Alle inzendingen over lichaam

Mijn pijnen heb ik bestreden, denk ik, eerst heb ik ze gedempt, soms ingeklemd, tenslotte hebben ze me blij gestemd, omdat ze me wat leerden. Maar pijnen, hoe ook ik denk jullie te verkleinen, mijn lijf zegt of ze komen of verdwijnen. Ik dien mijn lijf te eren en te leren hoe het gunstig te beheren.…

Het hart waarin te veel smart pompte, kolkte, raasde, oversloeg... het is nog immer één groot raadsel in de beleving van deze dichteres! Het is wennen, altijd leren kennen wat de gevoelens nou werkelijk willen herkennen. Het was, altijd al zo: voorbestemd richting nieuwe tijd om onderdrukte onbewuste bewuste krachten expressief te uiten in…

Mijn grote teen is de aller Grootste teen, Die kijkt boven alles uit, Daardoor ziet hij alles. Meer dan de andere tenen. Dan hebben we de Wijs teen Die is zo verschrikkelijk wijs, Als je iets niet weet, Vraag het hem en je krijgt antwoord. Dan komt de Middelste teen, Die is wat zwijgzamer Hij kijkt van links naar rechts En vind daadoor…

Mijn landgoed is niet groter dan mijn eigen huid, de omvang van mijn schoen, de omvang van mijn vuist, ik gaf het namen in de kleur van regen, ik keek er dwars doorheen, vluchtige stof en zag de horizon, de lengte van mijn armen, van mijn benen. --------------------------- uit: 'Het zinrijk", 1971.…

Hersenkronkels consumeren belevenissen spoelen het weg met dromen. verteren het tot een herinneringsplek. peinzend herkauwend.…

Ze was gisteravond laat betrapt nadat ze zich zo toegetakeld had Ze had zich geheel opengekrabd bloed lag op de tegels van ’t bad Ze voelde zich nu ten einde raad vanzelfsprekend werd ze gestraft Geen kende immers haar zelfhaat sedert ze door elk werd afgeblaft Ze zou meteen verhoord worden wat moest ze nochtans verklaren Van ’t sein op…

Mijn lichaam is mij niet trouw ik faal als moeder en als vrouw ik voel mij schuldig te ongeduldig boos en kwaad omdat het niet gaat dat is normaal ik baal ik wil er zijn voor man en kinderen laat mijn lichaam dat niet verhinderen!…

staand in de paskamer merkt mijn uitgeklede lichaam dat het niet goed meer werkt, het valt, het houdt op te staan. Languit op de vloer tussen kreukels zie ik mijzelf languit aan ophanglussen tegen de wanden sterven. Stel dat je hier nu was. Dadelijk hield ik je vast tot je, precies, gedegen, dood tot vertrek zou bewegen. Ik veeg mijn…

Vluchten kan niet meer: Mijn naakt beeld trilt en drilt en buikt voor drie levensgrote spiegels en ruikt elke keer naar zweet hoe ik me ook was. Opnieuw moet mijn rug gerecht na het inzakken door kilo’s herinneringen.…

Waar de een het heeft over Een verhoogd bewustzijn Zodra de grenzen van het Leven zijn gepasseerd En hartstilstand door coma De mens nagenoeg ongemerkt Het tijdelijke dodenrijk Doet binnengaan, kijk ik Naar het kruis waaraan jij In je lijden verhoogd werd Jij die jezelf verlaagd hebt om Ons boven de dood uit te tillen…

Eenzaam gebogen schuifelt de oude man door het verstrijken van de tijd getekend Het lichaam is een oude versleten jas geworden gevuld met vergeelde dromen Het sprankelende kind dat ooit was is vergeten gehuld in de nevelen van het geleefde leven…

'Voetje voor voetje' begin ik te verstaan waarom er over voeten heel wat uitspraken bestaan. Waarom iets 'veel voeten in de aarde heeft' en waarom men iemand 'naar zijn voeten geeft'. Of waarom men liefst 'op staande voet' gewoon 'voet bij stuk' houden moet. 'Schoorvoetend' dringt het tot mij door, voeten hebben vaak 'een voetje…

Ik schrok wakker terwijl zij de rest van de druppels uit haar natte haar schudde ze lachte voluit om mijn verbouwereerde gezicht likte met haar warme tong één voor één de druppels van mijn blote huid ik spinde als een kat die geaaid wordt…

