234 resultaten.
Ik heb een mijnschacht in mijn keel
gedicht
3.0 met 42 stemmen 9.026 Ik heb een mijnschacht in mijn keel
ik val omlaag vanuit mijn kamer
zit als een pad
gevangen in een bel van steen
het is hier stil
zo stil dat ik mijn dromen hoor
ritselen als dode blad'ren
ik gil
ik heb een mijnschacht in mijn keel
een tong van scherp gesmeed metaal
en lagen gitzwart erts voor jaren
ik hak met korte felle slagen…
Vals sprookje
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 512 vorige nacht heb ik gewandeld
op de rand van een sprookje
dat niet echt mee wou spelen
nu na een dag verlatenheid
gaat de zon opnieuw onder
ik sta aan een slapeloos venster
in het zwarte licht ga ik op reis
met een taal hard als metaal
stoer, klinkend klaar, hard op hard
alleen nog te redden
door een berustende zee
die momenteel onvindbaar…
De dag dat de moffen kwamen
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 463 De dag beloofde stralend veel
zon en warmte, ontluiken van
groen en nieuwe liefde - die dag
in mei midden in de lente
Plots was het witblauw besmet
met schaduw van metalen
roofvogels die hun klauwen
in zijn geheugen prentten
Zeventig jaar geleden braken
ze zijn bestaan, namen ze
al zijn geliefden uit zijn leven,
over dat spoor via…
Een verharde maatschappij.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 142 Terwijl de lippen vastgeklonken zijn
op het glanzende metaal kan ik hun
in beton gegoten gevoelens en gedachten
horen...…
blazen lieten zuchten los
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 574 ik ben tot
het metaal gegaan
blazen lieten zuchten los
bladders krulden zonder moeite op
valse lagen zijn verdwenen
geverfd met haat en nijd
ik politoer weer langzaam kleur
op wat de kern moet zijn
staal de schone schijn
weersta de zandstraal
van kritieken nu en
eindelijk zonder pijn
ik geef niet meer
om het publiekelijk juichen…
Mariniersbrug
gedicht
3.0 met 27 stemmen 19.444 De Maasbrug
symbool van on-
verzett'lijkheid
leed aan metaal-
moeheid en was
gedoemd - Geen
marinier die 't
stage knagen van
den tijd een halt
toepriep - Integen-
deel! Reeds rees
uit Rotown's harte-
bloed een nieuw
symbool ons tege-
moet - scharlaken
in de neongloed -
De Mariniersbrug
Poort die naar
heden voert!…
De dood is hun metgezel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 187 Haat vergrijpt zich
als een kind van God
en doodt uit zijn naam
maar wie één mens doodt
heeft de gehele mensheid
gedood
de giftige slang kruipt
ook waar hij gaan kan
opzoek naar dezelfde intentie
de dood is metgezel
varen blind op onschuldige sporen
naar adelaars van dood metaal
die hun naam kunnen afspelen
als vrije vogels van…
Smeedt je eigen leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 439 jij smeedt
je eigen leven
blaasbalgt lucht
door antraciet
tot ijzer witheet
kleur kan geven
hamert op
het soepele metaal
plet wat rond
en zo onbuigzaam was
koelt met water
weer de vorm vast
je handen maken goud
zelfs ijzer wordt
weer staal jij chroomt
in meerdere dimensies
jouw levenskunst heeft
schoonheid als pretentie…
Schoon is het goud
poëzie
4.0 met 1 stemmen 523 Schoon is het goud, het schoonste der metalen,
Schoon 't alebast, en 't luchtige kristal,
Schoon is het licht wanneer de zon gaat dalen,
Schoon 't elpenbeen, en 't rozenrood koral,
Schoon is de mei met bloemen zonder tal,
Schoon is de zeeg' met haar bekranste zweerden,
Maar, die de kroon moet dragen bovenal,
Schoon is de vreê, de schoonste…
Brievenweger
gedicht
4.0 met 10 stemmen 2.064 Dun, metalig dier,
wie meet exacter, wie heeft meer verzwegen?
