Netgedichten

netgedicht (nr. 39.171):

Zwijgende landman

Het grazige verzuurd
door de aanzwellende zomer
onder romige luchten zwenken zwaluwen
door de geopende gordijnen
van het uitrustende voorjaar

De wind geeft gul een geluid
aan alles wat stemloos leeft
niets blijft zonder ontdekking

Al mijn vragen verwaaien
– zonder beantwoord te zijn –
in het overvolle landschap
terwijl het een uitnodigende leegte schept

De landman is gereed
om weg te scheren, maar wacht
op het wegzweven van jong gevogelte

Ik groet hem zonder te spreken
hij verstaat bewegingsloze lippen
brengt niets onder woorden
daar elke klank verminken kan.

Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/

Schrijver: Kees Keizer, 25 mei 2011

c.keizer72

upcmail.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: natuur

weide

voorjaar

zwijgen

5.0 met 2 stemmen

157

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 26 mei 2011
Email:: Maryama37hotmail.com; Schoonheid maakt woorden overbodig- sprakeloos gelezen,

Naam:: Han Messie
Datum:: 25 mei 2011
Email:: hmessielive.nl; Mooi gedicht van het late voorjaar. Vooral het beeld dat de wind geluid geeft aan al wat stemloos leeft, treft mij bijzonder.

Geef je reactie op deze inzending: