Alle inzendingen over Muzikaal reliëf

Roland Hainje een muzikale noot in schildering van woorden op het netvlies verschijnt warmte in penseelslag kleurrijk is de vriendschap in geschrift woord en beeld het is zo dat ik je nu vandaag feliciteren mag van harte voor nu en voor elke nieuwe dag…

Dit zegt een wetenschappelijke expert: the Beatles zijn niet revolutionair en ook de Stones, Pink Floyd, U2 en Queen zijn muzikaal nou niet bepaald genieën Als je dat hoort dan denk je: laat maar praten 'k heb medelijden met hun apparaten…

Na Queen zit voor het eerst een Zeeuwse zoon Als koning op de muzikale troon.…

de hemel bleek weer paradijs met eva en de zonde verleidelijkheid had zo zijn prijs toen eerlijkheid de waarheid rondde ik heb je tuinen laten zien beelden in reliëf gegeven ik gaf je meer dan ik verdien weer toekomst in je streven het balanceren op een touw is toch te zwaar gebleken het hechtpunt bleek ontrouw aan wat we samen weten…

Het notenbrood ervan brengt muzikale geluiden bij de maaltijd ten gehore. - Sonoor, doordat ze, - van gezang bezeten - het met een stemvork van een klankbord eten.…

Lief en o zo vertrouwd Muzikaal en mooi Jammer dat de tijd om is Ik moet weer naar huis Maar ik kom terug En dan zal ik blijven Mijn waardevol stekkie Dat is mijn thuis © Schrijfster: Anja Maria Vereijken 07-07-2008…

Bij het omslaan van de krant soms teder dan weer fel Tijdens het wandelen (aan het strand) bij het plakken van een band hoewel Maar nooit schel wel onvervalst muzikaal en als ik muisstil ben in mijn hoofd althans ogen gesloten... wordt er gefloten…

Heb alles netjes geregeld, bij mijn crematiepolis mijn laatste muzikale wens. Een foto, wat vluchtige woorden op een stukje papier. Snippers in de tijd. Dan ben ik jullie in tijd en ruimte voorbij. Toch hoop ik dat nog eens iemand aan mij denkt, me omarmt. Al weet ik dat dit niet staat vermeld bij de polisvoorwaarden.…

Hij spande muzikaal zijn regenboog. Ik drink een glas op hem en kijk omhoog.…

mijn pen drupt inkt laat zinnebeelden vloeien op papier soms ontaardt een vlek in een sierlijke illustratie een prettig perspectief met een voelbaar reliëf soms is de inspiratie net abstracte kunst blijft de vlek te vaag hangen in mijn hoofd geef ik slechts een vlaag van wat ik werkelijk zie ze zeggen wel eens je bent zo goed als…

rimpels de lijnen van het leven rimpelen het rulle zand korrels krassen in het nu vervormen wijze woorden de beelden in mijn geest verstuiven voor het oog vluchtige veranderingen vervagen verse sporen wie ben ik en waar ik was zo even daar in de rust ontstane rand groeit gekartelde oneindigheid wind vereffent het reliëf door golven…

Muzikale klanken zijn geen echte emoties Ze klinken alleen net zoals emoties voelen.…

Maar altijd is er een weg terug - te vinden tussen de woorden van ongeschreven brieven die de dag van morgen met dichtershand op het hemels bas-reliëf optekende.…

en zo ze zijn, zeven kinderen uit zeven verborgen hoeken allen met hetzelfde raam uit klei niets bestaat zonder reliëf wanneer dromen veel verder gaan dan grenzen geef hen een hand veeg het snijden uit hun gezicht en dat wat er rest tussen Oost en West laat hen, het daglicht in, veilig met naakte voetjes slapen voorbij muren…

Het kleine muzikale meesterwerk hangt nu te drogen in mijn oren 't is een geschenk ik schat het zeer op waarde toch zijn het jouw gedachten die mij inder- tijd het meest mochten bekoren en elk present dat ik ontving vanuit jouw gave bevestigt wat ik heb verloren…