Siliconen borsten ingevlochten haren geharste nagels botoxwangen en gelifte billen Getatoeëerde wenkbrauwen geïnjecteerde lippen geschaafde heupen en een gebleekte ster 'S nachts vieren de kabouters feest Stuiteren jolig piepend door de lucht in dit macabere attractiepark. Hergebruik op zijn best…

weet de onschuld gewassen met scherven van glas hoe in bloed jouw vrouwelijkheid in een oud ritueel genomen was ook zonder hijgen kun jij als de man dat wil nog kinderen krijgen nooit is er gebeden voor de leegte beneden wanneer stopt dit ontmenselijken van leven…

Onderliggende aandoeningen. Misschien, wellicht, Zijn die aandoeningen onderbelicht. Het is de uitkomst van een gekozen feit, maar het onderste verliest die strijd, raakt die plaats ook niet meer kwijt. Wat heeft invloed op het gewicht, Van wat boven of onderligt ?…

Ze was in feite best een mooie meid met haar zo fantastische, lange haar De spiegel echter toonde haar ‘t feit je borstjes, meisje, vergeet die maar Iedere avond voor ze naar bed ging inspecteerde ze de mogelijke groei Ze zocht slechts een beetje welving haar borstjes evenwel, misten bloei Waar andere meiden ‘iets’ toonden daar zat bij…

Eén persoon met ruimte voor 0,5 ander die er eigenlijk niet past.…

wij moeten oppassen voor schimmel op de kin ons hoeden voor vermolmde kaken nauwgezet acht slaan op het verbrokkelen van een been laten wij ons tevens wachten voor afschilfering der huid daar dit alles zal betekenen dat ook het lichaam aangetast zal zijn door bederf en rotting.…

Heerlijke rondingen van een silhouet in stralend tegenlicht benemen voor even de adem waarna de warmte je blij overspoelt daar ben je eindelijk ik heb je gemist waar ben je geweest in al die vijf minuten?…

Het luchten het treffen het breken het stelen het vasthouden het opvreten het winnen het schenken erin dragen wie achterbleven de weg naar het hare het laten uitgaan, maar wie krijgt het erop trappen, alsof het niets was met heel mijn 'tuut' de vrouw van je 'biep' een pak van mijn 'zap' Waar het pompend van vol is en wat er dan…

Een tijger op mijn buik dolfijnen op mijn dij sterren op mijn tors Painted black: kijk naar mij!! Grillige schilderijen duur betaald Massaal is men verslaafd aan de naald. Wilde Indianen getooid voor de strijd paraderen dageljks aan mij voorbij. Mystieke tekens te lezen op een rug. Ik werp een steelse blik en vlucht. O, het…

hier sta ik en ik zie het ... die plant daar die groeit ik zíe het niet maar ik wéét het die plant daar die groeit hier sta ik en en ik zie je jij wist het al lang kanker broeit ...…

Ann kon er psychisch niet zo goed meer tegen, Ze vond dat kiezen altijd al gedoe: “Neem ik een pruik of neem ik een tattoo, Een kale kop heb ik ervan gekregen… Ik zat maar met mijn handen in mijn haar, Wat valt me zo’n biljartbal dan toch zwaar".…

Hoe de herinnering het lichaam achterlaat in staat van verbinding met dingen nooit voltooid En hoe mijn tranen landen in het navelmeer dat keer op keer uitdroogt denkend aan jou straks streef ik je voorbij word ik net zo oud als jij haal ik je in en loop je voorbij zie je niet en jij mijn verdriet…

wat moet ik nu ik weet dat je nu eenmaal doodgaat en waarom is dat niet eerder tot me doorgedrongen het is alsof je in de regen loopt en denkt dat het droog is…

Een tandarts uit Stavoren Deed niets liever dan trekken en boren. Hij kon maar moeilijk kiezen Tussen al die tanden en kiezen, Dus gingen veel gebitten voor altijd verloren. Maar om op dat kiezen te letten, Moest hij er wel zijn tanden inzetten.…

Geen gram vet nog aan ‘t lijf tòch wilde zij minder gewicht Ze schold haar ma meest stijf maar huilde na het avondlicht Vellen huid ontsierden het lijf mager werd zij, tot op het bot Het ging echt zo ik ‘t beschrijf tòch bad zij ’s nachts tot God Geen moment ontzag ze ’t lijf honger kende zij al niet meer Borsten niet meer jong en stijf…

Ze wandelen heel gemoedelijk voorbij, hun seizoen is een apart seizoen. Ze hebben geen behoefte aan een wandelstok, ze gaan met een reserve aan kracht begonnen in de winters van hun jeugd. En als ze stilstaan om naar iets te kijken staan ze zonder beven stil; de zon maakt van hun oude, montere, blote benen iets bijzonders, als een pose op…

Ik kan me verheugen Op een goed echoïsch geheugen. Tijdens het horen, Gaat er zo niets verloren, Van wat er niet zou deugen. Het is een feit, Van de echo van de tijd.…