Alle inzendingen over eenzaamheid

Ik leefde ook liever monogaam, Maar ik ben veroordeeld als nomade, Tot geen gestage echt bekwaam, Steeds af te wijken van de paden Door elk van wieg tot graf bewandeld, Strak afgewend van 't boos instinct: Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld, Hun drift verdrongen en verminkt. 't Geluk, dit smadelijk verdrag Toch te vergeten bij een…

Ik weet niet hoe, ik leven moet Elke dag weer stilstaand bij, Hetgeen dat mij dwars zet, de voet Hetgeen wat mij gelukkig maakt en blij. Ik leef hier nog, in kwellende eenzaamheid Niemand hier, om mij te verblijden Denkend aan wat mijn leven leidt Denkend aan wat mij van anderen zou afscheiden. Ik kan niet verder gaan, levenloos leven Er…

De oude man huilt, ik zie hem zoekend met zijn hoofd. Het verkeer raast eromheen en ik zie hoe hij zijn ogen uitpuilt, hij staat als verdoofd. Moeizaam zoek ik mijn weg, niemand heeft er oog voor. Ik neem zijn hand, terwijl ik het verkeer stilleg, hij zegt, ik weet niet waar ik thuis hoor. Ik denk hetzelfde maar hou mij stil, kom we gaan…

hij sprak mij aan van man tot man en weet je wat hij zei ik kan ik kan echt waar ik kan er niet meer tegen dat zei hij tegen mij weet je dit is zo geen leven hij nam me in vertrouwen misschien moet ik maar gaan niet doen zei ik het zal je berouwen ach niemand ziet me nog staan dat zei hij tegen mij misschien vliegen in de nacht misschien…

Laden vol warme halzen breit zij en komt zo mensen op het spoor die het jaar door winter trotseren in haar. Naalden zijn de laatste taal. Een na een heeft rijm de levenden het zwijgen opgelegd. Toch zijn ze er nog allemaal. Hun alfabet is een perfect geheim, het wordt omwonden, niet gezegd. Wie spreekt kan er niet bij. Hun gesprek tikt…

Mensjes, ik weet hoe leeg zijn mensgebaren, 'k Weet dat de woorden door de mens gezeid In 't ijle slaan, en 'k praat en lijk verblijd Of droef, mijn vrienden en beminden, maar en Haat noch bemin. En geen van wie daar staren Met dode blik, o ziel, weet wie gij zijt, En dat rond uw geheimen wonderbare Elk mijner woorden strekt een eenzaamheid…

eenzaam staat zij voor het raam ziet de maan oneindig eenzaam tussen kobaltblauw en sterren gaan met slapeloosheid geslagen door plagen van de dag schreiend ontwaakt in koele nacht uit holle orkaan als vriendelijke maan haar toelacht geel en zoet als een meloen o, wonderdroom zo schoon teer als een zoen o,…

Liefdeloos sterven Als een mens geen liefde krijgt, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen kwaad wordt aangedaan, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen liefde geeft, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen kwaad doet, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens zichzelf van liefde afkeert, dan kan…

Geen voelsprieten meer en mijn vleugels zijn kapot maar ik adem nog.…

Stilte van alleen zijn probeer ik woorden geschiedenis vertelt bevrijd mezelf in zelfgekozen avond eenzaamheid, papieren zee wanneer ik aan je denk mis ik schaduw, leegte in het alleen zijn is er niemand zoals jij probeer je te begrijpen.…

Krijsend klieft een stem geduldige lucht "Hoor je niet goed of ben jij gewoon dom" Niet alleen straaljagers bijten in oren Statistieken bewijzen dat op veel vlakken Humaan leven serieus vooruitgaat De middenklasse regeert stilaan de wereld Traag maar gestaag worden we veredeld Dat zelfs Rwanda zijn wonden likt Daar heeft ze nu even geen…

Niet, niets, nietig Nooit nodig Overbodig Leeg? Neen! Volledig ledig…

ik ween om het zwijgen om de nacht die zijn zwarte slagader toont diep in het lichaam mij verbindt met het meest nabije voel ik nog het kloppen in deze stroom van stoïcijnse duisternis die elke waarde breekt zich wijdvertakt langs wanden van tijd vandaag of morgen zal ik mezelf herkennen wanneer ik midden in de nacht word wakker gemaakt…

rook stijgt roerloos van de dorpen op de verre nevel daar is waar de mensen wonen honden blaffen in de diepte van de stegen uit de hoge moerbeiboom kraait de haan geen dag geeft je een tweede ochtend het water wervelt om het fort een miljoen voor een brief van thuis…

