Alle inzendingen over Oma's

'k heb er lang over nagedacht en gekeken en gewacht gecheckt en afgestreept opgevraagd en weggesleept aangevinkt en gemarkeerd zwart op wit en ook verkeerd nagemeten en verkort vergeleken en opgeschort beschreven en afgedaan opgepoetst en laten staan omheen gedraaid en ingekeken veranderd en afgezeken punt en komma's bijgedaan die zijn…

ik denk aan je ik laat je niet meer los dat hoop ik altijd maar toch gebeurt het en verlang ik weer naar je een vreemde liefde mijn liefde voor jou…

Niet klagen, Maar dragen, Want het komt goed. Je moet vertrouwen Hebben in jezelf, Want jij ben bijzonder, Een echt wonder. Zonder jou zou De wereld maar eenzaam zijn.…

Ze spreken doodse stilte maar klinken tumultueus hun woorden zijn haatdragend Ze kijken kritiek met felle, observerende ogen niks dat hun ontgaat Ze proeven van mijn verdriet ze leven van mijn angsten en voeden zich aan mijn wanhoop en machteloosheid Ze zijn genadeloos ze kleineren me en beangstigen me tot ik alleen maar kan verlangen…

Kon ik Oma maar even vragen hoe zij mijn ikheid ervaren heeft heb ik haar vroeger pijn gedaan of heeft ze het als normaal beleeft. Zeg Oma, ik heb zo'n schuldgevoel maar ach, U weet wel wat ik bedoel.…

Lieve oma, U bent nu 9 jaar dood. Maar ik weet het nog als de dag van gisteren. Samen naar de treinen met auto´s kijken. En elke mooie auto wou u hebben. Elke keer als ik bij u was, moest ik Bambi kijken. Ik denk dat ik hem wel 100x gezien heb. Ik had ook een speelgoedkeuken van u gekregen. Daar was ik zo blij mee.…

Mijn lieve oma is overleden mijn lieve oma is dood ze is naar de hemel ze is naar de engelen ze is naar de sterren ze is naar haar verleden met dierbaren en oude bekenden. Maar bovenal is ze is naar God, de Vader en Zijn Zoon maar ze blijft in mijn geest mijn lieve Heilige Geest mijn lieve Oma blijft...…

Als de logeerpartij er weer opzat en je moest weer terug naar huis had je altijd even heimwee en verlangde terug naar oma en haar bedstee. Maar het gewone leven stopte niet,oma ook niet want al is ze lang en breed gestorven één ding is me bijgebleven Een oma is onvervangbaar…

Mijn oma in mijn hart. En ik doe opa niet tekort toch besluit ik met dezelfde woorden weer in mijn gedachten: Jij was mijn oma. En dat zul je altijd zijn.…

Je moet als ouders flink improviseren: De school zorgt voor de kids tot ’s avonds tien En voor de weekends moeten we maar zien Dat ze heel knus bij oma gaan logeren. Maar kan zo’n school dan ook niet elke morgen Ons huis schoonmaken en de hond verzorgen?…

haar is mijn leven kaal Met haar is het echt leuk Zij is het helemaal Ook lig je wel eens in een deuk Mijn oma is erg lief Ze doet ook nog veel dingen Mijn oma is erg creatief Haar moet je niet dwingen…

Daar ligt oma achter glas ik wou dat er geen Corona was we schrijven woorden op het glas door Corona sterkte lieve oma.…

Op 91 jarige leeftijd overleed oma Schuifelend…

Haar laatste zin is meer dan duidelijk, het maakt niet uit hè oma, want hun zieltjes zijn daarboven! Zo is het kind, zo is het.…

Mijn Oma bezit de bank alleen, sinds mijn Opa er niet meer is hebben haar woorden minder weerklank Opa knikte vaak had niet zo de gave van het woord och Oma had het immers al verwoord hij wist al wat ze zeggen zou keek naar haar en legde soms zijn hand in een gebaar dat zei 'ik ben zo blij met jou' nu praat Oma tegen…

Met weemoed denkt zij terug aan de speeltuin waar zij speelde en oma achter haar schommel stond om haar te duwen hemelhoog Waar zij liedjes zong in kinderlijke onschuld en oma zong mee heerlijk onbezonnen tevree Kastelen vol gangen werden gebouwd met torens rond en oma hielp haar mee lief en geduldig, samen zo tevree Oma bezorgde haar…

