Alle inzendingen over Lustig

De tamboer en het wiekenmeisje Zij dansen om elkander Geen gisteren en geen vandaag Vertrouwen zij de ander De tamboer en het wiekenmeisje Lustig op verloren klanken Wie kent hun lied? Wie kent hun tekst? Wie weet wat hun beroert? De tamboer en het wiekenmeisje Zijn weg, is dat de hare?…

Ontluikende stroompjes opgestuwd met zachte hand tasten lustig mijn lichaam af Loom verlangen onderhuids wordt voelbaar gewekt door onverholen lichaamstaal Als vaag gestreepte schemering bekoorlijk binnenvalt beroerd zinnenstrelend licht jouw geurige huid Vrijwillig ontvoerd door opgezweept begeren tikken onze harten schaamteloos de tijd…

afgemeten aan het soort cadeau de flonkering van edelsteen het glinsteren van kristal goud en zilver zie je overal hebbedingetjes voor iedereen ik geef vaak een hand met in de ogen kijken probeer ik dan voorzichtig naar iemands ziel te reiken soms ook nog een kus maar die heeft veel gradaties waarin het geven nemen wordt door tal van lustige…

Wanneer hij zoekend over haar buik wrijft Zijn vingers vindend op zachte huid Warm en teder in nodige honger blijft Oorverdovend donker zonder geluid Zij vormt zich naar zijn lustige lijf Maakt hun geur zo erotisch gekruid Zij eten tot zij op eigen water drijft De ketel op het kookpunt fluit Het ja dat zij stilletjes met haar ogen schrijft…

Uw biechtgeheim is bij ons veilig jammer en kwezel er lustig op los we luisteren natuurlijk niet echt Er verandert door de biecht niets schulden blijft U zelf betalen en voor misdaden komt U voor 't gerecht Het lichte gevoel in Uw moede hoofd als U zich opricht van bidden en biecht na bekentenis en spuien van zielenpijn Komt niet door hemelse…

Die avond nam zij mijn hart bij de vijver en lispellende libellen raakten rivieren golvend bogen bomen eerbied streelde wind onze haren onze lijven wit en wild die avond nam zij mijn ziel bij de rivier begeerte van forellen aan oever van het water vlogen vreemde insecten die lonkten met honing en we liefden ons lustig…

Het ruige bruine rund afkomstig uit woest heuvel- en bergland graast lustig met waakzame ogen op Nederlands of Vlaams heideveld onder het bedaarde eten danst losjes zijn geduchte kop waaraan twee lange kromme hoorns steeds naar de bosrand wijzen in dennen en sparren de verstild woorden vatten van dichte warrige wouden uit het verre stamland…

mannen schermen met beschermen listig lustig langs de digitale snelweg het eerste slacht offer valt vlakbij de vangrail waar groen gras zacht ontluikt mooie woorden paaien witte strepen met zachte dwang jaren tellen niet haar lichaam was een spel dobbelend rolden de stenen langs haar jeugd hij ging vrijuit zij kreeg levenslang…

banden van een aftandse tweedehands fiets kraakt aangevroren dauw koude vlagen uit het oosten landen straf op pasontwaakte wangen wind en weerzin spannen samen tegen verkleumde benen zonder kracht tot over de neus gestoken in een warme das en winterjas drijven gedachten verlangend af zoekend naar de zomerzon die deze gure werkdag lustig…

grasduinen begroeven onder gewassen kiel en schort Gortdroge sikken dwaalden hort de heuvels aan het recht geschoven haar scheuten meer dan eens bestoven door hordes vorsten uit het fort Ze kregen hooimijt van het ploegen zelfs als ze braaf hun kruisje sloegen het reine moest er aan geloven de hinden stierven voor de sport Het land werd lustig…

strompel beenloos aan mijn zij zucht bij elke knie naar voor kijk omhoog naar mij loop nou toch eens door mijn tergend ongeduld loopt ook met mij alleen achter schijnbaar rust verhuld vreet het lustig aan mijn been kluivend schrijdt het voort het wachten dwingend voor mijn gezel gelijk gestoord wacht en heeft mij door het…

en ik lust niet eens spruitjes laat staan de geur van half verkoolde beproevingen je legt de tafel af met je damasten handen, strijkt plooien glad met mijn tijdsbestek, tot de randvoorwaarden opgebaard mooi uitkomen sfeer schijnt gunstig voor een lustige wederopstanding maar het culinaire licht brengt schaduwzijden aan op het bord voor…

Slaap rustig en leef lustig we houden het stil en blijven zonder kijven.…

Zo stil dat ik zijn lieve stem ook nu nog helder hoor hij dwarrelt lustig door het huis omhoog, naar rechts, omlaag ik kijk en lach ik luister stel af en toe een vraag. Maar dan lijkt hij te vluchten - het raam staat op een kier - ik vang hem net op tijd in allebei mijn handen totdat zijn woorden branden en ik wel los moet laten.…

zetten ze hem onder druk Dan komt er niets hij heeft het gewoon even niet Dan stoppen ze hem vol, toch geeft hij dan soms ook niet Alles wordt hem teveel en dan gebeurt het niet Dat is zo triest zo hoort het niet Kom maar hier, ik wil wel zo’n apparaat Dan voelt hij zich toch weer dat nietapparaat Dan fleurt hij weer op en niet er lustig…