Er lekt eenzaamheid weg uit mij, dun verlangen -- naar het laagste punt.…

De avond valt in droomschaduw slobberwijn op tafel, pantoffels radio mijmeringen over de zee vaak wanneer hij zich verplicht in het alleen zijn te peinzen vreest hij de eenzaamheid die in zijn jeugd voelbaar was het is hier niet heilig meer oude boeken door het stof gehaald liggen te huilen onder regenlaarzen achtergelaten in de hal;…

vanachter mijn raam zie ik de takken treurig in de grijze wolken hangen de wind zingt een droevig lied dat mijn peinzen drijft naar wat woordloos bleef het raadsel dat me tekent in de zwijgende stilte die het zingen niet verhinderen in het betoverend gouden licht dat me heilig is een vonkje poëzie in het gewoel…

Hoe triestig achtergevels, verlaten in regennevels met vensters, waarachter schimmen staren Dode meisjes die vrouwen baren. Zo verzinkt de jeugd in water en pas vele jaren later, sijpelen met het droeve water beelden van een puberende schoolverlater.…

Als je eenzaam bent en je krijgt weinig of geen liefde is dat heel erg. Eenzaam dat zijn heel veel mensen helaas dat is waar. Als je eenzaam bent, is dat moeilijk en niet altijd verdraagbaar. Er zijn ook liefdevolle mensen die aandacht aan hun besteden. Helaas is dat nog veel te weinig, eenzaamheid is er ook in deze tijd. Geef…

Kan niet werkelijk zeggen wat ik bedoel dat het altijd aan de oppervlakte is Ik bedoel dat het iedere seconde van mijn bestaan een rol speelt in hoe ik de wereld benader en ervaar Voel Er is niets wat ik zou kunnen doen wat daarin iets zou kunnen betekenen zodat het ook maar enig verschil zou maken wanneer ik wel werkelijk zou kunnen…

Goed boek meneer? Ja, dat mag je wel zeggen Kent u de schrijver? Ja ik heb z’n vorige boek gelezen hij weet alles zo goed uit te leggen Inderdaad hij is een blijver al z’n karakters worden zo mooi beschreven Ben ik helemaal met u eens of je wil of niet ze laten je zo intens met zich meeleven ach zo’n gesprekje vond toen zomaar plaats in…

In stilte van het alleen zijn proberen te verwoorden wat geschiedenis vertelt zelfgekozen schemeringen kleine kunstzinnige details tekeningen van de avond jezelf in kleur bevrijden genieten van liefde in eenzaamheid schepen bevaren papieren oceanen gedachten voeden het ondubbelzinnige hart de stille schaduw van leegte in het gemis in…

de naakte waarheid in onberispelijke vorm verglijdt onder mijn voeten en draagt de leegte die ijlings de ruimte vult op het pulserend veld van komen en gaan een vinding die rijkelijk had gebunkerd tot schuilplaats morst nu vloeibare alinea’s op het voorwoord dat herrezen uit een atoom nu blind in braille wordt gelezen vingervlug kraken de…

Op een bankje begroeid met mos ze zat roerloos gefixeerd op de stilheid van haar natuur, haar verloren blik verzonken in spiegeldelen tussen geest en haar frêle gestalte in een wit geklede wattendeken verpakt in de kwaal van het geleefde leven de mond gesloten geen zinnen zonder eenzaamheid, toen ik de ontmoeting verbrak…

Kus mijn hart en kus mijn mond dat ik kan slapen in de grond. Vegeet niet dat ik wacht, vergeet niet dat ik wacht, tot middernacht. Keer tot mij uw aangezicht, als ge naast mij te rusten ligt. De nacht is lang.…

Ik kan je zien dus weet je bent er nog alleen het hoge gras geeft vorm aan je vertrek en even verder bij het hek toch ommekeer: een groet.…

Wanneer ik op de grens van slaap en waken over het lege kussen strijk zie ik enkel een streepje maanlicht alsof zij haar gordijn doet openschuiven en miljoenen sterren strooit zo valt het allerlaatste licht nog binnen handbereik dan plooit mijn mond een glimlach sluit mijn ogen in gedachten zie ik je wuiven kust me goede nacht in dit…

In het cruising labyrinth kom je lichamen tegen, gespierd, behaard, bezweet, besmet. Lichamen met gloryholes om in klaar te komen, of pikken die diep doordringen in jouw eenzaamheid.…

mijn moeder was afwezig mijn vader was er evenmin alleen ik was aanwezig ik was er niettemin ik had een boek een boek met sprookjes in zo begon mijn leven een sprookje met een gat erin een gat van duizend dromen ‘t leek goed te gaan alleen alleen op eigen benen alleen, ik was alleen toen kwam die breuk die breuk die alles brak mijn…

Een druppel in een zee van water die ene korrel in de zandwoestijn dat naaldje in een bos met sparren de ijskristal in de reuzengletsjer die ster in dat eindeloze heelal een seconde in die eeuwige tijd soms kun je toch eenzaam zijn tussen al die drie miljard mensen zoekend naar een zielsverwant…