Alle inzendingen over humor

het hongerige badeendje dat stiekem snoepte uit het potje groeihormonen van zijn fitnessbaasje en nu flink opgeblazen de wijde wereld verkent…

de kleurrijke krotenkoker die elke dag bietjes eet omdat hij die dan de volgende dag zo mooi rood weer uitpoept…

niet dat ik daarom vroeg en het licht mij het bed uit joeg was het mijn geweten die dat vroeg of is er iets waarom ik niet loeg ja, wellicht de naweeën van de kroeg aanvankelijk het schone nog voor de boeg later was het de zwaarte die ik huiswaarts droeg velen kennen die weg, dat gezwoeg ik was dronken van al die gedichten zware, luchtige…

Kloë, zestien jaren oud, Sprak: ik zal de min ontvluchten: Want als men het wel beschouwt, Doen de minnaars niets dan zuchten. 't Is of elk zijn tijd besteedt In 't gevoelen van zijn leed. Waar ik slechts mijne ogen wend - Nergens vind ik twee gelieven Die niet zuchten. Wat ellend' Mag hun teedre boezems grieven? Waarom staag…

Je zit aan tafel zeven en bestelt gehakt, soezend van wijn, wenkt de ober omdat je wat vergeten was, je vraag geeft je blozende gezicht iets scheefs. Steeds ontwijkt hij verveeld je ogen. Zo komen vreemde prentjes, een rochelend espressoapparaat en een exitbordje in zijn blik. Hoe kan hij zo'n stroom aan dingen stoppen? Maar zie: haar voet…

Men lacht om een ruiter met één spoor aan zijn voet. Hij lacht terug en zegt: het is zo ook wel goed, Als ik de ene kant van het paard aan zal sporen, Ik wed, dan gaat de andere vanzelf naar voren.…

Dat jij mijn Lot bent, kan ik aan je zien: je lach is haast te lief. Ik heb gehoopt, omdat je met een glimlach brood verkoopt, gewanhoopt omdat ik je niet verdien. Zoals je mij mijn wisselmuntjes geeft, en mij een prettig weekend wenst. Wat nou, een prettig weekend zonder jou? Zoals je 's avonds vroeg de vloer aanveegt. Onder je schort…

Poëten worden oud, de goede met de kwade; De middelmatige met mij; Dit hebben zij gemeen, veel tot hun eigen schade: Zo lang zij leven, dichten zij. Vergeet hen, die hen leest en in hun beste jaren Hen liefhad! ’t Is een zwak, en ik erken ’t als gij; Maar zwakheên zijn er veel bij grijze en schaarse haren, En deze hoort er bij. ---------…

Kijk, daar heb je een bij brutaalweg bij mijn linkerdij en onderaan mijn rug zoemt een irritante mug Ik sla nu echt alarm daar springt een vlo over mijn arm en op mijn broekriem, vlakbij de gesp zit ineens een gevaarlijke wesp Op mijn neus, denk niet dat ik lieg nestelt zich een luie vlieg dan heb je nog het web van de spin die pakt…

(voor Erwin Olaf) Daar staan ze dan, vijf op een rij, met de blikken naar links en niet in de lens. De blik in domme razernij naar het verleden gericht, kerstverdriet: als zombies en aliens stoten ze af, als holle poppen in Madame Tussaud, ver boven het volk, wat ik je blaf, kopen ze allure voor de show. Olaf doet gelikt, gestileerd en…

Nos poma natamus. Zo hopen dwaze paardevijgen, Die, daar ze in 't stinkend stalvocht staan, In hun vermeet'le drekhoop-waan Hun afkomst onbeschaamd verzwijgen En zweren, dat ze uit zwemmen gaan, Door al dat gaad'loos bluffen slaan Tot ooger glorie nog te stijgen, Een eretitel…

De scepsis langzaam weggestorven en het laatste voorbehoud met de spotvogels vertrokken naar het heidense Zuiden wordt het tijd om te gaan sneeuwen, eerst langzaam, daarna dichter, tot alles blanco is en onverlicht, je reinste Middeleeuwen. Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver aan laten kloppen. Volluk! Hongur! Het licht in de boerderij…

Wat een pech zeg Sint is weer weg, waarom maar één dag per jaar? die opwinding en spanning dat schrijven van dingen die altijd gewoon en te gek iets vergezochts zijn voor woorden nu kun je ze laten, zonder ze stoorden nu mag het, het mocht... Maar, maar één dag per jaar? En al die andere dagen is Sint dan verdwenen? Alleen uit het zicht…

Ik vang honden op in huiselijke kring omdat ik om die dieren geef en hun en mezelf wat extra’s gun ~~~~ Terwijl ik de jongedame rondleid en uitleg wat de voorwaarden zijn en hoe ik te werk ga om duidelijkheid te scheppen is zij al die tijd bezig met haar mobiel aan het appen Tot slot vraag ik of de fraaie hond…

