Alle inzendingen over Domino der iconen

gordijn achter de schermen ratelt weerloos dicht de impressionist in ons is dood, gekruisigd je ligt voor het grijpen voor loerendgevoegde torens domino-spinnenweb met astma van begeert en opsluipende muziek ik tol als ogen van een ingeslapen paard red je niet kan niet mijn stoel wil niet vooruit je zwermt zwerft je kamer door ijsbeert…

Hij heeft zijn toekomst roekeloos vergooid en even met wat domino's gestrooid. Was ik zo'n stenenbouwer, ik vergaf je. Aan 't schieten van de mus wijd ik geen woord.…

te vlug, te vroeg, voor mij te snel ik geloofde nog: ik geloof het wel maar toen kwam jij en jij zei 'wij' Jij was een droom maar ik, al wakker, kon het niet ik koesterde vertrouwd verdriet ons altaar stond, haar als icoon jij was er plots te lief, te kwetsbaar, veel te zacht oh, stom verschil: mijn dag, jouw nacht ik was zo'n veel…

Icoon Uitmuntende aansturing. Voetbalinzicht Een absolute kenner die wist van wanten Een geboren en getogen Amsterdammer, als wereldburger en Catalaan heengegaan... Johan Cruyff; 1947 - 2016…

De jaren gingen tellen uit het donker rezen barrages iconen van vijandigheid. Op bittere grond beland achter zwaktes verschanst in onthechting thuisgeraakt. Zou het kunnen? het leven langzaam achterwaarts begrijpen Alleen maar zwijgend kijken naar drijvende wolken in een waterplas?…

Snel op elkaar gestapelde bakstenen zonvol gevuld met al teveel geleende lucht vallen om als wankele dominostenen…

Hij heeft in zijn bruine trouwe gouden regenbogen ogen Rijkelijke belofte van knettergekke botjes aan de bomen Even genoeg van sofa maf geknuf en tv, weer die wilde rozen Bewondering ook verwondering, zo verwaarloosde tuin puur natuur ongeschonden Schreden voorwaarts, echt nooit verwacht, tout court Heden een grenzeloze empathie, uitgroeiend…

er was geen ziekbed enkel de dood die hij nog had hij wist het graf met de narcisten die hij een spiegel gaf zijn testament verpakt in maanden zwijgen maskeert zijn voortdurend hijgen in de sobere melodie waarin woorden eindelijk hun diepte krijgen op de laatste tonen van een leven vol futuristische dromen hij heeft gebroken met…

Ik ben die niet-reële waarneming zat, Ik wil niet zien als een icoon. Ik zoek met aanduiding van taal naar object, Naar een juiste bewoording van mijn aspect. Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen. Patroon, jouw voorgeprogrammeerd onbereik Schijnt te sturen naar ontastbaarheid.…

Ik ben die niet-reële waarneming zat, Ik wil niet zien als een icoon. Ik zoek met aanduiding van taal naar object, Naar een juiste bewoording van mijn aspect. Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen. Patroon, jouw voorgeprogrammeerd onbereik Schijnt te sturen naar ontastbaarheid.…

Ik ben die niet-reële waarneming zat, Ik wil niet zien als een icoon. Ik zoek met aanduiding van taal naar object, Naar een juiste bewoording van mijn aspect. Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen. Patroon, jouw voorgeprogrammeerd onbereik Schijnt te sturen naar ontastbaarheid.…

Opa het verleden en kleinzoon de toekomst lopen hand in hand over de dorpsweg naar ’t café, voor een bier en een glas Roosvicee- in het spoor van Opa maait de Zeisenman die de ademwind der stervenden volgt, even is hij het spoor bijster en z’n beweging stolt- pooierslee voor ’t café, materialistisch icoon start met overkill, Magere Hein…

De diepste kern van steenvruchten vergroeid met tijdsbeelden als harde pit te kraken, ongenietbaar, verdicht tot hij de ogen sluit wordt hij uitgespuwd, op het geopende land om z’n overwoekering vrij te maken ontstaan winterharde pijnbomen, de ziel stijgen boven de kruinen uit, iconen sluipen het gedroomde binnen, van de lente,…

Zijn die drie wijzen niet alleen de iconen van gisteren; maar zijn zij ook nu nog steeds in hun wijsheid voor ons het meest actuele bericht. Over dat het wonder van gisteren dat de kracht zal zijn van morgen; die mensen doet groeien in zijn aangezicht.…

Mijn hart slaat als een schip in nood en ankerloos op drift geraakt schuwt mijn dood die ter lande werd geplecht toen ’t zwijgen me verried en boze tongen het lichaam wilden vierendelen doch slechts in daad want het gericht die mij van ’t leven wou onthechten sprak geen vonnis over mij als parvenu die het sterven aanbad met orgieën en iconen…

; hem hebben uitverkoren Uit te groeien tot een icoon van volkeren Groot en klein? Zo wapperen zijn manen fier op vaandel en vlag Tot glorie van menig natie en uiterlijk gezag.…

