3066 resultaten.
Oktober
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
467 Nu is weer een ander duren
in de plooien van een tijd
met vroege schemeruren
en dakloze bomen
in hun houterige pose
ben ik weer gevangen
in een vreemd verdriet
om dat achterlaten
van wie of wat ooit kwam of ging
in vreemde traagheid
sluit ik ramen en deuren
de avond kijkt me aan
met koolzwarte ogen
ik moet met het donker
de herfst weer…
Oktober
poëzie
3.2 met 34 stemmen
5.891 De blaadjes waaiden
Langs alle wegen,
De blaadjes draaiden
In kringen rond -
Ik liep te drentelen
En kwam ze tegen,
Ik zag ze wentelen
Over de grond.
Het was oktober,
Wanneer de blaren,
Rood als rood koper,
Of geel van kleur,
In dichte scharen
Neer komen strijken -
Ik liep te kijken
En snoof de geur.…
Herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
219 grauwe
lucht
geurt
herfst
koude zon
lacht
zijn belofte
in ijzige
kleurenwind…
Herfstpaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
277 Zomer geeft zich schoorvoetend gewonnen
En in het monotone tikken
Van de regen
De snikken
Van violen
Zoals in Verlaines chanson d' automne.
Als jij mijn herfsthuis binnenwandelt
Oktober en de schemering
In je kielzog.
En de nacht brengt ons
over vier seizoenen
Tot de dag ovalen strooit
over muren
Wij nog slechts een duren zijn
Tot…
De late asters kleuren
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
649 Weer gaat de herfst de late asters kleuren
van donkerpaarse, tot purperroze en wit
weer ruiken wij de krachtige balsemgeuren
van 't eikenhout uitwaaierend in de mist.
Weer gaan te korte dagen weemoed brengen
van ochtendnevel die donkerend in de ziel
van miezerige regen tot striemende vlagen
waar tussen schuchter nog wat zonlicht viel.
Weer…
Tederheid?
netgedicht
4.8 met 6 stemmen
248 Nu het najaar zich aandient
vernauwt de wereld zich door de
hals van een zandloper van stilte
trage voorloper van de schemering,
de losgebroken kettingwind rukt
aan de lage tonen van de maanden
als ijsberend roofdier zonder hol.
Te wonen in voetsporen van de
herfstviolen, hun muziek spint
draden in een zilver mozaïek, als de
herfstsporen…
Nazomeren
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
245 alsof het hoogseizoen
nog moet beginnen
ons dorp in zon en zeebad
het strand tot de laatste dag genoten
onverstoorbaar bloot en bruin
op slippers door reeds afgevallen blad
ons dorp is nog even badgast
morgenvroeg is weer fris september
en ben ik aangenaam verrast
dan verwelkom ik de mooie herfst
met haar kleuren en haar rust
dan…
Ochtendnevel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
239 boven het veld
tot aan de gevel
hangt laag
de ochtendnevel
als ik vaag
voor me prevel
vandaag
ga je snevelen
de zon is nog laag
maar straks lepelt ze
gestaag bij beetjes
haar warmte
over de nevel
die bevelt traag
kan daar niet tegen
raakt beneveld
verdampt
verdwijnt
terwijl de zon prevelt
van laag
steeds hoger
in de hemel
schijnt…
momentopname
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
274 heide koesteren zoals je
het in je hoofd hebt
wat struiken een heuveltje
en een blauwe lucht
dit kleurpalet in je opnemen
en weten dat het voorbijgaat…
Wolken-weer-hartenkreet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
234 Dreigende wolken bevolken de lucht
en als de wolken vurig gaan ontvolken
dan slaak ik van opluchting een zucht
bliksemschichten doen de wolken kolken
gieten af de overlopende wolken-pan
dan 'weer' wachten op het vuur van de zon
of het weer slaat onverwachts wederom om!…
Vrouwe der seizoenen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
294 Drie lentes was de kleine meid
Vijf zomers de godin
Acht herfsten de groentevrouw
Tien winters de heldin
En welk seizoen of het ook was
Met bloemen of verval
Zij zong altijd haar eigen lied
Op bergen en door dal
De jaargetijden vol van kleur
Zij vlogen met haar mee
Van haar geboorte tot haar dood
Tot as en sterrenzee
Sindsdien…
Najaarsvensterke
poëzie
3.9 met 7 stemmen
3.070 Tussen 't naakte, rood geraamte
Van een wilde wijngaardrank,
Hing een scheefgezakte venster
In de gevel, blauwig blank.