Ik zag 2 vlinders in hun minnespel Geen oog voor mij, gezeten aan de buitentafel Ik zag hun getekende huid warempel, kreeg er kippenvel De een leek me echt geen del de ander: heer Ik was getuige van geslachtelijk verkeer in m'n achtertuin.…

De hele dag sta ik te meppen om van alles hoog te houden. Maar niets krijgt vaste voet in de lucht. Het enige wat blijft zweven is het geestelijk leven.…

Man en paard mag je noemen je mag je erop beroemen één van beiden te zijn Vrouwen pissen nu azijn ze zijn géén van beiden Maar aan de zeereep zie ik hen een hengst of merrie met kinderlijk gemak berijden ze zullen niet langer lijden als ik vrouw en paard in een adem noem.…

Het is zover, de gekte kan beginnen. De lusten en de passies laaien op, de bierverkoop bereikt een nieuwe top door zij die ’t bal- en benenspel beminnen. En heeft er al eens een een zware kop, of raakt er soms al iemand buiten zinnen, door al te hevig smeulend vuur vanbinnen, geen nood, die komt er heus wel bovenop. Al kan ik zelf die…

Een soort van verzadiging zoals na de feestdagen, een heerlijke maaltijd, het weer zoals vandaag in dit land met van alles volop: fluitekruid langs de wegen zovele honden op strandterrassen die niet bijten of grommen, hooguit een beetje blaffen, bijna mens maar meestal liggen ze onder de tafel ik zag er één bovenop een tafel lopen niemand…

vandaag worden de ramen van mijn verzen gedaan zouden mijn woorden mij nu beter verstaan ---------------------------------- Mammoeth mijn muze (1968)…

ik hou het niet echt kort ben vaak herhalend; van haver tot gort is voor mij bepalend ook al zeg ik weinig ik heb al veel doorgezaagd met een diepgang waar niemand naar vraagt in mijn periodieke hazenslaap oog ik een diep denker zelfs een foto wordt getrokken recht voor mijn raap mijn opa was bij het toneel net als ik, een levende…

Of ik een boodschap heb? nee, ik heb alles al in huis of ik een mening heb? nee, ik wacht op het menu of ik van vis houd? nee, ik heb watervrees of ik iets wil drinken? doe maar iets rustigs. Of ik zin heb om te winkelen? of ik even wil betalen? of ik de website heb bezocht? nee, mijn computer is gecrasht of ik orgaan-donor ben? nee,…

Als ik woonachtig zou zijn in Keulen Zou het mij niet verwonderen. Als ik het af en toe. In Keulen hoorde donderen. Maar hoorde ik dat gedonder in Berlijn. Dan zou ik best verwonderd zijn.…

In mien pyama zat ik bie te kommen, en wat ik doun mout vandoage op te sommen. Ik mag noatuurlek niks vergeten, mor eerst n poar koppies thee en wat te eten. Twij kwassantjes heb ik had, meelkoekies, n stuk of wat, ain beschuut mit sjèm…

Hij laat de hond Aan het lijntje Uit bij het lantarenpaal licht dat hij wat doet en doen ze samen een plasje ruikt ie voorzichtig aan zijn schaduw. Hopelijk doet ie meer dan dat alleen schiet het niet op Uiteindelijk doet hij wat van acceptabel formaat en werpt nog een blik. Ik hoorde het vallen. Voor een gedicht  van gewicht moet…

De zwenkwielen van mijn stoel zijn soepeler dan mijn geest. Ik draai ongemakkelijk mee. Je zou wensen dat je geest fier in het midden stokstijf stand zou houden bij het maken van een pirouette en, wat tegendraads, geneigd zou zijn de andere kant op te gaan. Maar nee hoor, hij zwiert net zo hard mee. Ziedaar een bewijs dat lichaam en…

Mijn bril zet ik op voor het fenomeen dat door de lentezon verleide vrouwen de wereld laten aanschouwen, zich bloot gevend boven de knieën daarmee prikkelend de fantasieën, want met het verhogen van de temperatuur stijgt de zoom, waardoor moeder natuur ons toont wat gebleekt was in de winter, nu hunkert naar pigment en bijna elke jonge…

Meisjes houden van roze en jongens van blauw en verder geen getob. Geef je zonen als cadeautje een blauwe barbiepop. Meisjes houden van roze en jongens van blauw en verder geen gezeur. Geef je dochters als cadeautje een roze mitrailleur. ------------------------------ uit: 'Dichter' nr. 7, 2018.…

Het schrijnt mij van mijn hart tot in mijn d Ze is zo koud, en toch zo lief, zo licht En haar gebrek vervult mij met erb Och, kon ik haar slechts troosten en verw Al was het met een incompleet gedicht.…

Zo graag wilde hij herder worden Een kudde schapen rond z'n kuiten een trouwe hond die niet van z'n zijde week de schapen in toom De mooie droom van immer buiten in beweging, van lijf gezond Nu staat hij al jaren op de kansel z'n schapen..... aan de voeten... 'nooit koude' zoals in dezelfde droom.…