Alle inzendingen over geboorte

Zo wonderbaarlijk klein maar sterk echt niet te geloven tilt in al haar kwetsbaarheid het beste in ons naar boven Geen weet van wat de waarheid is gelooft in wat je ziet zonder enkele twijfel of God bestaat of niet Maar toch voelt het doopsel beschermend al is zoveel onbekend dat er toch iets is, bewijs jij zelf omdat jij een wonder bent…

Gedijen in getijden Door het tikken van de sikkel Wiegend door haar rijs en dalen Omringd door klotsend gulg Alle kennis losgelaten Geketend aan het nieuw Drachtig onderdeel In een nieuw bestaan Door zintuigen gevangen Gebonden door verlangen Zonder weet van weten Wat geweten is en wordt Zinderend vertraagd geluid Doet horen voelen…

Slapend, gapend, zuigend huilend en niets te vrezen ligt in bed, op hand of arm alleen maar klein te wezen Een ongelooflijk wonder daar kunnen we niet bij ontroerend is dat al dat liefs uit jou komt en uit mij…

Ik passeer in golven van gevoel de getijden waarin ik ben verdronken maar ook telkens weer ben geboren Mijn vele graven die ik telkens weer ontvluchtte, scharen zich nu allen aan mijn zij Geleerd heb ik niet om dood te zijn ofschoon mijn masker suggereert, jij bent mijn Ik laat en onderga de tellen van de tijd, en assembleer mij met…

waar het ochtendlicht tinten achterlaat in de resten nacht kraakt het eerste leven barsten in het bestaan vol trots en zekerheid wiegt je naam in de wind van het bestaan, je bent nu en even twijfel je nog heel even maar langer. een seconde, meer was het niet…

De populieren pluizen en hier in huis is het ook niet terwijl mijn kinds-kind zich naar het daglicht werkt, het vruchtwater twee dagen eerder naar de aarde deed vloeien o goden, geen infectie, complicatie als ik bidden mag, geloof en hoop ik in mijn wetenschap over mijn eigen zekerheden vertrouwen heb ik in mijn kind, mijn kleinkind kan…

Uit alle dagen in de rij zocht jij het mooiste ochtendgloren uit liefde geschapen en geboren op deze gouden dag in Mei Jij, jongste rimpel in ons water, droomt nu de uren naar veel later.…

Wie wil niet opnieuw beginnen in een lichaam zonder pijn lijf als meewerkend voorwerp in plaats van broos porselein Keuzes opnieuw kunnen maken liefde als pril element op de juiste plek aanwezig nog voor elk kritiek moment Wie wil niet worden herboren zonder eerst de dood te horen…

dag kleine bink word wakker, sluimer onbevangen als die eerste dag vaar zeilend door het leven verover harten met jouw lach dag kleine aap ga lekker slapen en droom van nu af aan door ons gekend voor jou van mij een t'rusten knuf wees welkom boef fijn dat je bent…

Een nieuw leven is geboren Niet geheel zoals verwacht, van te voren Vreugde, blijdschap maar ook verdriet Dat ligt nu voor jullie in het verschiet Zo teer, zo klein en afhankelijk Maar toch ook nu al zo aanhankelijk Onzekerheid, angst en hoop is wat jullie nu wacht Maar ook hieruit putten jullie kracht Wij zullen aan jullie denken En…

wakker gekoesterd de streelzachte huid van een slapende baby met het leven verwarmen en in liefde omarmen…

Toen jouw guitig kopje Schalks naar buiten kwam. Schreeuwde Direct aandacht eiste, terecht 't Was maart en middag Een stem zei zacht: 'een jongen', echt Op dat moment ontstond een waarlijk nieuw gevoel Zo groot is het zo overweldigend en mooi Samen met z'n drieën Geborgen in liefde. Voor Altijd…

Primair versmolten tot één Terwijl het leven lacht In een nacht van woede Waarin de vrucht groeit en Dit proces zich voortzet Ook overdag wordt de Ronding boller en de Bolling ronder, terwijl De eenheid van denken zich Ontwikkelt tot doen. Het Creëren van alles erop en eraan Overlaat aan de natuur Die beslist over goed en kwaad…

Negen maanden achtereen lange weg van slank naar ronding in een zucht voorbij Alles staat er klaar voor samen gekocht, gekregen voor 't kind alleen Voelen, vleien. Samen de schoonheid van dit wonder beleven Negen maanden achtereen van foetus in ontwikkeling tot kindje, kleintje, zuigeling.…

Warmte moeten zij verlaten. Fel licht krijgen ze in hun gezichtje. Hoewel zij het nog niet beseffen, is de geborgenheid voorgoed verbroken. Ze waren zo graag in bescherming gebleven. Maar het was genoeg geweest. Ze moesten beginnen leven en baanden zich een weg naar het onbekende. Naar het einde van de tunnel. Het kwam hard aan,…

