Alle inzendingen over Er is maar

Een BEELDROMAN OMBLADEREN is prachtig en MINKUKELS MISLUKKEN: goed gevonden De PRAATGROEP-RAPPORTAGE is verzonden VERKONDIGEN die OVERDENKING: krachtig En nu volgt er de mooiste die ik koos: Het SCHOOLTEAM voelde zich zo MACHTELOOS…

Ze noemen mij de grote geitenneuker Ik moet niets hebben van democratie En nog veel minder van diplomatie Ik mekker erop los, dat vind ik leuker Aldus de geitenbok in zijn domein: Een kinderboerderij in Nieuwegein…

Hij verwacht niets meer. De gedachte alleen al neemt geen keer. Blauwe vingers van de kou, vuile nagels van het werk. Hij houdt het niet meer uit. Zijn haar hangt in zijn gezicht. Zijn baard is lang en vuil, is voor het scheren gezwicht. Zijn kleren stinken, houdt ze aan zonder te verpinken. Broek is te groot geworden, hij is het eten…

Wie letterlijk een keer voor paal wil staan - Al is het maar voor een keer in zijn leven - Moet zich maar eens naar Nijmegen begeven, Daar kan dat aan een net verbrede nette laan. De foto toont hoe men het daar beleeft Dat ieder er zijn eigen toko heeft.…

Mijn ziel geklemd, verminkt, in eenzaamheid, pijn Die als duister en nacht verenigd zijn Mijn ogen-meren door tranen overspoeld, omringd door eenzaam land. Tussen zwarte muren, huist mijn bloeddoorlopen hart. Gedoofd van alle vuur, ten prooi aan pijn en smart. Mijn geest, een berg van stilte, achter dichtbegroeide hagen,…

We leven met elkaar hier, in dit landje. Op ons kleine stukje grond, zo zeker zo veilig. Ons eigen eilandje, omheind en afgebakend, als was het heilig. Toch kruisen zich onze wegen, als we onze veiligheid verlaten gaan. We komen steeds elkaar weer tegen, als we buiten onze grensjes gaan. Dan gaan we vergelijken, argwanend zien we elkaar…

De geest is meeslepend in zijn kwetsbare naaktheid, behoeder van een onderhuids en schuw geheim, dat zich in tijden van ontroering – even - haar grootse intimiteit blootgeeft. Maar in sprakeloze wanhoop, als het licht van de duisternis herpakt in de seizoenen om een herwaardering strijdt, naar hogere ruimten stijgt waar het – evenzo…

Ik had alles met jou... mee willen maken. Ik had je willen liefhebben als priester en misdienaar van je houden als jong pubermeisje met een veertig jaar oudere man. Waarom? Waarom? Ik had met je willen fietsen, lopen, wandelen: altijd aan jouw zijde, nooit wijkend. Ik had alles met jou. Ik had met je willen vrijen, ik had jou... ja…

ooit was hij oersterk reeën schuurden vaak hun vacht aan de bast van deze pracht een kanjer van een zilverberk maar hij moest het zwaar bekopen stond voor velen in de weg de kettingzaag werd in zijn stam gezet zo triestig kan het bomenleven lopen zo, het dode hout is wat er rest enkele zwammen proberen te overleven tevens wat gekraak,…

Van het concert des levens bestaat geen program Van het te vormen kabinet wel maar het wordt echter op z'n langst een middagpauzeconcert!…

Ik voel me na die tijd niet zoveel jaren verder. Ik ben nog steeds wie ik toen was. Ik vrees: zo is het ook met deze wereld. Als ik voor haar spreken mag: ze komt niet verder, geen trap.…

Het is noch je vriend Noch je vijand Want als je gaat vechten Dan verlies je Helemaal niets doen Kan ook niet, mag niet Ik zeg niet moeten Want moeten moet vooral niet De Burn out Is vooral van jou Zit vooral in jou Zit er niet mee Leef ermee Koester het niet Maar verwerp het ook niet Want wie verwerpt die verwerpt zichzelf De burnout…

Ik hou van jou maar dat mag ik niet Ik mag je graag maar dat geeft verdriet Wat is verboden, wat is gedaan Wat geeft het gevoel ik ga eraan Ja houden van het is heel raar Maar het komt ineens en is zonneklaar Jij bent te jong en het zou zijn gedaan Maar het is ons geheim , Het is ons bestaan Hoe lang gaat het duren dat is niet gezegd Maar…

Nog is hij er - steekt hij van wal zijn licht verspreidend wijd en zijd een baken was hij bovenal en een baken wil hij blijven elke zak met geld ten spijt zal hij zijn schaduw schrijven tot aan de vloedlijn over t strand zijn licht tot aan de einder hij zal voor elk een teken zijn we zien hem weer ; we zijn d'r…

Gekkies zijn het niet De complotdenkers Man, vrouw, jong, oud Ze zijn vooral boos Kwaad, vechtlustig Ongerust en ongeduldig Ik vraag me in respect af Welk onderliggend lijden Zo hun strijd verhevigt…