Op de grauw arduinen richel
Hier en daar vergroend van mos,
lagen enk'le wingerdblâren,
Dronken van d'oktoberblos.
Onder…
Enfant de Boheme
gedicht
3.9 met 25 stemmen
13.879 Ik had juist vriendschap gesloten
met de wolken, broederschap met de regen
gedronken en me verzoend
met een leven van herfstige kleur
toen als een allang niet meer verwachte gast
stralend en majesteitelijk, sierlijk
als een oosterse danser, de zon
lachend in het strijdperk trad
sindsdien beijver ik mij onophoudelijk
bossen rozen te kopen…
De tijd van grauwe luchten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
202 De tijd van grauwe luchten
Waar wolken lijken te zuchten
Als een kat in het nauw
Toont zomer z’n berouw
De zuchten van het landschapsdecor
Als een grijze deken de zomer smoort
Bedauwde halmen in een uitgebloeide lappendeken
Menig vluchtende vogel hebben we nagekeken
Gebogen bloemstengels hebben ooit geboeid
Hun schoonheid is er uitgebloeid…
Een hemels festijn
hartenkreet
4.4 met 7 stemmen
419 Vlambloemen vuren in de nanacht
in het helder licht van een zomermaan
morgen wordt een hittegolf van kracht
ramen en deuren moeten vroeg openstaan
God kijkt glimlachend achter 't hemelblauw
Hij wil dat wij van de dageraad genieten
de verse bloemen plukken in de dauw
en de uitgedroogde plantjes vlug begieten
de courgettes en pompoenen zijn…
Wolken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
240 welke veldslagen
in welke luchtlagen
wolken afleggen
valt niet te zeggen
onrust alle dagen
bolle wolken
vermengd met
vlakke vlagen
vechten en wagen
zich in elkaars lagen
ver boven de grond
met zonnehitte
waar zij in elkaars
vaarwater zitten
uit elkaar drijven
of samenklitten
stil onverstoord
gaan zij voort
bouwen dikke wolkenkragen…
Zaterdagmorgen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
209 lichte nevel
prevelt
hangt boven het land
vanuit de bosrand
kijken bomen verlegen
windstil, rust
alles is aan kant
de lucht is dik
nog niet hersteld
van de schrik
het geweld
de hitte de afgelopen dagen
koel, stil
we kunnen er weer tegen
het verdragen
1 1/2 druppel regen
die niet telt…
Droogte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
250 die je mond samenplakt
oppermachtig
over je wereld heen zakt
je zwetend rood en ingekakt
aan je lot overlaat
met nergens koelte
nergens schaduw in de straat
zonder hittebestrijding
er is geen bevrijding
kleuren zijn dor en vaal
alles dood, droogt uit totaal
in mijn droom
in de warme nacht
fluistert een stem zacht:
trek je terug in die…
ontworteld
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
274 (de dichter kijkt)
de wortel ziet er niet uit
niet te verkopen
het loof bijna verwelkt
zeg maar gerust verlopen
door iemand neergelegd
op een verweerde plek
van vergankelijkheid
maar als je goed kijkt
proef je warempel
nog iets dat lijkt op
een vorm van gelukzaligheid…
Drukte
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
239 Indruk willen maken op mensen,
maakt mensen eerder depressief.
Voor hen is druk niet druk genoeg.
Ophouden met drukte maken,
ontspant veel te drukke mensen.
Actieve golven van hitte en corona
drukken drukke medemensen neer.
