inloggen

Alle inzendingen over landschap

850 resultaten.

Sorteren op:

Spaarbekkens

gedicht
4.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 5.141
De dotterbloemen vallen droog in de spiralen van het slib eens stond het water huizenhoog tot aan de rand van ieders lip baggerschuiten zijn vertrokken door verse geul in de rivier de natuur zit met de brokken en zucht onder een kwaaie pier de rechte weg leidt naar het geld en verdraagt geen puur gekronkel spaarbekkens worden niet…
Dick Panman19 augustus 2011Lees meer >

Schakeringen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 368
Samen en geheel centraal. Harmonieus en onderhevig aan de kleurschakering als 'n warm onthaal. Eendrachtig,broos of stevig. Roerloos of in beweging. Naadloos in elkaar overgaan. Gangbaar in'n rood paarse omgeving. Eerbaar in 'n samenspel is noemenswaardig en nimmer ontdaan.…

Duisternis

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 365
Droevig en alleen uit de wereld; is het landschap heel gedwee, stil vredig en zacht. Teder welt de bries en raakt het goudkleurig tapijt. Roekeloos zoals d'aanraking van een veer; neerdalend als duisternis'ommekeer. Is er niets meer te verwachten, stil sereen de morgen afwachten.…

Noordpolderzijl

netgedicht
4.7 met 7 stemmen aantal keer bekeken 504
Tussen de stilte lispelen golfjes onder welluidend vogelgezang fluisteren rietkragen wind over land grazen koelbloedige Belgische paarden in kwelders achter de wakerdijk waden kinderen door het slijk wandelaars kijken hun ogen uit, vormen een kleurige sliert door de polder lucht ademt nodigend Rottumeroog, de waker geleidt je indachtig…

Nazondag

netgedicht
3.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 462
De zachte regendauw ligt aan de voet van de dijk het gras ontwaakt aarzelend in zonnestralen het pad is volmaakt alleen mensenvoeten kunnen verdwalen vruchtbaar land, het rust in de vroege ochtend de zon schijnt niets anders verlangend zichzelf te zijn de dag schrijft een gedicht in een blauwe lucht waar beelden zweven, wolkenwit…

Poldermodel

hartenkreet
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 851
De schapen het blaten de populieren het ruisen de sloten het gras de wind het riet de wolken vervoeren de dijken bewaken de dammen dichten de hekken plaatsen de polders inrichten het poldermodel van ons maakbare nederland…

Langs het zandpad

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 394
LANGS HET ZANDPAD Langs het zandpad door de duinen waait het helm gedwee met de streek zuid zuid west het zand spoelt door mijn tenen kleeft een beetje als hoort het daar elke stap - ingezakt mijn voeten schuiven weerloos het zand - brengt mij dichter naar het midden de zilte zwoele adem van de zee…

Op Schouwen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 357
Pasgewassen stevenen de wolken door het kraakheldere blauw. Wind morrelt zachtjes aan de hemelrand, waar kerktorentjes hun piek boven de bomen uitsteken, gezien zullen ze worden. Men zou zijn God vergeten als er niet voortdurend aan werd herinnerd. In Zeeland is het overduidelijk dat alleen het water bepaalt wat waar overeind blijft, eeuwenlang…

Boven alles uit

gedicht
3.2 met 10 stemmen aantal keer bekeken 4.171
Het licht dat die ochtend de wierde besluipt, uiteindelijk zichzelf verblindt, opnieuw opstaat en uit wandelen gaat. Begin van geur als iemand onverwacht voorbijkomt, een afdruk in het voorjaarsgras, vleugje tijd dat aan de aarde ontspringt. Totdat 's avonds alles achter een zwarte wolk verdwijnt, wegdommelt met de doden mee. Dat boven…

Wandeling naar de zee

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 362
Ik was moe en liep naar de zee toe, vermoeid sloffend door de duinen waar de wind het zand deed opstuiven en het helmgras waaide onrustig, hard heen en weer, de hemel en de zee waren een verbond aangegaan en straks zal de maan mij doen huiveren wanneer ik aan de rand van het water zal uitkijken en wachten op de sloep die me mee zal ne-…

Naar het strand

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 603
Naamloos voegen wij ons in de stromen, eendrachtig in ‘t gezinsverband, elkeen in zijn glanzend onderkomen, schuifelen we tevreden door dit rijke land. Waar elke vluchtweg wordt ontnomen, zet ik de stomende auto aan de kant; naast ons zie ik nog een rookpluim komen, zoveel ellende, …dat schept een band. Eindelijk het bordje - strand -…

Droomwens

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 419
Een e-mail kreeg Sammie uit Heeten: 'Van jou ben ik stapelbezeten! Een pakkerd van Saar.' Hij verlangde naar haar: hij was dertig en kaal als de neten.…

Jeneverbessen

hartenkreet
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 4.841
We liepen door een landschap met heide en jeneverbessen een landschap zo oud als de wereld zelf zo moest het ooit begonnen zijn zo moest het gebleven zijn zo moest het zijn zo als nu we keken naar de jeneverbessen ze stonden daar duister en zwijgend zwijgend over het verdwijnen…

hooi

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 338
er zijn natuurlijk ook nog de bloemetjes die bloeien het lam dat op de knietjes drinkt bij de ooi het hooi dat geurt en noodt maar dan heb je het wel gehad…
hendrik26 april 2011Lees meer >

Waterweg

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 299
De rivier, teruggetrokken uit de waard, vleit zich neer in de bedding en vindt rust nu het woelen is bedaard. Het water glijdt geruisloos en gedwee, toegedekt door een kalme waas, naar een horizon van eeuwige zee. Het water is weg uit de uiterwaard. Zolang het duurt, uiteraard.…
Iniduo24 april 2011Lees meer >