Boeddha versus God Muziek als pleisterplaats, dat merk ik wanneer het treinstel me bedondert en dode vogels langs het spoor de klavers voeden met het bruin van massa en bederf nog juichen de reizigers ze proberen de bielzen te tellen van de evenwijdige spoor van wie ze denken dat die hen komt vergezellen zal het eind – het baken –…

mensenhandelaar die de ouders bedroog en machteloos hun strijd moesten prijsgeven het gevecht met de zeeduivel eindelijk verliezen wat dierbaar was nam hij in zijn klauwen mee vraatzuchtig als hij was, keerde hij weer en weer perspectieven lagen niet langer voor het kiezen hun verlangens naar vrijheid verwoest door de zee Alyan op het strand, icoon…

Icoon uit het verleden, maar ook van de tegenwoordige mens. Die vele harten in verlangen heeft gebroken uit een universele platonische liefdeswens. Mona Lisa, als een Eva; een schilderachtige appel op het doek. Die verleiding oproept in vele harten. Een onbeantwoorde liefde voor eeuwig naar de waarheid op zoek.…

had de moed dilemma's niet te mijden, Was naast ideeënman vooral een "maker", Dacht niet in korte maar lange termijnen, Trix' trouwe sparringpartner, man van staat Het zijn citaten uit de tweede hand Maar zijn "daar kijk ik anders tegenaan" Kwam ditmaal evenwel voor hem te laat Een kloek pragmaticus is heengegaan Een politiek icoon…

Wanneer ik sterven zal, vol dagen en vol lasten, met, aan mijn tafel, de twee-broederlijke gasten: Liefde die glimme-lacht en Troost die woordloos treurt, - zij zien mij beiden aan bij lange wissel-beurt aan 't laatste levens-maal dat wij gezaêm genieten en laten, uit de kelk van hunne handen, vlieten het welkom-water, dat het stof der reize…

Die eeuwige icoon toont me de liefdesdaad, die ik ondanks alles zielsveel begeer. Dat weet jij, heks, maar je laat me in het diepe zwemmen zonder diploma. Het geeft niet, ook zonder diploma wens ik jou volop te bevredigen, want je geilheid is onweerstaanbaar lekker en leuk, dus kom maar op, grapjas!…

Bijbels en exotisch en Athene's antiek icoon behoeft de vijg zich geen schaamblad voor te binden; zoals het is vertoont het zich, bloot en buitengewoon.…

Wij herdenken een icoon met z'n allen, een geheven glas goed gevuld. Het vinyl draait vandaag op volle toeren, en onder het genot van een kleine stick. Laten wij ons Rotterdamse hart beroeren, door poëzie van den Spangen Beatnik. Wij hopen allen inderdaad, met een brok in ons keel.…

Veel is al gezegd en mogelijk Nog meer geschreven Over dit icoon met lichte Hoge stem als tegenwicht Tegen al het heersend macho Masculien gitaargeweld Waar haalde zij de tijd vandaan Voor al wat zij had meegemaakt Schetsen autobiografisch Scènes van haar reisnotities Vast te leggen in haar dagboek Neer te pennen in haar schrift…

Ontdaan van meer en losgelaten bladderverf gaat deze reis naar binnen: iconen op mijn pad Langs langvervlogen beelden nu zelden zonnig ingekleurd langs steile rots vol diamant van bitterzoete dromen In harmonie en dissonant van oude liefdesliederen als wonden aan het oppervlak de huid nog vurig van het branden Zo loeiend is de zomerzon…

Als icoon van de weerloosheid die waarde kreeg tegen de kwade alles vernietigende oorlogsdrift. Zoals die kinderen van de rekening vereeuwigd met hun onbekend droevig lot verbonden. Een treinreis op een moment; naar de dood toe uitgezonden.…

Verscheurende bom: Vlaamse Reus, Vlaams Icoon Vos is niet meer. Aarde onder voeten pulvert, stof dwarrelt dwaas, de meester verdween. Plots. Klap op vuurpijl nog ver weg. Kleine schalkse ruiter, tussen pen en podium huilde je angst en hartenpijn, wars van glitterglam, de eeuwigheid in.…

Trots ben je op die iconen, die je herinneren aan je eigen realiteit. Die realiteit, die je als een winnaar in dit leven deed kennen. Waarop je vaak harder loopt dan wie je bent. Meer voor die anderen dan voor de echte persoon zoals ze die nog niet eerder hebben leren kennen.…

¤ 14 september A.D. MCCCXXI ¤ Die datum moet vandaag gememoreerd Daar Dante Aleghieri wordt geëerd Als dichter van de Hel en 't Paradijs Niet in 't Latijn maar - een primeur, heel wijs - In taal door 't volk gesproken in Toscane Men ciseleert in marmer uit Carrara Het meesterwerk Divina Commedia Van Dante Aleghieri…