Alle inzendingen over maatschappij

Een pettendrager is een aandachtvrager voor een heel gevoelsleven onder de last van een pet dragend beleven. Over wat valt verbergen soms te tergen, maar soms ook vreugde om de arbeid doet geven. Die vreugde om de arbeid wordt beleefd en wordt benijd. Schenkt erkenning aan een drager waar men niemand snel over hoort klagen. Hij…

Een blauwe vogel vliegt niet meer. Het ontbeert daarvoor de kracht telkens weer. Van tijd tot tijd heft het op zijn vleugels om op te stijgen naar de blauwe lucht. De aanzet daartoe verlaat soms de beugels, maar verliest al spoedig zijn verlangen voor een vlucht. Een kwijnend verlangen plaagt het telkens weer, als het kijkt naar de lucht…

Studentensteden bruisen veelal van het leven. Studenten zoeken een onderdak dat voor hen doorgaans niet direct bestaat. Op kamers gaan is voor hen een opstapje naar het volwassen leven. Is het zich overgeven aan een universele kennisbron; terwijl er ook nog zoiets als een sociaal leven met alcohol bestaat. Studentenwijsheid vormt zich bij…

als een orkaan giert de koude wind verwoestend een dolgedraaid systeem de teloorgang van een cultuur dat het naakte leven van mensen uitschakelt ik zag zwanen afgetekend tegen de blauwe hemel in de aardse woonsteden opgetild boven het grauwe water met warm kloppend hart vechtend tegen dat wrede ik zal zwijgen over dit thema…

Als je praten gaat met mensen over 't leven dat ze wensen, over angsten, over dromen, over al wat nog zal komen, laat hen vrij en open spreken zonder hen te onderbreken, luister dan naar wat ze zeggen, vraag hen om het uit te leggen. Ben je bang om het te horen, zijn er woorden die je storen? Heb je zin om 'stop!' te zeggen, om hen 't zwijgen…

Een recentelijk verleden verdeelde de aardse weelde al wat zij opbracht langs duidelijke lijnen op de wereld- kaart; werd de taart van de welvaart in drieën gesneden; Tussen Noord en Zuid bestond een onevenwichtige grens met een hypotheek bezwaard; werd wat in het Noorden niet kritisch kon worden vermeden in het Zuiden met veel rampspoed uit…

Een openbaar kunstbezit kent bij voorkeur een erkenning in erbarmen. Verlangt naar die vriendelijke ochtendgroet om zich met iets positiefs uit de algemene oordeelsvorming te omarmen. Die oordeelsvorming kan soms onverbiddelijk zijn. Trapt vaak op het hart van die mensen die tot openbaarheid genoodzaakt; niet langer kunnen beheren wat…

Tegen de achtergrond van het alledaagse leven luistert gezet discipline heel nauw. Kleurt en kriebelt soms heel verlegen een ander verlangen dan het doorgaans neutrale grauw. Is de verwachting het gewone eendachtig; niet bij machte te houden van wat zo schoon is en prachtig; dat wat naar buiten lonkt op zoek naar het vrije leven. Dat…

ik wil het spel niet meer spelen van alles nemen en heel weinig geven ken de decors met hebzucht belicht applaudisserend publiek naamloos uit de kudde gevist bekende gezichten uit het glamour en societygebeuren liegen hun lach in valse kleuren ik zonder me af kan met de manipulaties in opvoeding en werken niet leven voel me outcast…

beroofd ben ik van het geloof van goedheid in iedereen beroofd ben ik van dromen over wereld vrede voor iedereen machteloos staand aan de zijlijn en lees woorden die ik niet begrijp machteloos kijkend naar de dag die vanzelf weer nacht wordt en de mensheid die nog altijd niets geleerd heeft van het leven…

Blauwe Harry de man. De man die weet hoe je iets moet maken. Maar komt zelf bij voorkeur liever nergens aan, dat hij niet zonder schade aan kan raken. Blauwe Harry de man. Bekend van de grote lijnen. Heeft op anderen graag kritiek, maar ziet zijn eigen tekortkomingen niet graag voor het voetlicht verschijnen. Blauwe Harry de man…

Laat je baard twee weken staan Trek een ruime pofbroek aan Draai een doek om je hoofd Mompel Allah zij geloofd Tors een rugzak ruim formaat Schuifel door een winkelstraat en…… 112 wordt platgebeld De ME komt aangesneld De heli hangt al in de lucht voor een bom-alarm vlucht Angst werkt voortreffelijk, angst regeert De A-I-V-D hallucineert…

Haal alles uit de kast, Ik heb mijn trui goed gestreken, Net genoeg, het valt niet op, Trainingsbroek, mutsje op, Nooit gedacht dat we op elkaar leken, Bijna de hele week familie.…

Ik heb hem altijd als dakloze geweten. Al jaren leefde hij op straat. Gerespecteerd bij zijn vrienden, met zijn baard en pretlichtjes is zijn ogen, een dakloze zoals de mensen hem graag zien, eventjes toch. De tijd van een toegeworpen munt, misschien. Hij verdroeg nog slecht een dak boven zijn hoofd. Maar hij schrok zich bleek, die dag waarop…

Hipsters, retro-hoeden tegen de zonneschijn. Grote zonnebrillen die iets van getemperde overmoed uitstralen, omdat dood gewoon zo anders dan gelukkig kan zijn. Hipsters, spierballentaal in tatoeagekunst. Een toegift aan een nieuw leven als een extra modegril met een flanellen blokruiten gunst. Hipsters, mannen met excentrieke snorren en goed…