Onbebouwde kom

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 386
Gebogen bomen, zij zwichten voor de ijdele tijd. Zij wachten geduldig af, samengepakt in het bos, fort van onaantastbaar dromen. Tussen gebogen bomen.…
Iniduo28 maart 2011Lees meer >

024 en O42

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 367
In een bocht waar het schip is beland. Tussen uiterwaarden met korrelig strand. Mariken en Moenen, Havana aan de Waal. Nimwegen, ge bent de mooiste van allemaal.…
Iniduo25 maart 2011Lees meer >

Volbloed

netgedicht
4.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 371
De winterkim haalt haar – zoals men met vliegers doet - onder grote voorzichtigheid binnen Nog dansen de schaduwkegels over het zandloze strand tot ze achter de stammen wegsterven Het oude land geeft de stralen door aan het teruggewonnen prille polderland dat achter de dijk rijpt in de tijd Water sluimert in de laatste winterstand de…

Jacht

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 372
Wilgen in de mist standvastig in 't gelid stilte huist erin de wind ging liggen geknal men schiet de houtduif af…
delius7 maart 2011Lees meer >

Noordzeekanaal

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 396
Wat ik vind... Mooie stoel aan het water en De Hoogovens Ach ja... het staat er…

standvastig (A. Gormley)

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 372
in deze uitgestorven kustplaats zie ik je staan op het strand je tuurt -vastgenageld- over het water een laag roest bedekt je naakte, harde huid de deinende golfslag valt stil in je hoofd het wassende water dat niet van wijken weet maakt je weerloze kop kleiner het tandenknarsen van de tijd de zeewind tart je zilte huid een albatros…
j.bakx26 januari 2011Lees meer >

Ontdooid

netgedicht
4.1 met 22 stemmen aantal keer bekeken 378
Over het winterse landschap rustte een tapijt van pure witte sereniteit. Vlokkig dwarrelde bevroren wit in de ijlheid van ijskoude lucht en vormde mijn kristallijne adem die brak in de blanke leegte. Op het netvlies van mijn oog schetsen zich de kleuren van een regenboog, ontdooit het eerste groen. Voorbij is het witte seizoen.…
Katty23 januari 2011Lees meer >

De tocht door ’t Friese land

netgedicht
4.1 met 9 stemmen aantal keer bekeken 660
alsof er in je stem een ijsverdunner waakt over woorden die net niet kunnen breken oppervlakkig is je pols krachtig en zijn de slagen humaan in het weke vlees te voelen ik kan me niet verzetten tegen steeds weer die overdosis die me belet jou te zien zoals je werkelijk bent dus mijn woorden zijn spaarzaam en waken over de laatste…
elze9 januari 2011Lees meer >

Wintersnippertjes

netgedicht
3.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 479
hoor, een winterlied zweeft over de berijpte sluimerige grond midwinterhorens blazen herkenningsklanken hoorbaar in het rond schaduwlicht tekent de berk huiveringwekkend tot een ijzige reus dwarrelsneeuwvlokjes smelten in ademwolkjes op een warme neus kaarsjes in glaasjes gloeien langs het weggetje een vertrouwde sfeer het…
Hilly Nicolay21 december 2010Lees meer >

Nu zoals

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 460
Al het loof schoof onder de aren zes vadem diep in het Drentse landschap begraven waar aken het verleden als lading varen as, riet, turf, schuld en boete het zware geweten van het alziend oog toch, die stijf bevroren was aan de lijn te zien hangen verliet mijn oog om het te vangen is het zo schoon geworden en worden oud onder je…

Japans schrift krijgt 196 nieuwe tekens

hartenkreet
3.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 912
U leert Japans en het gaat vrij stroef ? Straks stelt men u nog meer op de proef ! Naar Westers voorbeeld wordt 't Kanji bedeeld met woorden als "Shit" en "Bokito-proof".…
Aramis5 december 2010Lees meer >

Het Bildt: Middelzee

netgedicht
3.8 met 8 stemmen aantal keer bekeken 708
vanuit ogenblauw sla je winterkleurboeken na waarin alles samen stroomt op kaarten ingetekend de route is verdeeld gedeeld via een oud wandelpad tussen de huizen waar een deur open gaat dat groeit plotseling uit tot een verhaal in oude balladen zonder straatnamen vanaf die oude Middelzee tot in dit kleine dorp…
Quicksilver2 december 2010Lees meer >

Wit

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 477
Wit is de kleur van bevrijding Verlichtend op deze donkere dagen van wintertijd Beschermd door een engel, neergestreken in vlokjes op deze aarde Met de liefde nog zo intens Alsof zij nooit gebroken is…
Manon1 december 2010Lees meer >

Een ochtend in Sussax

netgedicht
3.2 met 12 stemmen aantal keer bekeken 516
de betrokken mist ontsnapt aan het grijs van mijn brein hangt nu in nevel boven de oude schuren van de buurt het vermoedt een grauw landschap in de country nabij Sussax en sleept mijn herinneringen door de asgrauwe wereld van amper dertig minuten opgewarmd met een eerste Senseo regulair hij wil niet mijn jochie snuffelt wel…

Kil

gedicht
2.9 met 39 stemmen aantal keer bekeken 13.172
De herfst wordt nu kil. De meeste bomen houden hun groen vol, maar de berken, van vorm en tint toch al ijl, slinken tot geesten. Hun schemerende skeletten zijn behangen met dunne gouden munten waar de zon doorheen schijnt, versleten dukaten die zullen vallen op vochtige Hollandse zandgrond. ------------------------- uit: 'Groen land…
Meer laden...