Als Moeder Natuur een fout maakt in je leven kan dat soms heel wrang zijn; want je weet, met een kindje in je armen, dat is je niet gegeven... doch aan je innerlijk, je hart en ziel vreet het. Naar gelang de jaren verstrijken, met dit feit in je achterhoofd blijft het altijd nog zwaar. Een kraamvisite blijft voor jou een kwelling, maar deze…

Terug naar de baarmoeder Dat zou moeten kunnen naar het moment van conceptie Dan de eerst aangekomen zaadcel alsnog de nek omdraaien om de tweede in de honger naar bevruchting een faire kans te geven Zou het leven dan te dragen zijn?…

Welkom in dit aardse leven. Al zoveel mensen die om je geven. Met alle kreetjes die jij gaat slaken, zal je nog vele harten raken. Droom maar zachtjes, je oogjes dicht. Nergens waarvan jij wakker ligt. Leef je leven zonder zorgen, en geniet van elke nieuwe morgen.…

Negen lange maanden naar dit moment toegeleefd. Het is een uniek gevoel net of je op wolkjes zweeft. Een fiere mama, een trotse papa een wezentje zo klein. De start van een nieuw leven het gevoel een echt gezin te zijn. Geniet ten volle van dit mensje hij is echt heel bijzonder. Met handjes, voetjes, vingers en teentjes jullie eigen kleine…

er is een zoon geboren bij de buren hiernaast het was te verwachten 't heeft niemand verbaasd je kon 't zien aan buurvrouw ze was ronder dan voorheen leuk voor ouders en dochter Lily een broertje, hoera, niet meer alleen in het najaar lekker samen ravotten dan kan de kleine vast wel lopen en volgend jaar in de zomer de deur naar de…

van negen lijkt het je laatste geschilde hoop in strengen naast je vrucht; bloot en onbeholpen speelt het al in open lucht elke maand was heel je leven. van kattig schommelend naar poeslief. van op vredige dekens spinnen naar grillige muisjes op lentesla je telt meermaals van tien tot één; de nul een nieuwe eeuwigheid als nieuwjaar doet…

windstil overal, niets beeft en het groen dat om de bomen zweeft hangt roerloos, ik wil nu gaan vertellen van mezelf, wees stil mijn stem, in 't midden van dit land geboren, in vlaanderens wieg, daar kunt ge z'horen, al vliegend naar het blauw zo transparant als morgendauw - zij spint de fijnste wolken die het hoogst drijven en draven…

In 't kale hout de tekening van twijgen vermoeden van een knop die straks de lente baart geel sikkellicht zoekt aarde zie de maan schijnt zie de maan... maar mis het ochtendgloren niet er wordt een dag geboren ongekleed en ijzig koud en zie... de zon schijnt…

In mijn kind ontkiemt nieuw leven Ik houd haar tengere lichaam vast Terwijl ik naar ‘t verleden tast Waarin aan haar werd vormgegeven Met grote, donkere bezieling Trad ze een wereld tegemoet Waarin een lange, bonte stoet Van wederopbouw en vernieling Maar ook- van warme veiligheid Tot aan beschadiging en breuk Vanaf die tijd leek ze verdeeld…

hij zit gevangen in een vlies van verwachting ademt vlokjes van wensen wie ben jij wat ben jij waarom kruis jij dit pad en waarom nu precies hij is verzadigd, wil zich overgeven aan stromend amnium is dit een andere baan omheen dezelfde ster is het dezelfde baan omheen een andere ster…

Zijn lendenen smeulden in de vrieskou De koelcel van december Moeder pookte het vuur op In een knetterend licht van zuchten Zwom het kikkervisje naar de overkant Brak door het membraan Versmolt tot vrucht Een klompje van chromosomen en strengen Een keten waarop mijn erfenis te lezen staat Het woekert in dat lauw, rond bad In de prille…

kostbaar kwetsbaar mens naweeën van geboortepijn omlijsten je gezicht kom te voorschijn hoog opgericht laat je zien aan wie je verwachten morgen vandaag misschien geef je krachten spiegel van je Schepper bloei als een roos…

Zo naakt en broos Geboren uit liefde Vertel me eens je gevoelens Als je een fluisterende stem hoort Een ruwe hand je beroert Ik ben de dageraad en de nacht Het licht dat je de weg zal wijzen De hand die je zal leiden In minder goede dagen Toon me de weg naar je hart.…

negen maanden lopen dromen, hoe dat alles toch zou zijn, je bent een wonder, een mysterie, zo volmaakt en toch zo klein. negen maanden nieuwsgierig wachten, terwijl je groeide in mijn schoot. ook ons liefde werd steeds groter met elk stampje, elke stoot. en nu negen maanden later is het groot geheim onthuld, wie je bent en hoe je…

Ze ligt te zwoegen in het kraambed De navel deint, de adem jaagt Alsof ze een wankele vlam wil doven De vroedvrouw heeft hier niet om gevraagd Gewoonte, bevlekte gewaden hebben haar verdwaasd Een wonder daalt naar het bekken Hip hip…joelt ze zwak en zwanger van ongemak In een versnelde golf van kreten De vliezen scheuren Ze perst het broze…