn wil tot leven veel sterker was…

pracht en praal dwarreld neer het is haast zonde telkens weer van kaal naar groen meer en meer vol ornaat genieten weer dan verkleuring o zo mooi en de geuren het is mooi dan gaat het weg alles weer kaal maanden somber met trui en sjaal wachtend op een mooi herhaal…

Als het straks kouder word dan zet ik de muts op van mijn zoon Die achter bleef toen hij het huis verliet warme jogging broeken van mijn dochter niet van armoede maar van warmte Omdat zij ze droeg trimschoenen van mijn kleinzoon Te klein gekocht maar omdat hij erop gelopen heeft een warme das gebreid door een vriendin Die ze speciaal voor…

mijn vader ziet naar mij voor het raam in de ogen een mengeling van verte en nabijheid zie hem daar nog staan voelbaar, nu diep in mij gewijd de zwaarte was zijn lijf gewoon de ziel bezwaard door de jaren hoe verder af van het heden is zijn gang te verklaren? de tijd geeft haar verhaal geef ik nu zijn stem als loon zal hij nog zo denken…

lieve mensen geef eens wat glans aan je dag doe het met een schaterlach het maakt vrolijk het maakt blij even niet de maatschappij maar gewoon echt jij al is dit het lichtpuntje van je dag vind ik dat je je prijzen mag of geef op straat eens gewoon een glimlach weg het doet wonderen wat ik je zeg onthaasten is ook een mooi gegeven dan…

pijn.... het woord zegt het al je gaat door een dal hevig of niet het geeft verdriet sleept alles mee hoe sterk je ook bent pijn is iets ergs het zuigt je leeg vreet energie pijn is vaak stil maar vaak ook niet pijn isoleert wat een ander niet ziet je bent niet zielig houdt je sterk want dat is toch het betere werk hoe vaak je buiten…

Mijn vader was nu honderdtien, Als hij in leven was gebleven. Ik zal hem hier niet meer zien. Hij kon die tijd niet overleven. Mijn vader was een fijne man. Hij was er voor ons: een zegen. En wie weet, als het even kan. Kom ik hem “boven” wellicht tegen! En zelf, al meer dan tachtig…

Van heinde en verre komt de sippe saâm,                                                                     Een dag per jaar, om met elkander te eten, En op te rakelen wat werd vergeten: Der vaadren veten en hun eigen faam. Zij smullen lang van 't hartig nagerecht En lasteren met argloos om zich schouwen. Bij veel betuigingen van vol vertrouwen…

Waarom mama waarom Het ging zo goed en zo leuk Samen lachen, samen huilen We lagen altijd in een deuk Papa is weg gegaan Heeft ons helaas verlaten Wat heb ik je aangedaan Nu kijk je niet meer naar mij om Mag niet meer bellen en Wil niet meer dat ik kom Dit doet zoveel pijn En het ergste is..... Dat ik niet meer bij je kan zijn Ik dacht…

Familie is een prachtig ding, maar soms een vreemde mengeling van overeenkomsten, verschillen tussen mensen die, al zouden ze het wensen, nóóit hetzelfde zullen voelen, denken, zeggen en bedoelen, maar waarop je steeds mag bouwen, een beroep doen en vertrouwen. Juist in tijd van grote shit, wanneer het soms flink tegen zit, kun je ze steunen…

(voor mijn broer) Steeds verder ben je weg gedreven, En nog even dan ben je uit ’t zicht. Verdwenen in de mist van de tijd. Je koos de dood boven het leven, Hopeloos op zoek naar evenwicht. En nu, nu ben ik je voorgoed kwijt. Niet dat ik je ooit nog zal vergeten, Of dat de herinnering slijt of zoiets, Of straks geen inhoud meer heeft…

Negen maanden en een week, wat duurt wachten lang? Het was juist die ene week dat hij maar niet kwam! Moeder wachtte en wachtte, net als iedereen weet je? En net toen niemand het verwachtte besloot je te komen, je had je eigen ideetje! Negen maanden en een week, is best veel maar het wachten waard Want Ruben werd geboren op 30 juli alles…

haar hoofd tegen het raam. het gezicht zacht, zelfs gesloten. zijn mond ademt slaap. zijn oor lichtjes tegen haar aan besloten. beiden onderuit te saam met een kind op schoot. de gezinswarmte vergroten. man en dochtertje zijn heel ver. moeder volgt deugdzaam. hun liefde is in hen geslopen. de kleine spruit lacht stil;…

