Alle inzendingen over spiritueel

Ik wil niet meer denken Ik hoor de violisten de muziek binnensluipen Een grote vermoeidheid overvalt mij door lang terug te denken aan het verleden transformeer ik vanzelf ben in mijzelf vol herinneringen binnengedrongen forceerde de sloten en verbrak de spinraggen nu engelen rond mijn schouders zij speelden een belangrijke rol in dit drama…

Jij was niet gebonden Jij had geen gronden Verrijzenis Van grote geesten Van binnen alleen Je ademt Diep Kwade herinneringen Zijn slapend je nam en aanvaarde een hand daar was je veilig Dat is heilig Je keek altijd naar boven Zag liep en zweefde over de grond Met de aarde En de kosmos Voelde jij een diep verbond Aardscheuren Troffen…

telkens kom ik jou tegen, waar ik ook ga, het maakt mij verlegen, als ik voor je sta, de blik in jouw ogen, geeft herkenning weer, deze ogen hebben nooit gelogen, toch doen ze af en toe zeer, een traan brand over een wang, de beelden door het hoofd, jezelf in de spiegel zien maakt bang, daarom is de wereld zo verdoofd, wil je de wereld…

Je zegt: ‘De wind zal ons dragen’. En even ben ik vol vertrouwen over de dag van morgen. Maar wat, als rukwinden passeren: zal ik staande blijven? Of, wat als de wind jou meeneemt? Zal het leven met al haar stormen mij omhelzen?…

ik heb stenen gemetseld slanke arcades gemaakt verbonden wat aarde heeft los gelaten in ons nietig bestaan met jouw lieve woorden waste ik mozaïek de krachtige taal die jij temperamentvol uitte mocht ik als specie gebruiken je lach was als een beek in mijn tuin waar tussen rotsen je ogen de subtropen haar schitterendste bloemen…

daar zit jij dan, voorgoed afgeschreven, iets zette jouw carrière stop, daar zit jij dan, voorgoed uitgestreden, jij voelt jezelf waardeloos en bent doodop, toch zie jij na al deze moeilijke dagen, dat de zon ook voor jou nog steeds schijnt, er komen antwoorden op al jouw innerlijke vragen, en al jouw somberheid verdwijnt, kijk eens om je…

Ik heb God gezien in het ritselen van de bomen echt zonder dat ik zat weg te dromen of toch een beetje misschien Ik heb God gezien weerspiegeld in de diepte van dierenogen zonder een druppel te hebben gezopen bedwelmd door het inzicht misschien Ik heb God gezien Vanmorgen in de dageraad zo mooi – de zonsopkomst en in het moment dat ze…

Geloven moet dat? Nee niks moet Geloven mag dat? Heel veel mag Hij die zoekt zal vinden en zal ooit daar geraken waar U verblijft In onze wereld staat U helaas alleen we zien Uw werken immers niet En toch toch bent U aanwezig Het moet wel – niet uit vrees maar omdat wij het willen Dus heeft U zich verstopt ver weg en toch heel…

Hoe je denkt, wat je bent, wie je wilt zijn, hoe je wilt zijn, waarnaar je streeft, hoeveel je geeft, waarom je geeft, waar je om geeft, zoals je leeft? Het heeft allemaal zin, er is altijd iets, iets dat telt, iets, iemand waarnaar je zoekt, soms ben je dat zelf, kijk in die grote spiegel, dat verlangen naar een hoger…

als een trekvogel reist mijn ziel naar andere oorden ik wil de betovering proeven van het ongeschonden zuiver pootje badend als een uiver niets méér te hoeven dan vissen vangen in een bron o god, als dat eens kon.…

Iedere keer wanneer ik op station Assen kom, denk ik eraan hoe de ouders van Herman Brood daar ooit een café bestierden, waar je ook kon logeren, dus zeg maar een herberg. Station Assen is al geruime tijd op de schop en van dat café van Herman's ouders is echt niets meer over dan nostalgie en oude foto's. Soms denk ik in de met graffiti…

als een fonkelnieuw beginsel hangt als gesponnen suikerspinsel het ochtendlicht tussen de bomen de draden zo precies geweven als in een ragfijn spinnenweb de puurheid overvalt me, ik heb het zo nooit eerder waargenomen het teer verspreide licht herken ik uit een voorbestaan waar eeuwigheid en tijd als vloed en ebbe samengaan ik ben een…

ik zag het in een flard van mist die ijl over het weiland hing er scheen een zacht oranje zon hij stond zo laag dat het net leek of ik hem zomaar pakken kon de wolken waren dun en bleek als door een gum haast uitgewist en middenin die zachte gloed zag ik een onbevangen kind onwetend nog van tegenspoed haar haren dansten in de wind ze…

het gonst voel de trekkracht van vele geesten mensen wirwarren in besluiteloosheid er is geen strakke energiegerichte daadschap streep wel een kakofonie van speldenprikjes die ontladen in de geest zij bouwen spanning op waarin ik niet kan blijven ik vlucht wat schielijk weg van al die lijven de druk neemt af voel mij…

Op de rand van mijn bed zat een bleke god met naast zich de engel voor de maandag, dinsdag woensdag, donderdag, vrijdag, zaterdag de zondag was voor god op het bed mezelf en zeven figuren Ik was wakker geworden, kon niet slapen vanwege het licht van de volle maan het tikken van de regen op de ruiten Bedacht wat ik morgen had te doen een…

