Alle inzendingen over Ik heb je eindelijke

Onzichtbaar aanwezig Voel ik je bij me Ontastbaar Omhels ik je Gescheiden door ruimte En door tijd Fantaseer ik je Tot het eindelijke moment..…

éindelijk snap ik je Pa... Gegroet…

Overal schouwend loop ik door een bos, dat mij allang bekend is, begin dit oord eindelijk toch werkelijk te kennen.…

Na jarenlang zoeken heb ik eindelijk gevonden heb ik me van de tijd ontbonden ontmaskerde ik al mijn zonden en heb me zo voor eeuwig aan de kosmos verbonden.…

Als een vlinder Broos en kwetsbaar Vloog je zoekend rond Tot je Met een laatste vleugelslag Eindelijk je vrijheid vond…

Daarna heb ik wel eindelijk rust. Geen fouten meer, Geen gedachten meer, Geen geschreeuw meer, Eindelijk rust, altijd rust. Is dit de weg? De weg waarna ik toe wil. Ik weet wat ik wil En dat is rust.…

Hoog in de bergen Sta ik op de top En nu laat ik me vallen Met de wind in mijn kop Ik juich en ik schreeuw Ervaar eindelijk die vrijheid Vlieg weg van het verdriet Niet denkend aan het afscheid Het dal komt in zicht Maar ik sta klaar Ik laat me niet meer verrassen Ja, komt u maar Ik haal diep adem En duik in de rivier Maar schiet…

zacht ruisen gedachten hun maagdelijke vlucht ontelbare kleuren geuren de lucht verwarmend geluk want liefde is zon op vleugels die strelen in ogen die nooit gaan vervelen zij spreken de taal die we beiden verstaan waarin onze passie zich eindelijk laat gaan ik wil je verwennen in warmte van samen zullen mijn handen je eindelijk…

emoties zich eindelijk ontdekken als existentieel deel van het geheel…

Tot aan het uur van 't eindelijk ontmoeten, Waaruit geen scheiden is.…

Als mijn ziel langzaam van de aardbodem wegzweeft voel dan slechts blijdschap dat je eindelijk een mens zonder vleugels vliegen ziet…

iemand leerde me vliegen ik steeg boven alles uit om eindelijk te zien waar alles om draaide ik omhelsde de wereld toen ik weer beneden was…

In het slapende ogenblik was haar droom een vraag die ze verloor toen iemand dacht dat ze eindelijk gestorven was en de aarzelende dood haar niet meer wakker maakte…

Langzaam zweven witte wolken en spelen in het hemelse blauw Eindelijk weer eens zon na regen voor mij en voor jou…

je eigenlijke kleuren worden steeds duidelijker zichtbaar nu je je eindelijk mag ontdoen van die jas die je al die jaren met je mee torste omdat…

Eindelijk heeft een nieuw thuis, een verloren kater welkom gevonden.…

ooit stond zij boven op een berg en mijn bewondering was groot toen eindelijk het kwartje viel belandde zij liggend in de goot…

Eindelijk had ik een goddelijk lichaam Door de sportschool En allerlei troep Maar tijdens de eerste date Viel mijn gebit In haar uiensoep.…

Eindelijk zomer, ik verheug me erop, want met de warmte komt ook de rust. De zon geeft ontspanning en een bruine kop. En geeft energie als je bent uitgeblust.…

Ze sluit de deur laat achter wat eens was de zon glimlacht in haar kamer werpt een schaduw van zijn silhouet op de muur terwijl hij haar In zijn armen sluit eindelijk thuis blikken twee paar ogen hazelbruin door liefde bevangen…

Tederheid in je handen lieflijk gezicht Stralend witte tanden eindelijk gezwicht Goedheid is je streven vriendelijk van aard alles kan je vergeven eindelijk bedaard De twinkels in je ogen de lach om je mond Ik heb tegen je gelogen de cirkel is weer rond Probeer te vergeven een verkeerde stap Een fout voor het leven niet eens voor…

Hand in hand druk nu een zoen stamp met je voet haal uit met je vuist incasseer en beslis trek je terug verlaat het nest kom uit de kast nu eindelijk gepraat energie verlies alom niet meer ontkennen keer de rollen om kom terug op beloften geef terug die trouw besef het eindelijk nu de juiste weg sluitstuk herinnering twijfel…

over Genoeg houtzaagsel brood Behangplaksel en tulpenbollen Eindelijk Zweeds Wit…

de pas groeide en bloeide tot flower power de te strak geworden teugels eindelijk brak…

Wat ze altijd al wilde had ze eindelijk bereikt, kilo’s viel ze af sinds haar vriend haar dumpte nu is ze dikke maatjes met koeken en chips…

God wat was Holland blij toen eindelijk uit het bakeliet zachtjes maar zo duidelijk luider dan het motorgeronk de Sweetheart of the Forces klonk…

de afwezige man zit er verloren bij, maar er is niemand die hem mist pas als hij zichzelf vergeet ziet men hem eindelijk staan in de ochtendkrant…

Het is eindelijk afgelopen twee nul nul en zeven maak plaats... voor een dag verschil een cijfer verandert… niet ons leven!!…

vele malen al in gedachten benaderd geef ik je nu eindelijk die mooie bos rozen of laat ik de zoveelste verdorren in mijn hoofd…

slapen laat me maar slapen eindelijk mijn eigen winterslaap en wek me wek me maar als de lente komt en het leven weer begint…