Bij het Noordzeekanaal voeren noeste boeren op wijde polders hun daagse bezigheden uit waarbij ploffend gedruis van langs varende schepen lustig de tijdmaat geeft aan het ploegen zaaien maaien en hooikeren zwervende damp uit vaartuigen strijkt over de landman noodt stil tot reizen maar aarde vol groeikracht roept met ruisende…

Stelen staaldieven als lustige raven Omdat men verboden buit begeert?…

'k Heb een zusje, Die 'k een kusje Ieder ochtend lustig bied. 'k Lach haar tegen; 't Lacht, gelegen In haar wiegje, als zij me ziet. Hoe lieftallig, Hoe bevallig Is mijn zusjes aangezicht! 't Geestig liefje, 't Hartediefje, Lacht als zij te slapen ligt.…

Voel jij ook het lustig verlangen van kwetsbare voorjaarsbloesem op zoek naar onzekere schoonheid omdat de stad nog ligt te slapen ochtenddauw in het park parelt diep van binnen bloeit de lente nu je in jouw oude kloffie koffie drinkt en nadenkt over problemen in de wereld terwijl ik zorg voor zoete koffiekoekjes merk jij dat de mensen…

volgens tellingen loopt een jaargang vol vertier licht en luchtig, in heuplange haren vergaarden wangen haar lachende jeugd en immer roze meisjesblos in doorzondagen vol sjeu fietste onze rugtas mee, geladen met de joligheid van mooie zomers op haar stalen ros hield ze het wel uit hij steigerde niet maar liet zijn trappers lustig…

Het lustige land van vijftig tinten groen gehoorzaamt aan haar lichte tred, aan de gratie om haar ruisende rokken. In huizen en kastelen van ooit, van ergens toen tijd nog tandeloos was, of deed alsof, toont ze mij het oud zilveren bestek en we slapen lepeltje lepeltje.…

pril is de liefde die opgewekt ontwakend elkaar de zinnen prikkelend mensen vurig verleiden kan lustig is de liefde die verlokkend en verleidend de een en de ander dartel dagen doet geloofd is de liefde in een geringd verbond die zich verbinden laat voor altijd tot eeuwig waar is de liefde die aandachtig en geduldig in en aan elkaar…

Klein vogelijn op groene tak, zingt daar zijn lustig lied, terwijl in 't schommelend wiegje, het wonder is geschied. Ei,ei, 't was in de Mei, ja, ja. En achter gindse heuvelen, voor 't vallen van de nacht, antwoord de koekoek zacht. Koekoek, koekoek.…

Kikkers kwaken hier ongestoord, een reiger ligt op de loer, vissen zwemmen lustig voort, op zoek naar lekker voer. Waterlelies drijven op het water, vogels vliegen heen en weer, op de vlucht voor een kater. Zelfs met miezerig regenweer, kiest een eend met luid gesnater, het water van dit mooie meer.…

ja en nee gevoel geen afscheid willen nemen van het geel en vermiljoen de boterbloem de koperzon en lente jong de zomer met haar bronzen huid en zalig rollebollen op het platgewalste groenegrasmatras diepe zuchten langs het lichte korenbloemenblauw zalig zachte warme lippen lieflijk overvloedig kussend op die lustige van jou onder…

Zoude ik zo lustige liedekens dichten, Zo het mij naar mijn lust verging? Zoude ik mij spelender- wijze vermeiden, Dingen bezingend, die buiten mij zijn: Vrede - van 't vee in de vredige weiden, Vreugde - van bloemen en zonneschijn? Zoude ik van vreugdige, vredige dingen Zingen, een lachje van spot om de mond?…

Tot ik troost vond in de klei Ontspanning vond ik aan de zee Die nam al de pijn van me mee En ik boetseerde er lustig op los Voel me af en toe echt verlost Het beheerst niet meer zo mijn leven Ik heb alles geprobeerd te geven.…

Ze zitten soms dagen te krukken Ernst Jan in de kroeg met Jan Jos Een twist weet de stemming te drukken Snel slaan zij er lustig op los Ze lopen nu weken op krukken…

Het is een heldere dag in mei, De wind waait lustig, de zon schijnt blij Op bloeiende paarse seringen, En gouden regens in gele tooi En alles is zo mooi, zo mooi! En alle vogels zingen! En zie hoe blauw de hemel blauwt Boven de weiden geel als goud, De zonnige, bloeiende landen, En zie de kastanjebomen daar staan!…

in de wind bewegend als ware het natuurlijk waggelt grond genageld ter verleiding lokkend wulps de billen wiegend pink haar soortgenoten even is er aarzeling als ruiken zij van list het onraad van bedrog tot uiteindelijk sneller voor instrijkend landen dan de vleugels slaan dons en veren dromend net zo lustig ogend over golvend waterbed…