Van weer zo’n jaar waarin er muzikaal een hoop gebeurd is maar wij toch massaal weer op ons ouwe favorietje stemmen. Nu Queen weer aan de macht is denk ik even: Als winnaar zou je eigenlijk moeten leven.…

Het orgel dat orkest wat hangt aan ´n kerkmuur met ornamenten veel beelden zelfs engelenlijfjes maar vooral veel pijpen van supergroot tot piepklein voor orgelklanken zo improviserend zeer muzikaal diep emotioneel mijn levensziel intens raken en doen bekennen 'k heb vriend: het orgel!…

Muzikaal gezien geef ik de voorkeur aan: “God save the Queen”.…

Begrijp je nu die benauwde kramp in m'n lijf, op m'n gezicht, als ik probeer die muzikale explosie te onderdrukken tijdens een achteloos onderonsje over, zeg maar, 't weer?…

heb de contrasten afgetast in kleur het donker overheerste penseelde toch in wit met muziek die niet kon komen weg met het winterse palet mijn orkest speelt lentetonen de krokus preludeert narcissen spelen geel violen in strijk en zet wordt zo ons muzikale voorjaar op noten ingezet…

Is het een bonvivant die je verrast Een zwerver monarchvlinder een monegask Een vagebond madrileen een moscoviet Een bedevaartganger die jouw liefde ziet Of een zomerzigeuner die je toelacht Een fiddelaar die jou geheel onverwacht Een concert geeft als zwerfsteen Romein Milanees Survivor uit rots muzikaal Vianees…

De nacht is van ons Als we het rondje lopen Onder volle maan Verscholen onder Een mist van lage nevel Kwispel jij ons pad Kat sluipt achteraan Eenden kwaken eindeloos Regendruppel valt Dan nog een druppel Recht onder mijn oog, een traan Rolt over mijn wang Bomen als bakens Molshopen geven reliëf Aan donkergoen gras…

Jij wonderlijk mens geboren blind en beeldend denken jouw woorden in muziek als glazenkeramiek en voeren mee naar neoromantiek passend in het mozaïek van menselijk twijfel bewandel zijn muzikaal talent als afleesinstrument, argument bloemlezingsfragment beeldend denken als gouden liefdesdocument.…

Ook halve Zeer muzikale noten…

De maan dwaalt eenzaam over dode velden muzikale stilte dweilt langzaam over onstuimige zee, onze meest mooie mannen moeten het deze nacht in bewondering ontgelden en met die teloorgang gaat mijn schoonheid in dat trieste ritme mee naar een nieuw woordloos bestaan.…

verbazingwekkend is de aantrekkingskracht van de muziek die ons allen ter wereld verbind die ons ritme in de war schopt, ons aan huis kluistert, ons doet beperken tot het hoognodige ons van onze slaap beroofd om broederlijk te genieten van de muzikale schoonheden in grote getale en genres waarmee de top2000 ons heeft betoverd ~*~…

Als zelfs een zangvogel moet leren zingen waarom zou de mens dan zangkunst laten door met de stem muzikaal om te springen klinkt het prettiger dan gewoon maar praten dus schaam u niet, en zing een lied laat lente nu uw zangkunst horen bevrijd uw hart van het verdriet verleid het klankbord van uw oren.…

De reizende zon laat me Dwalen in het spoor van mijn Verlichte gedachtegang De regenboog laat me zien Waar het ideale levenspad zich stilletjes ontfutselt tot de reis waar de golven muzikaal mee deinzen in de ritmische stroming waar de deuren worden geopend naar het bereisde paradijs.…

dan weer ingetogen in krijtstreepjes van pastel elk schijnsel wacht geduldig op wiekslagen en reeënsporen - taal van passages - sprokkelaars en eekschillers verzamelaars van karigheid zwoegen er zwijgend sprengen springen uit sompig mos schenken klaar water en luchtspiegelingen oude paden scharrelen schamel en pover over het reliëf…

momenten kleurden stilte in een grijs contrast het was niet jouw geluid dat van die donkere bas jij opponeerde meer in het licht en muzikaal segment harmonie verstrooiend en door iedereen gekend geen diepte en toch even rakend warmte achterlatend die vluchtigheid is nu voorbij jouw contouren geven niets meer prijs…