Alle inzendingen over verdriet

abrupt ontwaken of nooit geslapen in illusie van minimaal gedroomd hoe dan ook de pijn verdragen van niet zo, nooit zo, niets van wat geen moed om 't eerste zonlicht van morgen alweer te vangen liever geen wijn maar woorden drinken uit de tranen van een dichter- bij gewild te zijn. Veel dichterbij gewild geworden, ernstiger nabij dan niet…

Met onze en mijn neergeschreven wensen gaan we aan de slag, branden een kaars wat heeft het voor nut te schreeuwen. Leven is net als de remmen van een trein zelfbeheersing kan ons staande houden. Vrouw zijn is soms zwaar, 'n moeilijke taak kinderen en mannen en de anderen hun wensen, rekening houden met. Hoe ontvouw je 'n dag, tij definitief…

toe droog je tranen ik ben er steeds nog zwevend op vleugels om jou heen toe huil niet meer ik blijf jouw liefde zoals in elke herinnering jij de mijne bent toe stap uit de leegte die jij met tranen vult terwijl het boek vol is dat wij samen schreven toe laat je niet pakken door de kou van eenzaamheid warm je hart en handen…

Soms is verdriet zo erg, slechts bemoedigende woorden en een arm om je heen, houdt je hopelijk op de goede weg. Natuurlijk wil je graag liefde, want zonder dat is er geen bestaan. Een mens met verdriet wil ook graag aandacht, van een ander persoon. Het lijkt zo gewoon, maar zo simpel is dat niet.…

Het was al een week vol schokkende dagen, de seizoenen zijn in de war onbegrijpelijk overweldigt het getij me dus mag het echt wel lang sneeuwen. Al zie ik ook de groei, veel bloeien hoeft niemand echt perfect te zijn, alles mogen ze gebruiken uit leven, geniet jij daar maar de geneugten. Warm je gerust in koele nachten elders in het tegenovergestelde…

Je keert je om uit herinneringen neemt me mee naar het gedaagdenveld waar de oorsprong ligt begraven we lonken voorzichtig naar de wolken het lijkt wel of de zomer verlegen is we kijken schichtig naar de vogels verzoenen ons niet langer met hartstocht die we eens voelden in bijzonder verlangen nooit zonder elkaar…

In mei hoorde ik iets, dat was onvoorstelbaar, maar toch was het echt waar. Ik had tranen in m’n ogen, het was moeilijk om ze te drogen. Elke dag mis ik hem, in m’n dromen hoor ik soms nog z’n stem. De klap kwam hard aan, om de minuut voelde ik een traan. M’n klasgenoten zaten om me heen, dat het logisch was dat ik huilde, wist iedereen.…

niet meer hier woont de liefde nu met de tijd weg gegaan jij bent oneerlijk voelt het koud dit lege huis waarin niet jouw liefde mij warm omhelst onze liefde immers het doen of het laten huisde in samen zijn met en voor elkaar mij regent nu herinnering die uit de dikke tranen de warme dekens breit die jou weer om mij slaan…

telkens als ik uit echte liefde ween weent Gij dan ook met mij mee? Gij die stierf uit liefde aan het kruis droogt Gij tranen vanuit 't hemelhuis? uw doornen hebben mij diep geraakt en rozen heb ik voor u uitgestrooid ik ben u gevolgd in woord en daad en mijn hart met uw liefde getooid al moest ik van uw doornen dragen kreeg ik wonden die…

Een moeder bleek zij huilt een beek die striemend stroomt naar het zuinige licht kronkelend en droomt haar gevoel eindigt in oneindigheid van oceanen van in lange tijd verzamelde tranen zon en zee en zand begrenzen de wereld iedereen een kant grenzen van de wereld huilend leegt haar hart Ideologie vervormt denken en verstart…

jouw stem hoeft mij niets meer te zeggen ik hoorde je al jouw blik hoeft me niet te begrijpen dat voelde ik al jouw hand hoeft niet op mijn schouder te rusten hij lag er al jouw lippen hoeven me niet te kussen ik proefde ze al wees er en het is goed…

Het is vaak moeilijk om dingen te moeten veranderen , en om er voor elkaar te zijn. Vaak besef ik dat niet als alle anderen, en deed ik velen met m’n veranderingen pijn. Ik voel een leegte in m’n lijf, het lijkt alsof ik elke dag meer verzwak. Ooit zal ik terug denken, aan de dag dat ik aan dit verhaal schrijf, dat ik er super veel tijd in…

Een leven zwarter dan een kille nacht zonder sterren voor een greintje hoop Uit haar mond kwam nooit een klacht ze liep nooit met haar verdriet te koop Druppels bloed, ze gutsten als tranen als ze ’s nachts in haar lichaam sneed Teneinde zich korte tijd blij te wanen ’t leed kwam weer toen het haar speet Sterven kan droevig zijn ‘t leven…

Verwarrend, denk ik toch Goed of niet Zwart of wit Koud of warm Haat of liefde Maak niet uit Het is een opkomend besluit Die rijpt in mijn geest Misschien in mijn hart het meest De opkomende zon, na een regenachtige dag, dat is wat ik hopen mag.…

Aan wie ik ook maar dacht vandaag was dood, terwijl de landerijen en de steden gestaag langs het beslagen treinraam gleden en het om beurten miezerde en goot. Al menig lief is langer overleden dan dat ze mij verdriet of vreugde bood. Ik reis alleen en mis mijn reisgenoot, met wie ik elke windstreek heb doorsneden. Zo'n dag. Ik deed het niet…