Jij weet van niets. Jij bent getal van alles.
Een kleine sprong en het gewicht kan gaan.
Jij wacht, onaangedaan, op nieuw bericht.
--------------------------------
uit: 'Het was wat was', 2015…
Het Grote Gebeuren (Vlucht MH17 op 17 juli 2014)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Uit de hemel
duiken snelle stippen
naar een niemandsland
vleugelloos weggeworpen
zachte tassen, stoelen
hard metaal, ledematen
ook mijn hart
staat stil
van ongeloof
toch ligt daar een lakschoen
toch lees ik opengeklapte levens
mijn vertroebelde ogen
en mond vol gedachten
vragen om woorden
voor de leegte
Dit veel te grote gebeuren…
Museum
gedicht
2.0 met 15 stemmen 7.315 Een metalen
stem, verfrommeld van ontroering,
legde uit.
De gouden kamer uit vervlogen tijden
lag één verdieping hoger. Banen glanzend
in het stof getrokken wezen
eerder nagebootste ontucht aan.…
Aftakeling
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 487 Ik zal het aan mijn ingewanden
merken dat straks de romp vol zit
met metalen vlekken.…
De wijngaard overwoekerd
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 162 een oude lappenpop
is opgestaakt
aan het metalen hek
dat roestig open kraakt
waar ooit het
landelijk odeur
de hoeve welvaart bracht
hangt nu de vuilnisgeur
verlaten is het land
de wijngaard overwoekerd
druiven zuur en klein
toch ooit drie sterrenwijn
het dorp is grijs vervallen
de laatste vrouwen zullen
nooit bevallen hun kinderen…
O gij, in weedom neergebogen.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 238 Het water, in 't metaal bevroren,
Splijt wel het zwaarst kanon vaneen,
Waar 't vloeien kon, is niets geleên:
Zo breekt hem, die zijn leed wou smoren,
Het hart door opgekropt geween.…
O Gij, in weedom neergebogen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.616 Het water, in 't metaal bevroren,
Splijt wel het zwaarst kanon vaneen,
Waar 't vloeien kon, is niets geleên:
Zo breekt hem, die zijn leed wou smoren,
Het hart door opgekropt geween.
1879…
In eigentijdse liefde
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 159 met respect voor
talent en vaardige vingers
toch kies ik niet voor antiek
craquelé van oude doeken
houtsnijwerk en smederij
van edele metalen het zegt me niets
wil het echte leven om me heen
een lach de warme blik
handen die me strelen
geen verstild gezicht
of landschap uit verleden het eiken
waaraan door generaties is gebeden…
het onmogelijke
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 61 een woordenstorm
woedde in
haar hoofd
de stem kwam
niet voorbij haar
dichtgeschroefde keel
ze verschanste zich
ze kon haar hart
niet voelen
hij stond roerloos
in het harnas naast
een grote put
houterig haalde hij
het deksel eraf
een metalen stem zei
we moeten hier
naar beneden
een veldleeuwerik
steeg zingend op
tot…
dichter bij het vuur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 109 dichter bij het vuur
smeedt metalen taal aaneen
laat woorden vonken
de taalsmid verbeeldt
blaast het leven in ijzer
zijn witheet geheim
de meestersmid gloeit
hamert op zinnen van vuur
neemt taal in de tang
laat talen branden
temt gloeiende taalijzers
vuurvliegjes dansen
boven een vuurzee
zweven liefde en de dood
dichter bij het…
Een mooie dag in Nederland
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 423 Het dier dat mens heet
Staat gelaten stil
Kilometers stilstand
Mooi gepoetst metaal
Duurbetaalde blikken dozen
Met de filemeldingen op één
Ik zit en staar gedachteloos
Naar groene weiden
Waar stomme schapen slapen
En koeien met hun poten
In verkoelend water staan
Mijn kont kleeft aan
Het luxe leer terwijl het
Asfalt trilt en de airco…
