Alle inzendingen over reizen

(deel II in een serie van vijf) Kerk van de Verlosser op het bloed Kleurrijke koepels met één Van goud. Majestueuze Blikkering in warme zon aan blauw Gewelf Kerk van de Verlosser op het Bloed. Aan Petersburgse Grachten is het doorgaans goed toeven Jezelf In verloren lijn laten Opgaan in tsaristische Sferen van verloren tijd…

In de Wilde Kaiser, Tirol: Bergen als spitse kathedralen en in de dorpse dalen fallische kerktorens beide zich richtend op de hoge hemel God erend en groetend en daartussen op smalle en brede paden de wandelende mens: Grüss Gott!…

(deel I in een serie van vijf) Temppeliaukio-kerk, Helsinki (1998) Op het dak loopt een vogel Een struik kijkt naar samen met Vele sponningen ingebreide Ramen De Rock uitgehouwen De Church in Helsinki Gestapelde lijnen Evenwichtig in disbalans Glas, hout, koper en Steen in een gewijde Intimiteit van jaren Die waren, zijn en…

opnieuw een toren, een fort, het baksteen het grootse uitzicht op eeuwen her vandaag gevangen in broeierige cellen van brand, broedertwist en haat trek mij langs de oorlog, hoeder trek mij langs het strijdend vuig trek mij langs vergeten historie til mij tot je trans en schrei! schrei om de mensen wiens haat jóu deerde schrei het fjord…

Tikkend tegen hoge bomen vallen druppels van smaragd als witte parels op haar bruidskleed in verlangen naar beneden alles duurt zolang het duurt hier water golft over stenen zijn de wasvrouwen op weg naar de rivier een tijd gewacht totdat de gamelan verstierf tot het stopte met de regen Hier zijn kinderen nog kinderen ze gaan jalan jalan…

Een paaltje, beschilderd met aardbeienglans, zendt over het bospad zijn lokkend woord: "Ziet de wandelaar mij? Stapt hij haastig voort? De Chaamse jeugdherberg aanschouwt hem thans!" Daar hangt een woud- en keukengeurenkrans om mensen aan tuintafels, vloeit onverstoord in hun smaakzin, die naar klare eenvoud hoort: klein spijsgenot spreekt…

Liggend op een strand in 't verre Zeeland... door alleen te observeren héél véél ineens te leren... een verkeerde zwembroek een té strakke lendendoek een té groot lijf in een té kleine bikini maar alléz in 2011, wie nié... een life guard met een verkeerde zonnebril maar géén reactie bij een gil... een kouwe appeltaart een té…

Dit is hun picknickplek. Wij zijn met velen maar zij met meer. Onze chauffeur, de kok en de reisleidster zwaaien verwoed met stokken. Allengs stokt elke hap in onze kelen. Een baviaan belaagt me onverschrokken, maar ik wil toch mijn brood niet met hem delen. Dat wil hij ook niet; liever alles stelen. De evolutie wordt opnieuw voltrokken…

ik kijk naar een roerloos schaap in een lege polder en naar een trein die in de verte richting Jorwerd zoeft ontwaar een verglijdend beeld vol ongekende ruimte nog ongeschonden in tijdloos verzonken groen…

KLM stopt in zijn jet nu ook al afgewerkt frituurvet vliegen wordt een eitje o nee dat natuurlijk niet, neen vliegen wordt nu een wind-zakje onvervalste friet!…

(Sterrennacht) Jouw lippen voelen als Satijn; fluweelzacht Bloed giert door mijn a'dren Blij als ik jou zie Lente, zomer, herfst en winter Jouw liefde warm Sterrennacht Jouw lijf voelt als zijde rups. Natuurgetrouw en zacht als eeuwige Voor altijd balans Voorjaar, najaar en hoogseizoen Laat mij van jouw (Kom bij mij!) Liefde proeven…

in oneindige verte vol pasta en wijn bemin ik zonder einde in het licht van vergeten zielen in het huis van heimwee naar ooit ben ik thuis als ik kijk in de verte in een droom waarin ik jou liefheb en oneindig bemin…

(Dansen in Bohemen) Grenzend aan een Wolk van Weelde Draaiend om contouren van een strak gewelf Slepend de ronding van quick-quick-slow Genietend van mooi Praag haar kunst en cultuur (Dansende huis) Vlot dansend in Mooi Bohemen Swarovski-kristallen Zij-aan-zij met strass Versplinterd' vormen Picasso. Braque Praags' Zwarte…

We willen steeds het liefst vooruit. Die kant op, waar het lichter is, ontsnappen aan de duisternis, zo snel als kan het dal weer uit. Vergeten wat ons vast wil houden, niet denken aan de eenzaamheid. Ogen dicht, geen angst, geen spijt, geen twijfel aan wie we vertrouwden. De weg is steil, het pad vol stenen. Waar ben je? Hoor je me niet…

4 JUNI 2011 EEN DAGJE UIT NAAR LIMBURG Limburgs lente- lach; Lieve lome luchten; Lössachtige laagbergse landschappen; Lang liederrijk lopen; Lekker lui lummelen; Limburg leverancier van (l)even of langer! Deze hartenkreet draag ik op aan alle gastvrije Limburgers.…