Ik heb in U geloofd Ik heb op U gewacht Heb me voor U uitgesloofd En niet aan mezelf gedacht Heb altijd op U vertrouwd Mijn leven op u gebouwd U was mijn hoop mijn moed U bepaalde mijn gemoed Heb U om hulp gebeden Mijn eigen weg gemeden Ik kon het niet in eigen kracht En U bepaalde wat ik dacht Ik moest minder worden en U meer De enorme…

(het lotusmeisje droomt dat de liefde in haar hart het wereldleed kan doven) 's nachts zingt ze bij de vijver om vuurvliegen te lokken licht en liefde zorgen voor de juiste atmosfeer de vleermuizen en uilen zelfs de hertenbokken luist'ren stil naar haar gezang alles is in yin en yang dan vraagt ze aan de lelies zachtjes, met een…

niet zomaar wil ik gaan fluistert mijn stem met zachte lippen zojuist keek ik naar jou deze keer een donkere maan ook geen andere lichte stippen altijd kijk ik omhoog tijdens de laatste ronde, al eeuwen lang maar zal nooit de verte begrijpen zelfs niet bij monde van enig psalmgezang…

Er is een geest Die deuren sluit Hij is onzichtbaar Opeens zegt hij het is uit Ik heb een sleutel die iedere deur kan sluiten Ieder huis kent Van binnen en van buiten Verweven met ieders verhaal is een ontmoeting Met deze geest voor ieder fataal Het kan aardse deuren sluiten In een lichtval ongekend De mens Treedt door de deuren Van…

Ik geloof in zachte krachten, niet in 't grof geweld van grote machten, maar in een klein gebaar dat telt.…

het voelt nooit alleen er is altijd wel een glimp van een lach de verstolen blik die zonder te spreken zijn warmte komt geven in een samen moment vaak onbekend maar in weten kruisen lijnen van leven elkaar overal is de hand op het hart het tijdloze teken dat alles nog klopt wij delen de velen die naast ons staan ons verschijnen…

De weg naar morgen Ik doolde over het rode grint, langs heide en mispels, keek omlaag, telde de distels in een droom zonder ontwaken doch wat moe in hart en geest Het leven was een feest omdat jij dat wilde Jouw stem verstilde in de spiegel, je zag slechts de strakke blik die je niet kende hunkerend naar de zonnewende twijfel je niet…

ik wist het licht voelde donker in slecht zicht hield me staande op de keien waar anderen glijden nog had ik perspectief geen wanhoop in ogen die niets meer geloven je zwaaide en het was geen afscheidsgroet dat deed me goed jij bepaalde richting in mijn leven zonder direct leiding geven met lieve compromissen maar naar het…

Gedachten drijven als de regenwolken en brengen alles even voor de geest: het twijfelen, het zoeken naar de zin, maar ook de kronkelingen van het denken. De vreugden en de zorgen, zelfs het licht dat diep verborgen was in alle pogen, de regen en de wind, de vrede die zich schuilhield in de grauwe kieren. Maar alles is toch goed nu, ook het…

In een golf van passie bleef ik schrijven Tot de zon opkwam De woorden verspreidden zich in stromen langs mijn lippen Liefde vult nu mijn hart, mijn ogen raken vol Het besef van zijn en niet-zijn De echo van je verleden in je ziel Liefde voor het pad dat voor je ligt Vrede met het pad dat je verlaten hebt Je bent nu niets Je bent stil Je…

Ons mysterie Van Eeuwen Onze bouwstenen Onze historie Maken ons Tot wie we zijn Generaties zijn muren Waar De samenleving Zich door vormt Je zwemt in het water dat je gegeven is Zoekend naar kennis Om in de verdeeldheid In de democratie Je eigen stem Te vormen Naar de steeds nieuwere Normen de identiteitsbeweging Die onderwerpen…

In de nacht hoort Gij mijn hees hulpgeroep. Ik hoor de voetstappen van de nachtwaker die wacht op de hinde en de dage raad. Ik ben als een bange bosduif voor de vroege vogelvangers. Ik ben ontkomen uit hun greep. Gij Heer hebt mijn oog gered van tranen.…

Of wij dezelfde taal .....spreken? vroeg hij me...... onder de bomen schuilplaats voor 'n plotse regenbui Ik heb het al jaren eerder vergeleken Het antwoord schuldig tot op deze regendag Tussen spreken en verstaan 'n verschil als tussen zon en maan hemel en aarde.…

ik voelde dat tover als oud geld aan jouw strijkstok bleef hangen jij speelde niet onbevangen de onbekende tonen van historische bladmuziek je had een willekeurige greep uit de stapels familietraditie gedaan met de hand beschreven en enkel ooit door blauw bloed gespeeld er kleefden intriges cultuur en decadentie aan de loopjes…

Geen stem wordt gehoord God gooit het allemaal overboord Hij luistert niet Alleen de wind kan het je zeggen Of de vogels In de lucht Ondoordringbaar God Kan niet kapot Blijft Zijn stem Overheersend Bindend Regerend In alles aanwezig Omdat men zoeken moet Anders stopt het met het stromen Van het bloed Alleen als de wetenschap hem kan…