1097 resultaten.
in valle lacrimarum
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 133 id=17
met bespreking! HRH stierf zestig jaar geleden op 21 november 1952.
Voor activiteiten in dit HRH - jaar, zie www.schrijverspantheon.nl…
Stembusvee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 59 Het was een vrouw die mij
daar had verwacht
als deelgenoot van 't stemgerechtigd vee
Zij vroeg me - heel normaal -
om mijn ID
en om een foto, voor het nageslacht
" 't Is ten bewijze van uw stembusgang..."
'Nee laat u maar, de rij is
veel te lang!…
1 November
snelsonnet
4.0 met 11 stemmen 198 Novembermaand, normale najaarsgang:
Natuur neigt naar notoire nattigheid
Naar nivellerende neutraliteit
Nee, nergens nabloei, nectar, nesteldrang
Navrante nevel nijdast Nederland
Noordwesterstorm nijpt nukkig, naderhand…
Latent tot de lente
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 175 Latent tot de lente
Verschuilen zich wezens
Als entiteiten zonder id-
Verbreken niet langer
Te dimmen hun ketens
Ongrijpbare zwevende geesten
Ontsnapt uit de fles
Doorkruisen de schimmen
Lichtjaren ruimte
Spottend met wetten
Van ratio en tijd
Onverhoeds kruipend
Bij nacht en bij ontij
In aders van duivelsgebroed
Maar tonen op…
Wereldstad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 251 In de onderaardse slang
die wereldsteden verbindt
zie ik de stations van mijn dromen
Newski Prospekt, Ile de la Cité,
Times Square, Gamla Stan
Ik lees over witte nachten van st. Petersburg
ruik de geur van de Seine
hoor de muziek van 42nd Street
zie de paleizen van de Zweedse koningen
Bij de Leuvehaven stap ik uit
en loop over de Erasmusbrug…
Pour Anne De Bruxelles
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.089 Un nouveau matin commence
promet un jour beau et propre
sans un passé gênant
un soleil qui brille perpétuellement
un vent doux, une voile, un bateau
À l'ombre de la grand-voile
le temps se repose et s'endormit
en accord avec la berceuse
avec le bercement de botter.
Voor Anne Van Brussel
De nieuwe morgen wordt wakker
belooft een…
Mag ik even reizen ...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 649 Ik steel nog heel even de tijd,
want mijn laatste dromen
reizen mijn dag voorbij.…
De trein loopt prachtig binnen
gedicht
3.0 met 43 stemmen 13.928 Te wachten op de trein, uiterst moeizaam
over de grijze brug, een gele bloem springt
open, helder in een draai, en valt niet om.
De bloei is een begin, de trein loopt prachtig
binnen, is een engel, strijkt langs de perrons.
Om niet te verdwalen stappen we in, jij,
bedachtzaam, tilt je koffers, probeert opnieuw
een brede lach. En staart…
Reformatus Templom af en toe
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 894 De binnenplaats weer leeg
vrienden en helpers uit
de straat waar het zo-even
nog hangt, het zo-even van
toen een rokend monster
zijn tanden zette in
een uitgekomen droom
toen tekenen van bloed en zweet
het plaveisel kleurden
toen de zigeunerkinderen
met het blauwe wierook
gewijden werden
(snoep gekregen)
toen de jassen voor het…
de reiziger
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 621 De reiziger staat stil
Zijn blik overwelft de gehate vlakte
Hij wikt de taal van zijn geheugen
Het lied des vaderlands
De reiziger leeft in gemeenschap
Met auto, bus en trein
Groet de nederige passanten
En de bloemen aan het venster
De reiziger is een held gelijk
Loopt gezwind over het water
Peilt de weemoed van de vissen
En de achterdocht…
Maan boven Transsylvanië
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 726 Twijfel langs de hemel,
een zweem van vreugdevuur,
gestookt op de weidegronden
in de verte.
Moeizaam hangt de nevel
en ademt traag een kleur.
De nacht ligt in de welving
van een lichtblauw rookgordijn,
Er klimt of hangt een maan
in stilte, er smeult.
O schoonheid van het land
rondom het dorp dat heet
Bikafalva.…
Reiskost
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.161 Het is voor ons van belang
dat alles vervalt tot stof
terwijl ik bij de wadi´s zong
in fata morgana´s voor jou
bestond, geen droom of vreugde
zeker geen geluk of zaligheid
Ik beitel herinnering in jou uit
opdat je mij zult gedenken
regels die galmend versterven
en tevens ogen, die angstig
sluiten om dat kransje ijzer
van roestvrij staal…
Goddelijk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.038 ik zag hem plots tussen de ruïnes van
een grieks theater - adembenemend
beeld met reisgids in de hand
alsof een god (even op uitstap in het land)
verdiept in de gezangen van een rei
over zichzelf een eigentijdse versie vond
één decorwissel en dramascène later
verbrak hij de extase en liep me prompt
in een alledaagse boog voorbij…
Chichén Itzá
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.219 Verhalen vallen
als dichte sneeuw
uit de lucht
ze bedekken
wat is
geweest
dan waait de lucht bleek
door de wolken
uiteen gescheurd
tegen de stroom
naar diepe wateren
in peilloze diepten
de verbinding verbroken
in het woud
van mijn gedachten
aan de rand van de bron
staat de tovenaar
van het water
ik spin een web
van zon…
reisvoorwaarde
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 662 Ik wil best wel mee naar de overkant
voor de rust die wordt beloofd , en het licht ,
ja, vooral dat licht
het heeft me altijd erg aangetrokken, en zeker nu,
mijn winter duurt al zo lang.
