het gemarteld vlees

ontloken is mijn ziel gebroken is mijn hart
het beest getemd tot aan de schouders, door
god verketterd en gestenigd door de in dit
leven bezochte graven – er is niet meer

dan de lengte van mijn adem, het geruis
kermt en kronkelt door het rot van herfst
bruinrood is de stilte terwijl de laatste schemer
krast aan het licht

wie draagt die verzwaart, wie geeft die ontneemt
het kloppend vermogen is tanende en baant zich een weg
door het gemarteld vlees

Schrijver: elze, 4 oktober 2013

lia_elzehotmail.com

Biografie van deze schrijver

verwarring

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 209