Ik ben alleen gekomen En ik zal ook alleen weer gaan Maar ik hoopte en ik dacht Dat jij langer naast me zou staan De dagen na jouw dood Vervult van tranen, van eenzaamheid Ik word omarmd door dierbare mensen Maar jouw omhelzing ben ik kwijt Ik wil mezelf ook niet verliezen Ik weet dat het leven verder gaat Maar de vraag is hoe ik dat…

Nog snel een tedere aai dan de ommedraai een wanhopige zwaai een brede rug een afscheid een traantje pinken heel stiekem heel vlug kom je ooit bij mij terug? Een arm waaraan een vol gevulde tas de deur zwaait open naar het weten je weet weer waar ik naartoe was een intense welkomstzoen ach je was het even vergeten dat ik enkel boodschappen…

wachtend op iemand die glimlacht naar mij als de zon mijn gezicht verlicht wacht hier niemand gisteren nog hoorde en voelde ik jou dacht en zag ik jou waren wij samen’ in alles wat wij deden nu is dat een schaduw waaraan ik zonder jou alleen nog denken kan terwijl het hart schreeuwt jou weer hebben mogen vertel mij daarom dus…

Hij verwacht niets meer. De gedachte alleen al neemt geen keer. Blauwe vingers van de kou, vuile nagels van het werk. Hij houdt het niet meer uit. Zijn haar hangt in zijn gezicht. Zijn baard is lang en vuil, is voor het scheren gezwicht. Zijn kleren stinken, houdt ze aan zonder te verpinken. Broek is te groot geworden, hij is het eten…

Als je borderline hebt, heb je met stemmingswisselingen te maken. Vaak ben je lief Plots, opeens weer depressief. Er zijn redenen voor, dat het zo is. Borderline een persoonlijkheidsstoornis. Soms gaat het van kwaad tot erger. Het vertrouwen is beschadigd, maar gelukkig zijn er ook stabiele perioden. Donkere wolken zijn er, vaak ook…

Een laag van gruis met beton omrand Niet doorheen te komen met zachte hand Alleen door een flits van intens verlangen Is deze ziel met passie nog te vangen…

IK DRAAG JE ACHTERNAAM Ik draag je achternaam maar kennen doe je me niet ik draag je achternaam maar het is nu eenmaal zo, dat je me nu nooit meer ziet Ik draag je achternaam maar van mij, heb jij geen weet Ik draag je achternaam maar je kent niet mijn pijn, mijn vreugde en wat jouw handelen met me deed Ik draag je achternaam maar…

regen vanmorgen bij het wakker worden kon ik niet bevatten nog wat gisteren de avond mij heeft gebracht als donderslag bij heldere hemel benam jij mij de zomer door onverwachts opeens van mij weg te gaan terwijl ik geven wil wat en wie ik ben is het nooit genoeg of zal het kunnen zijn om met mij te blijven pijpenstelen nu nat…

Wanneer, in 't moordend licht, te midden der woestijnen, De moede karavaan van wrede dorst versmacht, Ontschuilt ze, in 't zand gehukt, 't alzengend zonneschijnen, En beidt, in lome slaap, de koele wind der nacht. Maar dan, met d'eerste ster, herrijst ze en staat reisvaardig: De lendenen omgord, de kemelen belaên... Alleen één schaamle…

Als het zijn weer breekt En de pijn meer dan schrijnend is Dan is het samen willen zijn Meer dan voelen En het stappen in het nu Zwaarder dan lood Tot het voelen Van naast elkaar gaan De kracht geeft, het sterk te staan -…

Nog nooit zoveel pijn gehad nog steeds niet de goede aandacht moeilijk is het om goed te luisteren wat de pijn mij heeft gebracht Afschuiven van bevindingen naar een derde of vierde persoon of je komt op een wachtlijst huilbuien zijn bij mij heel gewoon Makkelijk gezegd, slik maar een pil dat haalt de oorzaak niet weg bij mij ben dan in…

Gelijk een vrouw, die weerkeerde over zee Naar 't vaderland, en zich verkwijnen voelt, Wijl slopend gif haar traag door de aadren woelt - Ga waar zij wil, haar smarten neemt zij mee! - Draag ik de pijn, waar vaak mijn zang op doelt, Diep in mijn borst en 't rooft mij vreugde en vrêe. Weer kruipt en knaagt mijn welbekende wee, Weer…

Het is nu tijd dat ik moet gaan Jullie alleen moet laten staan. Ik heb met jullie gestreden. Ik heb met jullie geleden. Nee, 't is geen afscheid dat ons hiertoe nu leid. Weet, ik blijf in jullie leven. Om met jullie geluk te delen. Huil niet, want ik ben niet ver. Geloof me, ik zit hier op een ster. Geloof me, ik bewaak jullie leven…

ik heb de nacht gestolen toen het duister mij wou verbergen in de stilte mijn ogen wijd opengesperd heb ik gekeken naar jou, mijn achtergebleven vertwijfeld schaduwlief de echo van je roep vervalst in beweging van afstand ik kan niet terugstappen naar waar jij dwaalt mijn hand vasthouden wil je niet -…

ik wil niet meer. ik heb genoeg gezien gehoord geluisterd ik heb genoeg pijn gehad genoeg gevoeld genoeg liefde gehad maar ik ben nu alleen. ik heb niemand die me begrijpt die mijn pijn en gevoelens begrijpt. ik wil niet meer ik zijn ik wil niet meer jaloers zijn niet meer verdrietig niet meer boos bang depressief zijn weet je…