Ochtendnevel rijst uit boerensloten strekt witte grillige vingers uit belust om al zoekend te grijpen de verijlde zwevende dampen omvatten met zonneglans verblijd het gaarne bezochte dorp Grou strijken vluchtig langs strenge muren waarachter papieren en kunstwerken verhalen van de geschiedenis der beminde Friese grond begeven zich tussen…

(Sint-Petersburg (1997)) Deze stad Ademt een sfeer Van ongeloof Een atmosfeer van Niet te evenaren Deze stad Bergt een groot werk Laat kunst huizen In blijde genâ Met missie bewaren Deze stad Leidt jou via Nevski Prospekt Langs Dostojevski Nabokov naar haar ziel Deze stad Zichtbare geest Winterpaleis Kluis. Hermitage…

Kussen in bussen zijn buskussen, kussen in de lucht airbuskussen Reizend passie blussen - passe-partout in kusbussen…

Klaprozen langs het spoor de trein rijdt door het ijzer dendert bruin grind vermaalt bielzen, de ijzeren rails en verre lotsbestemmingen. Daar zal ik bloeien tussen zand en corridor. Klaprozen, laprozen, rozen, prozen, proza.. roza, roza, bloemen, za, za. Foto: Jolie Hakkert…

dit landschap, meer dan ooit met zonnig koolzaad geel getooid kleurt gaandeweg gedachten op de autoroute naar 't oosten van het Duitse land sluipt dan wel donkere geschiedenis naar binnen maar bij dit stralend vergezicht op doorreis naar verleden groeit de vrede ook in mij in Weimar aangekomen wacht ons een welkom in het woonhuis van…

Zij denderen door het openstaande raam mijn hotelkamer binnen Tergend langzame seconden razen oorverdovend door mijn hoofd Onafwendbaar blijven ze komen als duivels in de nacht Een vriend van overdag die kalm zijn kilometers maakt is bij toverslag veranderd in een briesend monster dat ijzeren stangen vreet en mijn hersenen doorboort…

Oude verf in langdurige lift brengt afgebrokkeld daglicht door grote spleten die de tijd vertraagt. Wielen stijgen door kabels en trekken zich op aan het komende zicht boven de deur. Een trein wacht op hellend vlak, maar hij blijft staan want het perron verdraagt vandaag geen voetstappen. Ik ga maar huiswaarts ergens een dagje…

grote koffer verraadt de reis die jij maken gaat, vol goede bedoelingen op weg de wereld te verbeteren draag je je kleuren met je mee door schade en schande wijs geworden vervolg je glimlachend jouw pad…

Verscholen in 't groen Naast een huis van God Opgetrokken uit hout Onder blauw Een wolk drijft voorbij Lange en korte Gezaagde planken Een Huis van liefde en Van lijden Met zerken verspreid Rondom op het gras Verscholen in 't groen Een wit gewaad dat (s)preekt Als mensen Zich samen bezinnen Noorwegen, richting Noordkaap (2000…

Onkel ferme knaap gij reus robuust en bruisend Brel stads tweetalig tafereel melkkoe van Europa’s ramp bewind pleite met de wind petieterig manneken pis aan de grote markt rijst schuimend schoon groezelig en sluimer wieg mij in uw armen op terrassen Belgisch bier ik jubel in het jubelpark gelijk Johan Verminnen vanuit de goestingpoort…

Hoe mooi jij bent jaren meegeteld zelfs in de groeven van plaveisel ik twijfel met lichamelijk stijfsel jou te betreden doch jij hebt mij geveld jij kwelt tot in het bot in mijn verloren hart zo ik vergat jouw lieflijk kinderhoofd, met groot talent, aan te klagen als enorme voetenbeul de dader ben ikzelf.…

Gij, West-Vlaamse schoonheid op de zetel van het schoonste hof met uw gelaat naar het noordwesten van uw zo zeer gescheiden land gelijk een Venetiaanse van het noorden schittert gij in uw eigen poëzie waar uw beeld in menig harten sluit Gezelle zich niet omdraait in zijn graf achter zijn masker viel zelfs Ensor voor uw voeten die de kunst…

Zon over Wenen, schitter van edelstenen, keizerlijke pracht. Breughel en Hundertwasser: het alledaagse her-dacht.…

in vrijheid wil ik leven ver weg kunnen rijden de elementen zien bewegen ven Helsinki tot aan Leiden insecten in de haren op de weg in gedachte de zoveelste voorganger inhalen nooit meer willen verlangen en het antwoord mijn vriend spookt ergens rond in de wind en zo komen zinnen uit de mond het noorderlicht komt in zicht de tent…

zondagmorgen de zon staat laag ik hoor het knorren van mijn maag iemand ronken die niet uitgerust de dag intrekt de stilte blust links van mij een dorp een wei een tent een fiets dan even niets de zon een plaag een knul een blaag boert cola bubbels hoog en laag de trein passeert een klein station erboven drijft een luchtballon…