inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 49.094):

Verleden, heden en....

Hoewel al jaren van de aardbodem verdwenen,
kwam ik hem vannacht tegen.
Hij wuifde van ver
in het licht van een ster.

Ik wilde hem een knuffel geven.
Met hem mijn jeugd herbeleven.
Zijn eeuwige glimlach en zijn stem horen
alles inhalen wat wij hadden verloren.

Ik wilde hem vertellen wat de toekomst mij
had gebracht.
Of hij het zelf had verwacht?
Maar ik kon er niet bij
de tijd stond ertussen en liet me niet vrij.

Ik wilde de bus naar hem nemen,
maar de eindhalte was verdwenen.
Hoelang ik ook stond te wachten
het waren alleen herinneringen
die ze me brachten.

ik deed zo mijn best om bij mijn vader te zijn,
steeds miste ik ook nog die trein.
ik zag hem liggen op zijn ziekbed
ogen gesloten één hand op de mijne.

Papa waarom was je bij mij deze nacht
het heeft me verwarring gebracht.
Een droom die geen einde kent
geen happy end

Mocht jij me nog eens komen bezoeken
leg nog even je hand op de mijne
laat mij je stem nog eens horen
nu…, loop ik helemaal verloren.

Kon jij mij maar vertellen
hoe ik het verder in mijn leven zal stellen,
met welke boot mijn kinderen zullen varen.
Kan ik hen voor onheil beschermen
of brengt de tijd raad en moet ik hen
de zeeën van het leven laten bevaren.

Papa vaarwel tot nog eens in mijn dromen
Maar als het kan laat er dan
een happy end aan komen.

... Het is een vrij lang gedicht, maar emotioneel. Het heeft lang in mijn schuif gelegen, want mijn vader is al sedert 1998 gestorven, nu ben ik er aan toe om de pijn te laten varen. ...

Schrijver: claire vanfleteren, 6 april 2017


Geplaatst in de categorie: ouders

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 346

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)