Alle inzendingen over humor

Kakmadam genaamd Maaike uit Made, wurmde zich altijd overal tussen, om hooggeplaatsten hun kont te kussen, en sloeg ze als een parasiet gade. Op een dag is het verkeerd uitgepakt, en hoorden we een vreselijke schreeuw, ze bevond zich in het hol van de leeuw, en werd met grote snelheid uitgekakt. Van Maaike is nooit meer iets vernomen. Zo…

Op twitter trachtte Thierry twee voor twaalf Ten einde raad wel twintig tweets te sturen Na tweeëntwintig keren twinkeleren Wist hij tien tongtwisters te kwinkeleren Maar toen het Twintig Twintig werd om twaalven Riep hij vertwijfeld 'twitter, da twort niets!'…

Wanneer de ketel In 't schemeruur Zacht staat te zingen Op 't glimmend vuur, Dan zweeft de mijm'ring Mij door de geest En 't stil herdenken Wat is geweest. Verdwenen beelden Zie 'k voor mij staan, En 'k hoor nog stappen, Die niet meer gaan. 'k Verneem nog stemmen, Al jaren stom, Ik zie mijn doden Nog eens weerom. 'k…

Stilleven, waarop ik mij blijf bezinnen: het bord met mes, broodsneden op de schaal, het helder glas bezij mijn oud missaal, en rode meidoorn op het tafellinnen. Het koele zonlicht schijnt sereen naar binnen; de wielewaal zingt hoog en madrigaal, accoord met het Gregoriaans koraal; en ik wil vredig mijn ontbijt beginnen. Maar onverwacht…

Lentegedicht door Patric. Bij het begin van de lente begint het in mij te borrelen, en dan welt spontaan een lentelied in mij op: Het is lente en we gaan naar buiten Waar de broedse vogeltjes fluiten, Waar de bronstige koeien luidop loeien En de paarden volop beginnen stoeien. Het is lente en wij trekken af En toe eens met onze wandelstaf…

Die boon, ma chère, dat was toch die lowietje, die jonge wildebras van Corsica, vrouwversierder en spaghettivreter, ja eigenlijk een halve Italiaan Of heette hij nou Nappie, die lowietje, die gemankeerde Don Juan met pens was zonder vrouw maar eigenlijk half mens maar trok als keizer nieuwe kleren aan Op Elba weer een eilandminnares…

Napoleon was BON, maar wel een APARTE, zo zat als een kanon, toen hij de Revolutie startte. Zo ook die dag, toen hij naar Waterloo uitweek, werkte hij met de Franse slag, en het interesseerde hem geen steek. Hij moest het met verbanning betreuren, beloofde met de hand op het hart, dat het niet meer zou gebeuren, maar men zette hem apart…

Het hijgend hert, een springbok eerste klas hangt al een halve eeuw boven 't biljart met wijdvertakt gewei dat dreigend prijkt bij Jouke aan de zoldering, verstard Als elanden en hinden eender lot gesneven onder hagelvuur en schoten een damhert en een reebok die bezwijkt onder 't gewicht aan één muur in zijn kot Bij zomertaferelen…

't Relaas van zuster Belle en Rebelle - ontsproten uit een adellijk geslacht eerlang vernoemd naar vrijheer Coppenelle de Vlaamse groothertog die altoos lacht Om spot en zotternij die hij veracht in boerse burgers en hun lotgenoten, en buitenlui, die heer pastoor ontsloten groothèrtoglijk geheim der vrouwenjacht - 't Relaas, u raadt…

Ze is lief en aardig, en O.. zo waardig, een echte dame is 't en zo fijn het zou een tweede moeder Theresa kunnen zijn alles geeft zij weg, de huisraad van de buurman en het spaarvarkentje van de buurvrouw, de voedselbank staat nu weer blank te glimmen zonder al die dozen met die lekkere dingen voor de allerarmste van 't welvarend…

Zowaar ten hedendage iets ontdekt Geen quatsch, tv-gezwam voor 't lekewezen Neen, iets rebels dat ieder dient te lezen Een ieglijk, zeg ik u, voor 't verder lekt Voorwaar, heft nu uw glas op Reymerswael Propagandist van nieuwe nonsenstael!…

Ik heb het met het milieu gehad, ben met mijn oude auto verdoemd, want ik mag straks niet meer door de stad, word ook wel verkeersRUFTER genoemd. Als ik toch door de binnenstad rag, dan heet dat uitstootgevend gedrag! (het is weer de arme mens die boet, omdat diens auto baan ruimen moet)…

Ellen ten Damme heeft naakt bij mij geslapen en sprookjes verteld...…

Zij nam een frisse duik op nieuwjaarsdag Een invalbeurt met snoezelige kloeten Ze kietelde zijn zinnen met haar sproeten Een culmeneer nam haar met gulle lach De gildemeester brouwde met z'n fronsen Want havermoutse pap ging er wel in Voor hem was nieuwjaarsdag een goed begin Bevroren golven werden natte sponzen Haar kale faliekant…

