De herinnering leeft

Herinneringen
dankbaar en dierbaar ze zijn
zij vliegen nooit weg


Kijk naar het blauw van het water, het doet mij
denken aan de kleur van jouw ogen, je liefdevol portret
met de tranen van vreugde en verdriet weerspiegelt even mee
Herinneringen licht of vervaagd afgedrukt op een klein stukje hersenvlies.

Weet je nog de bevalling, zo moeizaam was ook
eerste schooldag, van kinderjaren tot een jongvolwassene
Verleden tijd van samen zijn, het eerste kleinkind blijft bijzonder
De stem van je stilte blijft me steeds weer bekoren, voel jouw aanwezigheid.

Kijk elke avond naar schilderachtig avondfirmament
waar ik tussen maanlicht en sterrenbeelden jou zal terugvinden
Eenmaal op het kruispunt vertellen wij onze indrukken en ervaringen van
een afgelopen dag, in het nachtelijk duister laat je altijd een wakend lichtje branden.

Mijn lieve oma, vandaag is het vijfentwintig jaar geleden
dat je na een moedige maar oneerlijke strijd van mij bent heengegaan
Prachtmens met een rijk leven waarin onze mooie gesprekken en ontmoetingen
veilig en wel worden bewaard in mijn breekbare-en-kwetsbare om nooit meer te vergeten.

Biografie van deze schrijver

Oma

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 120