De foto die ik van je kreeg was gewoon een innig familietafereel ik voelde me even leeg en vervreemd tegenover wildvreemde mensen de camera legde een moment vast als een schilder met zijn kwast nu kijk ik weer naar de foto was heel de wereld maar zo.…

Mijn broer vraagt naar een herinnering, hij kan hem steeds slechter zien. Wacht tot het voorjaar, zeg ik, sluit je ogen, tel tot tien en haal dan onverschrokken de jonge vogels uit de goot, hun nesten. In de berm. En kijk en luister naar het geluid van rook in een zwerm. --------------------------------- uit: 'Parmentier', 12/3 2003.…

Die Marcel Harmsen toch om te berichten (Te lezen in zijn laatste snelsonnet) Dat hij zijn mams ertoe heeft aangezet Een tien te geven voor al zijn gedichten. Mams toonde wekelijks haar eigen bloed Dat men het van familie hebben moet.…

Ik was het lievelingskleinkind van mijn opa: Jan Goossens. Hij was berucht om zijn zéér strenge houding. Ik ga nog een aantal graden verder. Doe er nog een paar scheppen bovenop. Omdat mijn neus een moppieneus is, noemde hij mij bij de troetelnaam "moppie". Ik zal het nooít vergeten! Hij liet mij zijn waardige houding na, als erfenis,…

Op valentijnsdag 14 februari 2011 kwamen oom San en mijn tante Lucy op bezoek. Lucy brengt het Licht in de wereld; in mijn verdrietige wereld. Het is niet alleen de betekenis van haar naam, maar ook alles wat ze al jaren doet, voor me. Keer op keer schenkt zij mij nieuw leven en zal ik, uw nichtje, doorgeven wat u mij hebt geleerd... zal ik…

hagel en sneeuw onweer wind en regen deren ons niet wij kunnen er wel tegen lach er maar om en stap er flink doorheen 't is pech maar zeg als nou de zon eens scheen èèn ding staat vast morren helpt geen steek want als de zon eens door de wolken keek en jou daar ziet al met een droef gezicht dan blijft het niet lang licht maak er wat…

even zie ik het niet meer zitten mensen die zomaar op je fitten zeuren zanikken dag en nacht niemand die naar je lacht gatverdamme das echt balen nergens even eer te behalen door een vriendelijk woord of een simpele groet wat zo enorm wonderen doet even voelen dat je erbij hoort ach het is maar ijdele hoop zolang ik zelf nog zo zit in…

het kind. Welke lieve tortelduifjes, Rood van pootjes, blank van kuifjes; Wonend onder d' eigen boom, Drinkend aan de eigen stroom, En op 't eigen dak gezeten. Vliegen zie ik ze allebei, Samen opstaan, slapen, eten, Samen vrolijk met de mei. 'k Wilde de oorzaak daarvan weten, Lieve moeder! de moeder. Wel, Cathrijn!…

Ik denk ook wel eens wat als ma toen met een aardige man was getrouwd en een goede vader wie waren wij dan zelf geweest, maar het grappige is dat we dat dan niet waren, hoewel ook weer wel, toch denk je aan iemand die leeft ja wat als ma toen waarom heeft ze het niet gedaan ?…

een stap en dan nog eentje en dat ik een helm moet kopen want: pappa val niet !…

In liefde opgedragen aan Anton Onder mijn huid Zit je, dicht onder Mijn huid, snaak Met mongoolse ronde Oogjes, kwetsbare Kleine vingertjes Die zo vaak ons Aan het lachen Hebben gebracht Jij die niet onecht Kunt zijn, en nog nooit Iemand heeft bedrogen Want je bent honderd Procent jezelf, en vanaf de Dag dat je geboren…

Tijdens de jaarlijks herdachte huwelijksdag worden herinneringen afgestoft de banden aangehaald. Achteroverleunend, goed in het pak gestoken consumeert men met smaak gebakken lucht. De oudste zoon presenteert met veel elan; het (bewerkt) familieportret van laatst gevierde huwelijksdag verschijnt onder cadeau verpakking. En delen met elkaar…