Daarom adviseert onze Paulusma
om rustiger voor elkaar te zorgen
vanwege klam en drukkend weer.…
Volle oogsten
netgedicht
4.5 met 73 stemmen
232 ik wil
dat de zon
gaat schijnen
maar zij
breekt haar
stralen tot een
zielig kwijnen
verlang naar
een strelend plagen
door de wind die
als warmtedrager
met verrassend
koude vlaagjes een
frisse balans hervindt
geef mij maar
de zomer
met stukjes
prille lentebloei
groei die nog
seizoenen mee gaat
en ons volle oogsten laat…
Zomerse Zonneschijn
hartenkreet
4.6 met 5 stemmen
360 In zomerse zonneschijn
onder windstille bomen
zalig liggen dromen
kind van de schepping te zijn
komen tot het bewustzijn
Zijn Paradijs zal weldra komen
in zomerse zonneschijn
onder windstille bomen
geen hart- of zielenpijn
maar een warm thuiskomen
waar genade zal stromen
uit Zijn liefdesfontein...
In zomerse zonneschijn…
Voor daarna
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
224 Iets wil je overhouden
van een dag, bijvoorbeeld van vandaag
van schroeiende hitte
die niet wijken wil
nog flirt met de late uren
die schemerend blozend
glijden naar de nacht
Iets
van wat is geweest
van dat voorbije
wil je overhouden
iets gewoon, gering
als herinnering
zoals verschaalde wijn in een glas
avondwarmte die nog kleeft
tegen…
De zomerdag
poëzie
3.2 met 9 stemmen
1.698 De zomerdag, onder zijn dak
van licht, en met zijne uren,
die onafzienbaar diep en strak
in de uitgestrektheid duren,
staat hoog over de kalme zee,
over die koele, zilte
bezonkenheid, van ree tot ree
vol zonneschijn, vol stilte.
Het water, in de middag zwaar
en rimpelloos gelegen,
is als een loden loomheid…
De zomer kan me gestolen worden I
gedicht
3.6 met 28 stemmen
17.119 De zomer kan me gestolen worden.
Fris groen verschrompelt zinderend tot as.
Mijn vader die vurig gelooft
Dat God zijn goudreinetten stooft
In zonlicht van miljarden jaren oud.
De larf vreet zich tot worm des verderfs,
Begeerlijk vruchtvlees roest tot op het bot,
Het klokhuis wordt een tongewelf van smet.
De ledigheid van liggen in het gras,…
Oneindige eindigheid
netgedicht
4.7 met 9 stemmen
332 Lente
Zomer
Verval
Ik val
In een oneindig bodemloze put
En ik blijf maar vallen
Dat valt heus niet mee
Het vallen
Het verval
De bladeren blijven maar vallen
Deze herfst
Tot humus
Tot winter
Daarna
Punt
Uit
Eindigheid
In een oneindige stilte
Het eeuwigdurende niets
Totdat de rups
In en uit de cocon…
Historische Hitte
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen
294 Ons land mocht de warmste dag ooit beleven
de Spaanse Costa' s waren tot bij ons gedreven
de temperatuur steeg boven de 40 graden
voor onze landgenoten moeilijk te verdragen
's nachts draaien en keren , niet kunnen slapen
's morgens bezweet opstaan en blijven gapen
oververmoeid en loom aan je werk beginnen
het maakte je op de lange duur buiten…
Dankgebed voor de zomer
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
301 ik dank God voor de zomer
die 't verstilde leven weer opwekt
Ik dank God voor de liefde
die met zonnebalsem de winter toedekt
Ik dank God voor de warme zon
die mild over ons leven schijnt
ik dank God voor haar helder licht
die de donkere wolken wegdrijft
Ik dank God voor de landschappen
die nu veranderen van uur tot uur
de merel…
Langs zomervelden
poëzie
4.0 met 10 stemmen
1.487 Langs zomervelden wil ik zwerven,
waar hemelreine liedren zingen,
die tot de grond des harten dringen,
langs zomervelden, waar het koren
goudglanzig deint in wijde golven,
vol kollen, in die zee verloren,
roodlachend nu, dan weer bedolven.
Langs zomervelden wil ik zwerven,
oneindig breed als oceanen,
waar nooit de blauwe sferen tanen,
geen…
Litha
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
269 Midzomerzon,
voor U dit gedicht:
Schenk de levende Aarde
uw warmte en uw licht.
Zegen de machtige Eik
die als een vriendelijke vorst
heerst over z’n groene rijk.
Zegen het bos en alle bomen,
zegen de struiken, de kruiden
en de bloemrijke akkerzomen.
Zegen plant, mens en dier
met levenskracht en lust,
met liefde en plezier.
Midzomerzon…