Alle inzendingen over kunst

ADELE Mens die puur Theater bracht, zoals Het hoort, die als Geen ander het applaus Kon laten klinken Na weer een lied Dat snoeihard bij ons Binnen kwam - en toch Een kwetsbaar mens met Een ongekende podiumvrees, Die ondanks je bulderende lach Van pure angst zat te Sidderen voor je op moest, En je podiumwerk als dwangarbeid…

De dichter laat zijn wonden lezen Zijn boosheid, zijn tranen maar ook zijn humor en zijn lach “ Voedt mij met magie “, roept de lezer hongerig, “ Bevestig mij in mijn bestaan en in alles wat ik met eigen ogen zag! ” “ Ik ledig mijn en jouw nood “, schrijft de dichter, “ door mijn angst voor de dood te bezweren met wijze woorden “…

door jaren heen op zoek naar daar waar 't goed is terug te keren steeds weer opnieuw maar met een andere blik zijn het seizoenen die verhalen kleuren? mijn zwervend hart verlangt ernaar als deze schilder eens de plek te vinden waar eindige verhalen worden prijsgegeven zodat mijn kleurend wereldbeeld daar naadloos in kan passen…

hij was artiest maar mensen maakten hem tot god leefde als idool hun symbool van wensen en verlangens zij lagen aan zijn voeten maar het magisch aureool had voor hem niet zo gehoeven eenzaam was de top een dode op een voetstuk hij ging er langzaam aan kapot…

Hortend gaan paard en wagen over de ophaalbrug onder een blauw geverfde hemel Op de oever zingen de wasvrouwen een lied - van zon en geluk van het hart dat bevrijd is van smart Kringen verschijnen in het water en verdwijnen De man op de bok schouwt in de werveldans der kleuren droomloos in de verte als een wijze die de Diepte…

Beeldhouwen doe ik Met beitel, klopper en Raspen klein en groot Verheugd ben ik Als er iets moois Uit mijn handen komt Dat werkelijk voeling Geeft met de materie, Resultaat van aandacht En liefde - dichten Doet met mij hetzelfde En verschaft oprechte Vreugde als beeldhouwwerk Vorm gegeven met taal…

Met guts en priem Ontstaat uit het Gewoonste hout Het allermooiste beeld - Een beeld dat vorm En uiting geeft Aan een beloken herinnering Die al jaren in mij leeft - Met mijn palet van Basiskleuren schep Ik op geschept papier In verf mijn eigen Onafhankelijkheid Kunst die leeft voor altijd - Woorden die ik van Mijn moeder…

Galerie met uitstraling Die moderne kunst Bindt aan de maatschappij Waarin de mens zijn Weg moet vinden - Waarin nieuwe paden Zichtbaar zijn gemaakt En de zoekende mens Zijn eigen koers kan bepalen inspiratie: kunstgalerie Frontaal, binnenstad van Appingedam…

Hij zag een waterjuffer bij het meer en dacht: 'Hoe wonderschoon is die libelle! Ze is beslist de mooiste der modellen. Ik zet 'r op m'n schilderslinnen neer!' Hij zag de vorm en kleur met kennersogen, die pasten bij een beeldend kunstenaar en pakte snel z'n spullen bij elkaar. Intussen was z'n topmodel gevlogen. Verdwenen was z'n eerstekeusmodel…

Treurend om de Eindigheid van mijn Bestaan klaarde ik Zienderogen op toen Ik een prachtig Beeld gehouwen had Met eigen hand - En Albertus Ipse Fecit Voor eeuwig graveerde Op de achterkant…

Weinig moeite kosste de roof veel geld zal het kosten maar de Kunsthal van Rotterdam staat nu op de wereldkaart! De kunstwereld gaat nu Rotterdam ontdekken. "ROTTERDAM, DAAR KOM JE DE WERELD TEGEN" dat is geen nachtmerrie dat is "een natte droom" voor iedere directeur van een museum.…

Zeven schilderijen zijn gestolen uit de Kunsthal in Rotterdam. ------------------------------------------- Dat kunst gejat wordt is niet abnormaal, Maar wat mij nu het meeste opzien baarde, De buit had, naar men zei fictieve waarde, Waarschijnlijk een behoorlijk kapitaal. Voor wie dit nog niet in de gaten heeft, Bedoeld wordt wat de gek…

Leegte die naar Eeuwigheid ons Uit doet zien Zegt de kunstenaar Die Schepping maakt Uit de heimwee Van zijn hart Dank aan beeldend kunstenaar Gerard Koster, Eenrum Dagblad van het Noorden, 12 oktober 2012…

Het was tekenend Voor mij - vond hij Dat ik als gelouterd Kunstenaar niet bereid Was even vlot zijn Beeltenis te schetsen - Ik was nogal blasé - Waarop ik hem liet weten Dat hij zich van mij toch Echt een vertekend beeld Had aangemeten…

Een jonge, blote vrouw Bruid met boeket Kortgesteeld. Rozen Verleidelijk. Zelf- verzekerd in haar blik Haar aantrekkingskracht en zachte huid Seksueel geladen Een beeldend detail is haar linkerhand Ligt deze slechts versluierd Geslachtsdeel strikt buiten beeld of speelt haar hand uitdagend op die plek...? Titel: Venus van…

dualiteit tussen echt en onecht tussen verstoten en zelfrecht binnen, buiten trachten een wereld te omsluiten leven in de overlevering die vandaag naar morgen heet wonen in kastelen van karton of tussen tochtige muren zeker ook onder het blauw een glimlach in de zon waar men ademt tussen keuze en leuzen van verzamelde levensbrokken…