Oma Mijn dochter Wordt ma ma Krijgt een Zoon of dochter Haar leven Maakt een wending Mijn leven Maakt een wending Oh ma Oma…

Een foto uit negentienhonderd hij komt uit een antieke doos men oma was toen nog een peuter nu is ze erg oud en heel broos. we kijken samen naar de prenten van vroeger, dat was haar tijd ze kan uren vertellen, genieten ze lijkt weer die kleine meid.…

Mijn oma is een speciale vriendin, die er altijd voor mij zal zijn. Zij is mijn luisterend oor, voor haar heb ik geen geheim. Met een oma die je zoveel liefde kan geven, vind ik steun en rust in mijn eigen leven. Het is daarom dat ik haar zo waardeer, iedere dag weer een beetje meer.…

Het gezicht van je handen, Zo rustig in elkaar Het beeld van je gesloten ogen, En je mooi gekamde haar Zo lag je daar zo vredig, Je hebt je best gedaan Zo eenzaam als ik me voelde, Zoveel liefde strooide ik uit Maar laat me nu niet vliegen, Voordat ik deze deur afsluit Ik houd hem voor je open, Houd jij me op de been? Want een verlies…

toen ik de groeven in je ogen las, streelde ik de breekbare letters doorheen je grijze haren toen ik de eerste rimpels in je schoot hoorde, leidde je mij met kleine stapjes doorheen je oude verhalen… ik zag je wandelen langs een bewaarde koffer vol gekoesterde dromen ik zag je liefhebben toen de herinneringen aan opa tijdloos…

Oma ik mis je, als je dat maar weet Ik hou van je, zoals ik vroeger ook al deed. Je gaat nooit uit mijn hart, ook al ben je niet meer bij mij Je bent voor altijd een engeltje aan mijn zij…

In oma’s tas vond jij het maar een zootje, want onder zoute drop en pepermunt, tussen de kruimels van een krentenbroodje lag er een potlood met een losse punt. Een bonte zakdoek: gister nog gewassen, de kam, een briefje en een veil'gheidsspeld; met elastiek een bundel paperassen, het leren beursje met wat rinkelgeld. Maar was je eens gevallen…

de eerste nieuwe dag van maart juist ja die maart, die zijn staart roert kan winteren en lenteren kan bloesemen en stormen het is nog stil op straat regendruppels op het raam de wind speelt een spelletje van kat en muis met de juist ontwaakte morgen maandag een maart vandaag zou ze jarig zijn ze was geboren in achttien een en negentig…

als ik in liefde voor dit kind mezelf mag verliezen dan laat ik me weer vinden, in zijn ogen en zijn huid vol zoete geur de haartjes, goudgetint van kleur verdrijven mijn mineur om oude diepe wonden ik verberg me in zijn lach en waar ik weerstand heb gevonden blaas ik zachte wolkjes door een hemelsblauwe dag…

intens gemiste oma…

Krijsen als een varken Gillen als een dolle Je bent alle grenzen En jezelf voorbij Niet alleen de mens Die je bent maar ook Die om jou geven Zijn uit zicht geraakt - De nieuwe dag is Aangebroken, het licht Schijnt levend naar binnen, Het delirium dat je uren Lang in je greep hield En je levend dood maakte Begint te dooien…

mijn oma sliep in een fauteuil naast de kolenhaard, vol overgave, ongehaast zij was mijn uitzicht als ik opkeek van het slaapverwekkend gewicht dat de school voor mij voor morgen had vergaard de pendule tikte de stilte vol terwijl ik steunde op mijn elleboog en die weer op zo'n zacht tapijt met een rood-zwart gekleurd figuur die mij…

Mijn lieve oma, vandaag is het vijfentwintig jaar geleden dat je na een moedige maar oneerlijke strijd van mij bent heengegaan Prachtmens met een rijk leven waarin onze mooie gesprekken en ontmoetingen veilig en wel worden bewaard in mijn breekbare-en-kwetsbare om nooit meer te vergeten.…

zij was oud en ver- de tafel tussen ons in- haar hart was zacht zeker niet te min ze gaf in stilte alles wat zij bracht doorheen het tikken van de pendule keek ik naar buiten aaide onderwijl het zachte tafeltapijt ik was aan mijzelf gewijd en keek daardoor te vroeg in weerspiegelende ruiten…