Eén kleine bedenking toch,
als ik het zo terloops vragen mag,
zonder veeleisend te willen overkomen,
dat wil ik vermijden,
maar hoe zit het met…
oneindig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 510 elke dag opnieuw eindig
sluit ik met wimpers
verban het licht
in dat ene moment
waar ik wakker ruil
voor slaap die vergeet
een rust, een reis
een begin met complete amnesie…
op de rails
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.173 de zomer zindert boven onze rails
kapotte airco's lijken iets reëels
verhit protest wordt uiterst koel gesmoord
hoe stoomt de nederlandse sneltrein voort
en weer rangeert het weer wat actueels
een najaarsstorm blaast blaadjes op de rails
de routeplanner raakt compleet verstoord
toch scheurt de nederlandse sneltrein voort
als koning winter…
onderweg
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.649 onderweg
ik dacht: ik ben er
en: ik wil er blijven
ik dacht: ik kan blijven
binnen deze ommuurde tuin
verborgen voor tergende demonen
die me verjoegen naar godverlaten oorden
stil luisterend
rustig ademend onder het bladerdak
onrust vond moeiteloos zijn weg
en ik dacht: ik kan hier niet meer zijn
ik was opnieuw onderweg…
Tijdreiziger
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 794 Het is vaak een tijdloos ‘wanneer’
als mijn hoofd begint te knikken
tot hij langzaam op mijn borst rolt
en daar blijft hangen.
Dan wimpert het licht
aan en uit, wil afscheid nemen.
Toch is er soms
een onverzettelijkheid
die van voeten bergen maakt
en van wil slappe thee.
Dan zwerf ik op de bank
tot de sterren uit wandelen gaan
de…
Atlantische Oceaan
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 711 Ik laat mijn gedachten vrij,
ze buitelen door wolkenvelden
en spelen met de wind.
Op het koude schip
bedek ik mijn hart met as
om de gloed ervan te bewaren:
licht sijpelt door
opengesperde patrijspoorten
naar de diepte van de oceaan.
De scheepsbel luidt.
De horizon kleurt rood.
Ik wacht.…
Als ik de zon zie zakken
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.179 Als ik de zon zie zakken
ver weg in de zee
dan dwalen mijn gedachten
die zweven met haar mee.
Naar mooie warme landen
met palmen en een strand
daar ergens aan het water
daar aan de overkant.
Maar ach het zijn maar dromen
een verlangen van mijn geest
zelf ben ik nooit verder
dan Camperduin geweest.…
Jimena
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 495 De westenwind roffelt
donker en koud
op de rotsen
kreunt een olijfboom.
Raven strijken
langs de wolken
in het ravijn
dreunt de bas van de nacht.
De regen, de regen,
stijl valt de regen,
dooft het sissende licht.
De regen, de regen,
stil valt de regen,
de maan een verwrongen gezicht.…
Kilimanjaro
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 655 Ik slenter
door een lila heidehemel.
Ik ben een heilige,
ik strooi baldadig
met zonlicht en regen.
Gazellen springen
door de hoepel
op mijn hoofd,
flamingo’s vliegen
in en uit mijn mond.
Ik slenter
door een lila heidehemel.…
perron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 488 ik hoor het jammerende knarsen
en als de trein verdwijnt
blijf ik achter
met mijn handen op de rug
de wind schuurt langs mijn huid
het is donker
dag, het ga je goed…
Transsiberië-expres
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 949 Kijkend vanuit het beslagen raam
Beelden flitsen door je hoofd
Landschap en dorp passeren snel
De kou achter een glazen kloof
Een reis door de tijd
van west naar oost
Een klop de deur
Een broodje, zoals beloofd…
varen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 478 we voeren van het grote eiland
naar het kleine
in het begrensde landschap van de boot
toe, lach nou, zei ze
vanachter de camera
sieraden bungelden onstuitbaar mee
zijn verre glimlach
wrong zich stroperig naar buiten
hij keek door het raam
opdoemende rotsen weerkaatsten
zijn blik
hij deed de ogen dicht…
Prettig onderweg
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 422 anoniem op weg
naar een eigen bestemming
in de late bus
is er ineens een vrolijk ontmoeten
dat hartelijk
doet groeten bij de deur
de montere chauffeur
die zijn klanten welkom heet
ontspanning weet te brengen
voorkomt dat stress en angsten
mengen tot een barse rit
hij slingert met een lach
woorden in de gang
feestelijk
van hier naar…
Woorden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 146 Ik wil reizen met een
hoofd vol woorden
naar het land der dichters
om mijn gedachten te
kunnen verwoorden.
Reis over de bergen die
bedekt zijn met sneeuw
zie de bossen die met
zonlicht zijn omgeven
wolken voeren me mee.…
Lissabon
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 233 hoe ver gaat nog de reis
als hier de zoute zeelucht
net als overal
de vissersboot doet dansen
mijn nacht zich op
vergeten dromen
drijven laat
hoe dichtbij is het licht
dat lijkt van ver te komen
over het plein daar waar
de vrome menigte de dag ervoor
en nu mijn schaduw nog
de zegen krijgt
hoe vrij lijkt hier het ademen
het leven in…
Parijs 4 Sfinx
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 270 Sfinx
Je mag de sfinx niet aaien.
Sluimerende lobbes.
Plooien van plataan.
Geen baas die zegt:
“Kom, we gaan!”
(Sfinx van Wang Keping, 1999,
tentoongesteld in het ‘musée Zadkine’,
mei 2010)…