Buiten is het nat en onherbergzaam. Binnen is mijn boek, droog en gecultiveerd. Mijn boek is van hout, geworteld in modder. De letters zijn het speeksel van de schrijver, gevloeid uit de pen van vlees en bloed. Koffievlekken, ook dat nog. Verdomme, niets is wat het lijkt.…

Ervaar hun souplesse de kunst van hun Kus Nergens op de wereld is een Kus zo mooi gehouwd Niets mooier dan oprechte liefde Vastgelegd voor eeuwig zeer vele jaren Zie de passie. Ervaar de kracht van zijn werk Geniet oprecht zijn stijl schoonheid en subtiliteit Verlies jezelf in werking van zijn indrukwekkend oeuvre ga dit beleven…

Rood raakt niet elkaar opgelijnd in orde houden ze afstand zuiver zijn ze niet beiden zwartigheid laat sporen na ingegroefd de onuitwisbare tekens van ander leven Rood wordt vloeibaar bloed dat stroomt zwartgalligheid zuiver zevend De satellieten in Crème wachten als engelen voor de poort te worden toegelaten om Zwart te verzachten…

waar je woont wil ik weten welk blok om welke hoek? welke voordeur in rood? doe open! ik wil je vinden en de deur achter ons sluiten…

zoals het koele water wiegt langs het riet op een warme zonnige dag woorden waarin het gevoel het diepste, kostbaarste van de mens lag verscholen rondom statige gewelven bleef het gesproken verlangen in een echo voor even hangen treffend als de adem een streling langs stoelen met zintuigen te voelen een kunstige omarming door…

Panden die statig burgers bemensen zij vertonen geestdriftige kleuren strelen ogen naar ramen en deuren de talenten beleven cadensen kousen verschillende aangemeten hier vergaat het architecten altijd creaties vernieuwend gelijkertijd hun sporen kronkelen onverbeten effectief ontbreken vaste lijnen droombomen balkoneren uit stenen zodat…

de tijd waarin de Fin de siècle viel gehuld in vele kleuren voorbestemd onthult het Midasgoud zijn lange hemd spontaan opent de Weense Jugendstil Klimt bejubelt ode aan de vreugde in friezen drijven vrouwen langs de wand negende van Beethoven komt tot stand Secession waarin men zich verheugde Hij laat er zijn gouden kus versieren Welk schoon…

Met een blik van hier ben ik Handgeschreven brieven zullen mij niet kisten Flinke baard en knopenrijk Vele straten Soms een dijk Met volgeladen tassen Bundels post, pakketjes Soms ook nog huis-aan-huis Lente. Zomer Herfst met wind Witte winters Raam met bloem Joseph, krachtig, pakt dan door Trotseert vele stormen Vingert post…

Steen hebt U ons gegeven Rotsformaties door miljarden Jaren heen met Uw aarde Gelijk geschapen Al was het voor U niet meer Dan 1 dag van Uw schepping Tot deze vorm gestold Mooier dan mooi Schoner dan schoon Merken we dit pas Als wij mensen De steen van Uw natuur Gaan bewerken Om beitelend en Vijlend natuur om te Vormen tot…

Blanco is blanc is blanco. Wit is wet bij aquarel, een spel van wit; alles is gemaakt uit fijne snit. Er is aan licht geen manco. De ziel van het aquarelleren is doorzichtig, waterig en flinterdun. Fijne streepjes met effect, dat is pas fun! Nettie houdt ervan de verf te minimaliseren. Haar schilderijen wenkten in de Wijer bij de gracht.…

waternimf werpt zich op uit de kust met een zeer sterke natuurlijke levenslust men ziet haar verschijnen in vele vormen voorspellende vlinders, vogels en kans op stormen terwijl in haar palm een bollige energie rust ze wil meer van zichzelf zien en chocolade als de teerling speelt ze met grote maten kleinere hangt ze aan enkels voor de bron…

men hoort het niet wanneer hij vliegt over veld en vijver: een vlucht in een enkele lijn of wat achterblijft op een gezicht, soms verward en veel meer dan een zoektocht in ogen expressie als pure poëzie die hij doorgeeft aan hen die het gelaat van kunst willen vinden binnendringen in zijn droom; waar hij doolt langs twijgenlicht…

fjorden en druipsteen rijpend op metaal mevrouw natuur is weer eens met vormen aan de haal bonte kleuren, bombastische kleurschakeringen tot een gebrek zwartgeblakerd weergeeft hout versteend in de tijd waarin het leeft 't was vast een ontzettend creatieve boktor die groeide volgens levenslijn en waarderingen de rode loper geeft de volledige…

(voor Karin Welhuis) Je werkt graag met lange uitstulpingen, die je in de natuur ontdekte, want je reist nu eenmaal graag, zodat de meest unieke natuurvormen je kunnen inspireren. Je staat stevig op je benen, als een gevreesde revolverheld of een meesteres in kung-fu, maar daarachter liggen de eindeloze velden vol kleurrijke bloemen en…