inloggen

Alle inzendingen over natuur

6319 resultaten.

Sorteren op:

Kopshout

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 285
Liguster bloeit vrijgezellenhout blaast pijpen om te dansen.…
Hein Pierik1 februari 2011Lees meer >

Voor de gevederden

hartenkreet
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 411
~ Oogrijm # 4 Al die vogels in de tuin Het wordt toch wat penibel Ze produceren mettertijd Steeds meer en meer decibel…

hoog water

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 330
schijn zonne schijn schijn licht maneschijn schijnt lichter zonder zwaarte zonder gewicht licht gewicht licht zwaar is de zee zwaar is het water dat stroomt naar de zee veel is de zee meer dan het meer meer naar de zee zwaar is het water zwaarder dan wolken neer gaat het water neer naar de zee hoog gaat het water hoog in de…

TSUNAMIE-ACHTIG

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 580
van zondag op maandag 23 - 24 januari 2011 krijgt Zuid-Spanje een pak slaag van het weer met windkrachten van ruim 80 kilometer per uur; ik kan niet slapen, heb dit hier nog nooit meegemaakt en kijk vaak naar buiten en dicht: Meer onweerachtig dan weerprachtig is je perceptie bij een hevige geluidsbonkige (z)woelige tierige zee die gretig haar…

De maangodin

netgedicht
2.4 met 8 stemmen aantal keer bekeken 870
de maan is een vrouw verstopt in het cyclische verdwijnen en verschijnen in de schaduw van het licht als maand van het leven als vruchtbaarheid gegeven je mooie ronde vorm aan de donkere sterrenhemel boven het ondermaans gewemel het initieert de getijden het bloed en de vloed die de vrucht in de zee ontmoet het weerspiegelt de zon…
J.J.v.Verre22 januari 2011Lees meer >

Klagen

hartenkreet
3.8 met 9 stemmen aantal keer bekeken 471
De ene keer, wat is het koud vandaag! De andere keer, het regent gestaag! Geen enkele dag is het goed... Dan is het weer te warm dat je zweten moet. Laten we tevreden zijn met wat de natuur ons biedt, dan klagen we daarover tenminste niet!…

De ekster

netgedicht
2.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 396
Elke morgen als het dag wordt, dan zit "Japie" in de goot. En dan tuurt hij naar beneden, lonkend naar een stukje brood. Want de oudjes daar beneden, zitten dan aan hun ontbijt en omdat ze maar alleen zijn, willen ze wel wat aan hem kwijt. En zo krijgt hij iedere morgen, kleingesneden korstjes brood, Iemand anders geeft een appel. …
Antje20 januari 2011Lees meer >

Stilte in de nacht.

hartenkreet
4.1 met 7 stemmen aantal keer bekeken 618
De stilte is voelbaar in de nacht... Je hoort de natuur geruisloos ademhalen. De wind waait zacht en vertelt verhalen van de dag die voorbij is gegaan. De bomen luisteren en fluisteren terug. De verhalen verdwijnen in de donkere lucht....…

Lichtlijnen

netgedicht
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 465
Geen herfststorm waait ze weg ze breken niet in vrieskou met de seizoenen kleuren ze mee raken akkers en velden wegen en watergangen Alleen voor de nacht vluchten ze dan schuilen ze onzichtbaar draven ze door dromen wachten op het ontwaken om als snaren te vibreren.…
Kees Keizer17 januari 2011Lees meer >

Aan de winter

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 594
Als kleur verdwijnt in sluier wit het kille grijze toedekt van het platte lijf plots richting ijlkoorts onder nul welk mij verbaast naar buiten drijft even is het allemaal wel mooi in sfeer doch uw gelaat misvormt in spiegelende ronding met een petje op van sneeuw hangende aan dennen telkens weer het is voortdurend even wennen onder luidend…

