Alle inzendingen over maatschappij

Het sterrenlicht vergeten zie ik haar hoerennaam in felrood neonlicht nu ze haar bustehouder afdoet haar blote tieten glorieus laat gelden om een snelle auto aan de man te brengen en ze toetert wat af met haar wijdbeens verlangen ze foetert dwaze mannen uit neemt een loopje met een Jaguar rijdt het liefst in een Mercedes haar haren…

vier en een half volt legotreintje verdwijnt in de groene tunnel van papier-maché twee jongensbenen in de lange blauwe broekspijpen van een jeans de moeder als man in uniform de vader als vrouw thuis wie speelt voor god wie kiest het scharnier hij trekt de stekker uit de houder en legt zijn tong tegen de polen vier en een half…

Volautomatisch voortgedreven door Bussums lange lanen heeft mijn bolide hoegenaamd geen moeite om de decadente luxueuze door Oeigoeren gemonitorde robotica in de werkhallen in Sinkiang van schroef tot wegbewijzeringssensoren in een onontwarbaar geheel van microchipsgestuurde lite gemonteerde en van cruisecontrol voorziene…

Bij de kassa hoorde ik de taal van mijn dorp, keek naar de vrouw die ze uitte: mooi welkom in deze nieuw verbouwde supermarkt en meteen voelde ‘k me thuis Was verbaasd, hoe groot en luxe zocht naar vers geperst sap, vroeg het een medewerker half Amerikaans sprak hij ik kon het toch niet vinden, keek naar ander personeel, die afvulden…

Vaak lijkt er geen einde aan te komen Aan al het verdriet en onrecht Dan is het lastig te bedenken Hoe je het op de best manier aanvecht Vaak lijkt er geen einde aan te komen Aan het gepraat van dat mens Maar misschien, wellicht, een kleine kans Is iemand die luistert, haar enige wens Vaak lijkt er geen einde aan te komen Aan de…

Ik pak mijn koffer, met hoop gevuld, Verlaat de plek die ooit mijn thuis was. De lucht is nieuw, de geur is kil, Maar ik voel een toekomst, helder als glas. De wind voert verhalen over water en land, Tulpenvelden wuiven in de verte. Ik zie onbekenden met open hand, Een welkom, zacht, in stille gebaren van warmte. De taal een rivier waar…

ooit heb ik jouw hand gelezen maar het leek of er hele volksstammen mee keken en luisterden wat de lijnen en groeven te vertellen hadden in de hoofdstukken van jouw levenswerk zwaar belast in huiselijke sfeer na een leven van zwoegen stond de huid in diepe perkamenten kloven als fundament voor een echt thuis met veel familie…

Nee liever wil ik Vogelsang vermijden Daar werden de SS'ers opgeleid Wat zal er zijn geschreeuwd en soms geschreid Dorp Wollseifen beleefde zware tijden Gebombardeerd en uit de as herrezen Todat de Brit de inwoners verjoeg De NATO aan het leger trainen sloeg Nu spookdorp waar je niets van hebt te vrezen? Oefenterrein voor vele militairen…

Er zijn er vele Over de ander zijn rug Ze gaan over lijken Dat ze elke keer weer een hoge functie bekleden is niet te begrijpen Maar ik wacht tot ze vallen En dat gebeurt reken maar En dan zie je al die luchtkastelen uit elkaar knallen De mensen die er altijd omheen hebben gedanst Beseffen nu eerlijkheid duurt altijd het langst…

Als we de grenzen sluiten Zitten wij bij de volgende ramp Misschien aan de verkeerde kant…

Ik leef in een land waar de dierenvriend besluit uit goedheid een andere mens neer te knallen ik leef in een land waar de vrome gelovige besluit uit eerbied het mes in de ketter te planten ik leef in een land waar onze jongens uit gekkigheid soms de conducteur in elkaar stampen ik leef in een land waar een keurige man, achtendertig,…

Aan de woeste rivieren van een ingetogen droomland naar de onthulling van het geheim verlang je maar er zijn geen geheimen te onthullen de maatschappij draait om economie en geld empathie is ver te zoeken aan het einde van de horizon waar een nieuw moraal zal beminnen voor dromers is geen plaats zoveel is de naakte waarheid onder…

Daar gaat hij Weg is zij Hier ben jij…

Mijn dromen zijn grenzeloos Ik zie de paus op de koffie bij onze lieve heer Samen bespreken ze de toestand in de wereld Ik zie een hele grote speeltuin Waarin de wereldleiders genoeglijk spelen met elkaar Poetin samen op de wip met Ursula van der Leyen Trump is zijn toren aan het bouwen in de zandbak Hij legt z’n oor te luister bij Xi Jinping…