toverlantaarn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 704 gemoffeld metaal
streng donkergrijs
geheven slurf
en ronde poten
rechthoekige repen glas
in gezaghebbend karton
dan geleid door vader’s hand
scheidt het donker van het licht
stapt een levensgrote Piggelmee
in de piste op de muur
op zijn stem schuift
de dwerg tussen pot en zee
profeteert den tovervisch
haar les in nederigheid…
busje schrap
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 480 het ging om de knikkers
tientjes, eenlingen, vijfjes en stuiters
de laatste won de pot
kaarten met sigarettenmerken
Camel sloeg alles
bedeltjes, metaal was drie keer
plastic, want minder waard
verstoppertje
conservenblik plat getrapt
ver weg geworpen na
drie keer raspen
over het putdeksel
en degene die 'm was
zocht achter het hek…
Godverlaten Amsterdam
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 313 De binnenstad ligt nog in slaap
alleen geritsel van papier weerkaatst
klikkend licht metaal
van leeg door drukte blikjes
regenbogen overbruggen
doordrenkte vlaggen zonder stijve kleuren
de Gay pride moet eens met de billen bloot
rotzooimakers hebben er een puinhoop
van gemaakt en ervan genoten
een opgeroepen vuilnisman
vervloekt zijn vak…
gevangenissen voor de zachte criminelen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 797 Die het laatste greintje lieflijk tikken
Van de reeds verdorde harten bijten
Staal en papier in één kooi gemalen
En in de benzine van pis en wanhygiëne
Kan één grijze vonk van een gebaar
de geest tot de explosie drijven
En moeders kunnen enkel met de ogen
Naar hun vervagende zonen reiken
Waarvan de restende kleuren
door zuur metaal…
Zomer einde
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.369 hoor de wind mijn lieve kind
luister bloemen fluister ruisen
langs de bladeren van papier
in mijn zomertuin van hier
hoor de tinkel van gerinkel
van de buisjes van metaal
mijn zinnen aan een touwtje
in de flonker van een vrouwtje
hoor de tuinfluiter zingen
de avond schemert kringen
en kleurt de tinten rood
als de zon traag vergroot…
Natte kat *)
gedicht
2.0 met 25 stemmen 10.790 De omringende bergen echoën het
dierlijk piepen van metalen scharnieren.
Ik wuif de horizon en word zonneblind.
-------------------------------------------------------------
*) gemaakt in opdracht, naar een schilderij van Sattar Kawoosh…
* HELIX BOWL
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 498 Je slaat met het metalen stokje op de veer en je beweegt tegelijkertijd de bol op je buik op en neer. Dit geeft een wah-wah achtig geluid en klinkt heel mysterieus.…
Verse or worse?
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.166 Heavy
metal rock? Druppelende kranen?
-----------------------------------
Uit: 'Fijn dat u luistert', 2014.…
Libellenvlinders
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 260 Kleuren schichten over de beek
Contouren van een beekjuffer die jij bekeek
Zonnebadend streken ze op een takje neer
In flonkerlicht werd ze geadoreerd
Al wiekend zal ze straks boven het water zweven
In vlinderslagen die oogleden meekregen
Metalen kleuren in blauw, groen of brons
Innerlijk geconfisqueerd als natuurlijk dons
Baltsende waterjuffers…
Kantelpunt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 65 Dit is geen vliegende verkoudheid
dit is de gewone dingen doen
in een gekantelde wereld
op zere knieën kruipen
over de scherpe rondjes in het metaal
van een omgevallen wenteltrap
Houd vol, houd vol, rust uit
in een hoekje van de bocht
tot de angst weer van mij houdt
tot mijn oren weer sporen
met wat ik zie en voel
in de storm van mijn…