Aardse schoonheid

hartenkreet
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 549
Een tuin, met bijzondere planten omgeven door kleurrijke en geurige bloemen, de narcis, het lelietje van dalen, de roos en de tulp, het klavertje vier als gelukssymbool. Een prachtig schouwspel van dansende vlinders en bijen die zoemen. Vrolijkheid en vrijheid in Gods wonderlijke natuur.…

Ik wandel met voeten

netgedicht
3.6 met 9 stemmen aantal keer bekeken 565
wolken witberen helder als ik de horizon aanschouw aan het verlaten strand alleen diverse vogels vergezellen mij op de wandeling er is een zoutzilte zeelucht dat zweeft in de lucht als een trotse veer ik wandel met voeten in maanwitte duinen met open grenzen dat maakt iets los in mij en ik herdenk: nu blijde de wonderlijke magie van…
Quicksilver16 januari 2011Lees meer >

Winter maan

hartenkreet
3.2 met 9 stemmen aantal keer bekeken 533
winter maan zacht het licht cirkel van goud voor je ogen ontvouwt koude rilling maar je blijft staan je kijkt naar de winter maan winter maan blauwe bloemen bloeien in de nacht diffuus verlicht door de winter maan gevoelens van verwantschap je voelt de vrede bloeden gedachten van vriendschap verlangens blijven broeden. winter maan…

Let op

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 318
Alstublieft, let u toch op meneer de zon staat laag en geeft een gouden gloed ten oosten pakken zich de wolken samen naast waar u ongeduldig wacht kunt u de mussen opgewonden horen praten let op, net naast uw koffertje en uw gepoetste schoenen een herderstasje bloeit de korstmossen groeien.…
Vloedlijn14 januari 2011Lees meer >

Nietsontziend

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 339
kolkende massa baant zich 'n weg door tegen en er overheen nietsontziend op zijn route vol destructie dwingt hij alles ten onder wat eens een beekje was wordt door metershoge golven overvallen alles verslindend beuken ze door wegen en straten kippenvel rukt op wanneer de stroom is uitgeraasd en gaat zakken zijn het…
LadyLove12 januari 2011Lees meer >

Krokussen

gedicht
3.5 met 15 stemmen aantal keer bekeken 7.047
Met een nog koude hand liefkoost ontwakende aarde de krakers van het ijskasteel ---------------------------- uit: 'Geen hemel zo hoog'.…

De zee heeft geen geheugen

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 453
De zee heeft geen geheugen van een golf die naar het strand rolt of één die langs de havenhoofden als een tornado met witte kraag rondtolt Zal die golf doorgaan met leven misschien beginnen dan met doodgaan welke zee gaat hij straks op is hij het begin van mijn bestaan Toen begeerte begon met eenzaamheid met metershoge tsunamikracht…

Ontsprongen kracht van zonsverduistering.

hartenkreet
2.7 met 7 stemmen aantal keer bekeken 464
Waar stilte tijdelijk is, zonder ommekeer, gaf de maan een gedwongen aardatmosfeer, een moment van rust, verborgen kracht, alsof men zweeft in constante nacht. De zon in heel haar pracht verschijning, stralende warmte, minachtende verdwijning, donkerte in kilheid vervalt het gemoed, schijnbaar uitzichtloos, bevangen voorspoed. Niets is standvastig…
Vos Andrea8 januari 2011Lees meer >

Winter

poëzie
2.6 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.714
De fijne rijm bedekt nu boom en plant En ’t stijf-gestolde water, spiegelglad, Kaatst hel de zon terug van ’t glanzig pad, De blanke sneeuw ligt blinkend op het land. En aan de langzaam-glooiende oeverkant Steekt nederig een klokje ’t groen blad Naar boven, koest’rend zich in ’t zonnebad, Een dun, groen lintje op hermelijnen rand. De lucht…