De mensen scheiden in vrienden en vijanden -- dat is gemakzucht.…

een school een jongen getroffen geluk wat is leven anders dan waar alles samenkomt dan het volgen van je hart dat in je handen rust anders denken anders doen comme un prince rare…

Droom dat je zweeft tussen wolken samen met vogels groot en klein over bergen en landen met vredige volken over vlakten waar je gelukkig kunt zijn. Droom van landen waar enkel vrede heerst waar men geen wapens kent of kanonnen maar in rust elk zijn karakter beheerst saamhorigheid reeds in paradijs begonnen. Droom de droom van vriendschap…

Zij, de mensen die waarde hebben in dit leven, innerlijke gloed, zij lopen verspreid over deze aarde en dragen een goedkope hoed. Zij wandelen deftig en stil en schuiven langs de huizen en luisteren, liefst in de herfst, naar de populieren die suizen. Zij nemen geen ruimte in gelijk zij die verguld zijn op snee, en als de tram gevuld…

Gewoon een ijsje kopen voor een stoot kinderen Jij op weg met dikke beurs vol pasjes en 10 snakkend naar ijslikkenden om je heen, het is heet! denkend dat ieder uit vriesbak kiezen kan je met jouw pasje of kleingeld betalen kunt Onderweg zorgen maakt of je keuzes onthouden kunt als er dan iemand komt Maarnee, je moet je qr code gebruiken…

'k Wil 't wel weten dat Klorinde Me in het hart bestorven ligt; 'k Val wat blo, en toch 'k beleed haar Mijn gevoel door lonk en dicht. Maar ja wel! Ze is niet hardhorend Of onvatbaar, zo 'k geloof - Voor mijn zuchten en mijn zangen Blijft nochtans Klorinde doof. 'k Dacht: ik was nog al kapabel; 'k Werd begerig naar een ambt, 'k…

Hoe gezond ben je als je goed functioneert -- in de maatschappij?…

wat zij voelden zal ik hopelijk nooit hoeven me niet eens kunnen voorstellen wat zij deden zo onmenselijk zo onvoorstelbaar en meedogenloos wat anderen niet zagen of wilden zien – de radeloze vragen gebrand in hun ogen over wat er staat te gebeuren en waarom met ons antwoorden werden niet gegeven vooral niet op het waarom twee minuten…

De bovenwereld is een palimpsest over -- de onderwereld.…

heb je het gelezen je weet ‘t het is slechts een theorie maar misschien zou het toch weleens waar kunnen wezen wat er wordt beweerd klinkt lang nog niet zo slecht zelf denk ik dat het totaal niet klopt wat er wordt gezegd geloven is ‘s mensen treurig lot in dat wat hij op internet ziet maar wie o wie weet wat er tegenwoordig nog nep…

Het voelt als op de kermis waar het meestal gaat om de lol en spanning kort stil blijven staan bij de kraam met bussen en met ballen gooien om omver te werpen aan de touwtjes trekken en zien wat er bij het touw trekken naar boven komt bengelen tot waar zij staat te turen naar de toren achter het venster waar druppels kronkelen…

Tussen de trottoirtegels van de dictatuur opent zich op dit vroegochtendlijk uur krachtiger en tederder dan deze doem de allereerste paardenbloem.…

in blauw en groen is alles te doen het zijn onze leef kleuren net als wij ons bestaan vinden in water en wind zij hebben mede ons karakter gevormd in directheid en recht op de man af omdat er geen tijd voor dromen is zoals in de tropen of het mediterraan gebied waar warmte dwingt tot rust en het snelle leven uit het westen…

Na jaren zwoegen werd ik kleurenblind, sloeg vonken uit, kreeg klappen, gaf de geest. Nu sta ik vaal en uitgepraat op straat en moet steeds denken aan dat lege masker dat mij zo schaamteloos heeft aangestaard. Nagepraat. Aanbeden. Stukgemaakt. De zak. Dat hij niet zag hoe levensecht ik de tijd uit zijn ogen at. De zak. Ik gaf hem Hitchcock…

Een archeoloog beging onlangs een schromelijke vergissing. In de woestijn van Nevada haald hij vanonder het zand de radioactieve resten van een gokapparaat, waarmee hij het bewijs leverde dat Las Vegas inderdaad heeft bestaan. De arme man had blijkbaar in een verkeerde richting gegraven en was aldus op de laatste resten van onze toekomst…

‘k Reed langs de gevangenis, verbaasd hoeveel auto ’s op de parkeerplaats Dan langs weiland, waar veel schapen vrij, en frisse lucht maar ‘k bedacht te zijner tijd worden zij geslacht Na trein en veer, naar afspreekpunt: een oude kerk die nu een hostel, restaurant verworden was waar we pompoensoep aten Daarna liepen we door…