een weg terug

Gesloten gordijnen, schrijven
mij brieven over nooit geziene
beelden, die mij als kind al –
achtervolgen en verschijnen
als deuren die openen in het licht.
Het licht dat verdwijnt, zodra
ik het binnenga, mijzelf daarmee
achterlatend op een oeverloos eiland,
waar de geuren van eenzaamheid
opstijgen uit wolken van gedachten
die als hongerige haaien rondzwemmen;
zoals filosofen dolen in de spelonk van ratio.

Maar altijd is er een weg terug -
te vinden tussen de woorden
van ongeschreven brieven die de dag van morgen
met dichtershand op het hemels bas-reliëf optekende.

dichters

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 11 stemmen 179