Posteltanka

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 313
Postel, wit, sneeuwwit. Gekraak van stappen in sneeuw, vrolijk gebabbel. Een ree vlucht het struweel in. De abdijtorens wenken.…

de belofte

netgedicht
4.2 met 8 stemmen aantal keer bekeken 711
in zilverglans laat de winterzon haar stralen glijden, langs de wit bevroren velden met daarboven als een lach de glinstering van rijp een vleugje warmte vlindert over kale koude tak, die glimmend van plezier, zich siert in druppels als glaskristal de vroege morgen licht op in vuur en helder als glazuur kleurt de hemel blauw hoog in…
lijda6 januari 2011Lees meer >

Opkomende zonsverduistering

netgedicht
3.9 met 12 stemmen aantal keer bekeken 398
En de dagen gingen niet zomaar, wat in zichzelf gekeerd, zagen zij 'het' op afstand aan de achtergebleven horizon waar de maan bevlogen, fluisterend stil met bekoring de zon in het oog sprong en de tijd haar ondankbaar scheen, niet langer vanzelfsprekend, maar vol van gloed niet zomaar.. staat de liefde…

Zo'n dag

gedicht
3.5 met 12 stemmen aantal keer bekeken 6.238
Zo'n dag, waarop de lucht vol luchtigheid is, lentewind plagerig achterom sluipt, van zoveel niet benoembaars bol staat, Parijs vlakbij is, Granada om de hoek. Zo'n dag, waarop het frisgerokte meisje van de buren hoog moet reiken naar knoppen in hun kersenboom, wind de verleiding niet weerstaat. Zo'n dag, waarop ik gebukt…

Slapende bomen.

hartenkreet
3.9 met 9 stemmen aantal keer bekeken 546
De nachtwind streelt zacht de slapende bomen... in de donkere nacht. Zij staan te dromen en wachten... op de dag die weer gaat komen. Verlangend naar de vroege zonnestralen die dan weer op hun neer gaan dalen.…

Schaatsenrijden

gedicht
2.8 met 17 stemmen aantal keer bekeken 6.914
Glad en wijd ligt het ijs in een veeg wit en grijs en de lucht, tastbre kou, is gestolpt onder blauw. En mijn schaats met een kras als een schot onder glas trekt een veervormig spoor van mijn voet uit te loor. Ik scheer scheef op het vlak langs een donkerblauw wak. Na een sprong voor een scheur als een koord, schiet ik voort op het staal…

Hand in hand

hartenkreet
3.8 met 12 stemmen aantal keer bekeken 568
We wandelen hand in hand over de ijzige sneeuw in het park. Ons warm gepraat wordt begeleid door ritmisch gekraak. Oh jij, sneeuwlandschap jij bent als mijn mooie witte bruid. De wind streelt zachtjes je mooie bruidsjapon en de zon maakt alles witter dan wit. Je lichaam is als dat van God: rein, wit,vormloos en geen afdrukken in…

Ganzenwieken

netgedicht
3.5 met 8 stemmen aantal keer bekeken 356
Onder mijn voeten knerpt de sneeuw en boven mijn hoofd hoor ik vleugels ganzen wieken traag in groepen de zon schijnt zie alle vleugels met pennen een vrije vlucht in alle kleuren en de gouden gloed dwars door hun lijf en veren. zij zijn er ieder jaar de ganzen de rivier en dromen over het winterse weer.…

golf na golf

netgedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 404
golf na golf: in het bed van schelpen ruisen ze uit Foto: Dre Vansteenvoort, portfolio: http://bit.ly/dWSMnj…
Abel Staring27 december 2010Lees meer >

winterglinster - haiku

netgedicht
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 497
bevroren druppels schitteren stralend de zon helder als kristal…

LANGS DE DOORNENHAAG

poëzie
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.944
Ja! ik min u, Doornenhagen! In uw vrije, wilde groei, Die wij na de winterdagen In uw sneeuwwit reine bloei, 't Bruidskleed der natuur zien dragen, Schoon nog 't woud ontbladerd staat. Struikjes winnen 't van de bomen, Immers 't oog reeds langs uw zomen Groene plekjes gadeslaat. Daar, in de eerst versierde struiken, Door de zuiderlucht…
Meer laden...