Het mooiste emotioneel moment in mijn leven Mijn dochter was 12 en had haar eerste rijmgedicht geschreven Ik had het niet verwacht of gedacht Ik had haar daarvoor niet in staat geacht Het was prachtig en met fantasie en realiteit doorweven Ik had haar toch een stukje van mij meegegeven Voor een moeder zijn heel kleine dingen net als…

Appels zijn gezond. Fruit is goed, dat leert elk kind. Snoep is fout. Mensen zijn tegenstrijdige wezens. Mensen zijn zondaars. Dat is een belangrijke reden, waarom ik zo van spontane apen houd. Zondigen is een list van de duivel. Schuldig voelen voelt voor zondaars goed. Eva is zondig. Dat Adam van appels houdt is fout. Graag aap ik…

Sterren zo ver in het zwart, her en der. Wat is de wereld klein en het Rijk der Hemelen groot, oneindig. In ieder wezen brandt het vuur, doch het leven dooft op den duur...…

Werkelijkheid blijft onwerkelijk. Feiten blijken verbeelding. Meningen zijn dat ook. Wanneer ze worden geuit veranderen ze. Veranderen ze in as en rook. Fantasten fantaseren fantasie. Dichters verdichten gedichten. Dat is niet waar maar raar. Politici verdraaien feiten. Dat is niet raar maar waar.…

De bomen op de Veluwe zijn oud. De ene kenner zegt zelfs: er zijn eiken Die duizend jaren hebben zien verstrijken, Een ander echter noemt die schatting fout. Alleen Irene kan d'r achter komen; Die kan het gewoon vragen aan de bomen.…

Hoewel al jaren van de aardbodem verdwenen, kwam ik hem vannacht tegen. Hij wuifde van ver in het licht van een ster. Ik wilde hem een knuffel geven. Met hem mijn jeugd herbeleven. Zijn eeuwige glimlach en zijn stem horen alles inhalen wat wij hadden verloren. Ik wilde hem vertellen wat de toekomst mij had gebracht. Of hij het zelf had…

Met maar een beetje straling van ‘t schraal opwarmende helle hemellichaam, je rakend met licht in troostende sfeer, komt er hoop op vooruitzicht, op geluk ontkiemend in lente. Alsof een dakvenster een blik gunt uit nog winterse donkerte, een licht gevoel van verandering zacht jeukt onder dikke kleding, onbestemd iets in de lucht hangt,…

Ons continent kampt met ontvangstproblemen: Alom verdrinking- en verstikkingsdood. Het aantal immigranten wordt te groot - we zullen stappen moeten ondernemen: We krijgen hiér de opvang voor elkaar OF helpen vrede op te bouwen dáár…

Ik had spontaan een masker opgezet, maar heb intussen ook wel door gekregen: het stelt gerust, maar houdt geen virus tegen. Dus nu me suf gezocht op internet. Remedie van een arts uit Barcelona: een mondkap met een kleefstrip van Vapona.…

Kijk hoe scherp alles vandaag geuren van het woud leven geeft een keukenmes een winkel snijdt om deze beelden te koesteren. Leven is een spel van letters het snijdt hout en geeft wijsheid raakt je aderen en torenkamers met dronken traagheid. Het maakt je een uil of adelaar een honderd jarige kastanjeboom terwijl de wind je oren leeg blaast…

Niet alle urologen hebben werk, Een aantal zit thuis op een baan te wachten, Men heeft op hun gebied te weinig klachten. Bij nader inzien lijkt me dat toch sterk. Als ik verneem hoe men soms staat te zeiken Sta ik van die werkloosheid raar te kijken.…

Een zaadje viel het zweefde met de wind lager en lager het daalde op Aarde Men dacht het sterft alras de dood ergens diep in de Aarde Echter, er kwam een dag dat het zaadje ontwaakte een groen plantje kwam boven Aarde Toen ging het snel het wonder van groei en bloei zette 'n prachtige bloem in de Aarde…

Bladstil ligt ze breeduit te zijn in het blauwe uur dat schemert over haar ijzige lijf en alle geluiden lossen op in vallende duisternis hoe weinig er nu nog is van wat gisteren was zoals late zonnestralen over een nazomerterras hoe heb verwordt tot had en ik me wentel in de intimiteit van winter in de stad.…

Als ik lach zie je mijn lijden niet want als ik mijn lijden laat zien vergaat jou het lachen dan lach je niet meer zelfs geen glimlach!…

Uren, dagen, maanden, jaren heb ik, ik zweer het, ik schrijf het nu op onder ede met vanzelfsprekende reden gewerkt aan vrede op de aarde in de mensen een welbehagen maar oorlog is wat men, met name de man trekt de mannelijke oudere regeringsleiders voor de 250ste maal is in de VS het geweer gepakt om heel, heel veel slachtoffers dood…