Ik raak op mijn werk totaal geblokkeerd, wanneer mijn baas er eentje vliegen laat, waarvan zijn broekspijp fladderen gaat, en de boel met een knal explodeert. Zijn hele darmflora is dan van slag, want er ontsnapt een vreselijke lucht, waarvan een originele strontvlieg vlucht, ik noem het uitstootgevend gedrag. Mocht ik hier de scepter maar…

Hou van je naaste net zoals jij van je eigen, staat in de Bijbel en dat weten we allemaal, maar als je van jezelf de zenuwen kunt krijgen, wat blijft er dan over van dit hele verhaal. Kun je dan zeggen: "Naaste ik moet je teleurstellen, maar voorlopig hoef je niet meer aan te bellen, want aan mezelf heb ik zo hardgrondig de pest dus flikker…

ouder worden is plezant een kwaaltje hier een krampje daar ja, ouder worden is zo plezant. Je neemt je krukken bij de hand en zwaait ermee van links naar rechts je zingt en lacht en doe je best kijk nu , de vaas vliegt van de kast. je ogen zien niet meer zo goed en dat is wat je echt niet wil je bent op zoek naar uwe bril en trapt daarbij…

in een kunstcafe hoorde ik haar lach mij uitzwaaien ik kuste die lach onmiddelijk glimlachend en wel die lach, volgens mij sloeg het vanuit haarzelf nadat ik over de drempel was gestapt om in eeuwigheid te kunnen glimmen…

ze was berooid ze is verstrooid ze was zo mooi zo is ze ook ze had angsten ze zijn er nog zoals velen en haarzelf samen skydiven het was gezellig zonder parachute…

Het leek een romantisch winterplaatje, ik warm gekleed met sjaal en goed gemutst, wachtende op de hoek van ons straatje, op mijn geliefde maar die had het verprutst. Na een uurtje te lopen ijsberen, ben ik behoorlijk bekoeld weggegaan. Hij hoefde nooit meer iets te proberen, want hij had me ijskoud laten staan. Hij zou geen woord meer van…

Ik ben verzot op literaire prijzen Van AKO en van Libris tot Nobel Als het aan mij ligt zit zo'n jury wel Haast elke week een winnaar aan te wijzen Steeds als ik op tv weer van die grijze Belezen heren het gezelschapsspel Der letteren zie spelen, merk ik snel Hoezeer mijn haren niet te berge rijzen Ze leggen uit hoe fraai de schrijver schrijft…

Een klinkdicht, ja! dat wil ik eens proberen… Het is een sjouw, zo viermaal ’t zelfde rijm! En dat nog wel op dat ellendige IJM; Maar ‘k heb de tijd, en ‘k wil en zal het leren. Dat is één couplet! Het zal wel reüsseren. Maar kieze ik nu, eer ik soms verder lijm, Een onderwerp…Tsa Muzen! ik bezwijm, En weet niet waar ik ’t eerste mij zal keren…

In een museum werd ik getroffen Door een groot schilderij Het haakje schoot uit de muur En na een kwartier kwam ik weer bij Het doek heeft een enorme indruk gemaakt Een punt van de lijst had mijn voorhoofd geraakt Blijvende impressie van het schilderij Is een bult op mijn kop zo groot als een ei.…

Vrienden, Romeinen, landgenoten, leen mij uw oor; Ik kom niet om Caesar te prijzen,  maar om hem te begraven. Brutus zei het al: Caesar had ambitie; Was hij het niet die in het barre Noorden de Stam der Belgen heeft ontdekt, wijl ieder dacht dat dit verloren volk reeds lang bezweken was aan drank? Want Caesar, al kom ik niet om hem te prijzen…

Ik heb de Nobel- prijs voor de Literatuur alvast geweigerd...…

Pampers, Ze ruiken fris, vers uit de doos, je zou er zo in bijten maar nee, ze zijn niet om te eten, ze dienen om te sch...…

Een kerstkalkoen zei, een beetje boos: "Ik heb niets op mijn geweten Maar omdat Jezus is geboren Word ik straks opgegeten." Een andere kalkoen zei: "Dat is niet fraai Maar ik geef je een raad, hou je taai."…

HECTOR SPREEKT ACHILLES TOE MET ZIJN LAATSTE ADEM (naar de 'Ilias' van Homeros) Gij, bronsgehelmde vleugelvoetige hoort mij aan vóór uw langschachtige speer mijn laatste adem rooft Laat mij niet verscheuren door de rauwvretende honden noch door de leverpikkende kraaien,  Gij, een Griek, toont toch steeds eer aan uw schimmigvergleden…

De oersoep was een troebele boel met heel wat potentieel Van al dat levend gekrioel ben ik het kroonjuweel Eerst schoot de bliksem in de prut en zo ontstond het leven Wie er precies die lichtstraal smeet dat is me om het even De evolutie deed zijn werk wat blind, op het gevoel, de keuzen waren onbeperkt het spel met genen zocht een doel…

Het oor van Van Gogh Daar valt niets over te vertellen Tenzij: Er was veel wind die dag, en de schilder werd er woest van Er was ook veel waanzin die dag en een mes in handbereik en het schilderen lukte niet zo aardig, de verf klonterde en  er vloog een haar van zijn baard  in die prachtige wolkenpartij Tja, dat was voorgoed naar de kloten…