Spreekwoordelijk kent men witte en zwarte schapen. Elke familie heeft wel enkele zwarte schapen die men niet graag aan tafel voor een etentje wil. Het zijn van die families die niet over een veel kleurige wereld wensen te praten. zij zien het leven liever door de zwart-witte bril. Het zijn van die families waarvoor de Evangelische Omroep…

Het scheppend vermogen van een paar handen met vrije tijd. Het leven gaf ze eelt van het werken. Het leven staalde ze met vlijt. Ineens waren ze niet meer nodig in het maatschappelijk verkeer. Zij hebben nu voor hun vrijheid gekozen. Zij gingen voor een hobby in de leer. Zij konden vanaf nu rustig verpozen. Plukten de bloemen en sneden…

Ja, ijs! Daar hoor ik de ijscoman. Met dertig graden boven nul heeft een mens daar behoefte aan. Die graag geziene gast wordt door niemand overklast; heeft voor een ieder een vleugje zomerliefde met die ultieme bevroren zoete zuivel lekkernij van moeder aarde. Zijn zuivel liefde brengt geluk. Wanneer zijn bel rinkelt kan mijn dag niet meer…

Ga diep terug in je geheugen. Beveel je bij het verleden aan. Eis de namen van de gezichten met wie je toen moest communiceren. Contouren vormen ijkpunten van je vroeg-ijverig bestaan. Je voelt weer even de oude verhoudingen en hoe die naar het heden leiden. Tal van schimmen zijn achtergebleven -- te magere signalen geweest om nu nog in…

De vergeten mens, de gang van dementie. Over een grens van menselijke clementie. Het oude leven dat geen genade meer vindt van een eens kennende wereld als een eigen kind. Het oude leven heugt zich nog slechts een kronkelweg over de lange termijn. Het sloft door een verpleeghuisgang waar de dag van gisteren vandaag vergeten zal zijn.…

Eenzaamheid kan voornaam op zichzelf staan. Het kan als een roeping een deel zijn van het dagelijks bestaan. Het niet tussen de massa jezelf behoeven te verliezen in een angst daarin ongelukkig te zijn. Maar alleen voor de eenzaamheid te kiezen. Die het zelfbeeld vormt van een extern groot naar een innerlijk klein. Een eenzaamheid die niet…

chaos heeft danig om zich heen gegrepen ons bestaan aan een smalle draad gehesen met de zeis al aan de voet nog zijn de wortels krachtig en vitaal maar in zuidwest heeft wind een andere geur en kleur gekregen vreemde vlaggen worden daar gehesen als de stormbal staat wij buigen door massaliteit willen het oude bos niet kwijt veren…

Op de top Er toch vanaf gevallen De top Had geen uitzicht Was wazig en guur De wind was stil Er waren bedelaars Waarom waren er altijd bedelaars Zelfs op de berg Waren er vragen Veelomvattend Ondanks de gloriedagen Was het veelomvattende Het universum Een donkere zon Er was een uitgeputte bron Waarin geen heiligheid Overleven kon…

De illusie van contact langs digitale wegen. Vriendschap verbeeldt zich dat er iets in een netwerk kan worden verweven. Foto's amicaal; on-line voorzien van weinig taal. Icoontjes, lachebekjes illustreren iets met menselijke trekjes. Gedownloade muziekjes of illustratief video-materiaal; zijn soms dat beetje extra uit een persoonlijk…

Ieder mens mag naar zichzelf kijken Ieder mens mag zichzelf vergelijken En uiteindelijk Kun Je dan Een heleboel bereiken…

meeuwen in slow-motion boven het stationsplein trekken cirkels over de hoofden van gehaasten... een meisje blijft staan trekt haar moeder aan de mouw en wijst omhoog maar moeders van vandaag hebben dat onrustige van bijna te laat en inderdaad gaat daar de bus…

ik zie ze lopen door de eeuwenoude beukenlaan Benedictijnen brevierden hier verzonken in gebed adellijke ongehuwde dames woonden in de Renaissance tot hun levenseinde op deze kostelijke plek verwaaide eruditie zweemt vanuit een ver verleden…

Er zijn veel mensen die zich geen weekje vakantie kunnen veroorloven. Voor wie op restaurant gaan een absolute luxe is. Leven die mensen dan boven hun stand? Mensen die ziek zijn, werkloos of gehandicapt? Boven welke stand leven die dan precies? De stilstand? En wanneer kantelt zoiets precies? Wanneer ben je bescheiden en wanneer begin je…

En laten we niet vergeten ,ook deze groepen niet vergeten de Roma , de communisten, de Joden, de homoseksuelen, de vrijmetselaars, de Jehova's getuigen en de mindervaliden ook slachtoffers van de vernietigingsdrift van nazigezag. Hoe zit dat in de huidige tijd, heerst er ergens echt spijt. Toen allemaal naar dezelfde kampen, met hetzelfde doel…

Ik wil vooral niet te gewichtig doen. Ik ga voor het juiste gewicht. Niet te zwaar of dikdoenerig. Maar natuurlijk ook niet te licht. Het leven vraagt om keuzes om voor jezelf in te kunnen staan. Dat vraagt om iemand van formaat die in zijn eigen schoenen kan staan. Je kwaad maken helpt vaak geen zier. Dat is een neurose die gaat over…