Alle inzendingen over Touwtjes

Ze voelden zich verbonden, met touwtjes door de gaatjes. Ze deden elke dag hun taak, van af de morgenstond en reinigden het hele huis van alles wat men vond. Hun trouw was onafscheidelijk, ze vormden een hecht span, en kropen voor elkaar door `t stof, daar hielden ze zo van.…

je rolt het leven op slechts een touw geknoopt aan stokjes maakt vaart en gaat de hoogte in nog bibberend en losjes je landing is een kunst op zich waarbij de draad vaak wordt gemist dan rol je stuurloos weg door kant en wal gestopt het spel is uit jij bent gedropt maar zij die aan de touwtjes trekken oefenen het lussen en…

in de wachtruimte staat je leven on hold zoveel gescrold maar niet gelezen altijd er doorheen sjezen in de wachtruimte leer je staren, bedaren de touwtjes van kostbare tijd uit handen geven wijzer, grijzer wachten op het verlossende woord “ komt u maar” laat je even ongehoord compleet gestoord je beurt voorbij gaan in de…

ik graag wil natuurlijk spreken ogen en lacht je mond hoor ik hoe je stem in een warme echo bij mij binnen komt ik reik naar jou maar voel je niet de haartjes op je huid spelen met de wind waar mijn zachte strelen geen enkele reactie vindt jij bent met mij verbonden in droom en werkelijkheid maar het lijkt alsof jij aan de touwtjes…

het was geen houterig bewegen zijn stem sprak aan soms liet hij de lijntjes gaan jij hebt in je leven nooit de ruimte gekregen die jij zo nodig had touwtjes werden kort gehouden in het ontbreken van vertrouwen kon jij de grenzen niet bereiken om jezelf te verrijken in ontwikkeling en groei de snoei voorkwam jouw latere bloei weer…

vroeger zochten de moeders een tijdlang touwtjes voor een houten tol kwamen de bakker/verzekeringsagent binnen met een koordje hangend door een luikje uit de deur verhalen bij koffie/thee ontzettende lol zij droeg schorten om kleding te besparen wasmachine was er toen nog niet kinderen opvangend uit school beschuitje/kaas…

Grappig hoe het lot alles bepaalt Hoe Karma zorgt dat je je einddoel haalt Hoe mooi als paden elkaar overlappen Beide levens worden uitgedaagd Hoe jammer als je daaraan wilt ontsnappen Je geluk samen dan vervaagt Mooi dat al ons samen in de sterren staat De touwtjes heb je niet in de hand Grip hebben op wat zo zijn gangetje gaat…

Het voelt als op de kermis waar het meestal gaat om de lol en spanning kort stil blijven staan bij de kraam met bussen en met ballen gooien om omver te werpen aan de touwtjes trekken en zien wat er bij het touw trekken naar boven komt bengelen tot waar zij staat te turen naar de toren achter het venster waar druppels kronkelen…

verwondering op haar gelaat schittert en straalt en verhaalt over die verre tijd, lang geleden, toen hij nog zelf het kleinste zag herinnering aan gelukkig zijn met schijnbaar onbelangrijk de minieme stukjes van de puzzel liefst zonder handleiding gebracht vreugde na die creatieve seconde waarin wat stuk was tot leven kwam dankzij gebroken touwtjes…

lakeien als persoonlijke getrouwen gebonden aan blauw bloed maar heb ook de stamboeken gelezen waarmee het adellijk vee tot grotere rijkdom werd gedreven vechten zuipen en hoereren hebben zij nooit kunnen verleren terwijl het volk alles moest ontberen ons geweten is al lang gesust wij betalen voor hun marionettenspel aan de echte touwtjes…

vergeet nu even die dwingende duim en laat je touwtjes eens vieren al zoeken ze dan vanzelf een onbezonnen weg en hechten rechten krommen naar luim doorsteken lussen en knopen dansend op de momentane wind als een ongeschonden kind zo blij geniet de potsenmakerij der ongedirigeerde lijnen als die van vrijgelaten veulens vrolijk biggend…

hij was al op afstand een eenling met een vreemde smaak voor buitenissige kleding die aandacht ving en stevig vasthield zijn gang over de bühne waarbij hij met vage doch stevige lijnen zijn publiek mateloos wist te boeien niet alleen door inhoud maar ook performance hij was het die aan de touwtjes trok en speelde met marionetten…

Lazen elkaars gedachten wisten al van veel te laat hoe we keken tot de eerste lach het laatste kledingstuk ging uit en naakt lichtjes huiverden je was zo handig met schaar en lijm touwtjes, veren en verbindingsstukjes geloof en zorgvuldig meten we kwamen na ettelijk pogen een meter van de grond en trots dat we waren tot we weer vaste grond…

Machtsspelletjes en welles/nietes, hier en daar een grote bek, wie er uiteindelijk wint of wie er aan de touwtjes trekt.…

Lazen elkaars gedachten wisten al van veel te laat hoe we keken tot de eerste lach het laatste kledingstuk ging uit en naakt lichtjes huiverden je was zo handig met schaar en lijm touwtjes, veren en verbindingsstukjes geloof en zorgvuldig meten we kwamen na ettelijk pogen een meter van de grond en trots dat we waren tot we weer vaste grond…

scheef weggezakt voor de pc verdwijnt de echte wereld neemt me mee we gaan weer koppie onder in de virtuele zee zien maskers die gezichten zijn touwtjes die ze trekken handjes van hout een enkeling van porselein het lichaam kan verrekken ze spelen het spel van doden en vermisten mensen koud als ijs die liefde en de goot verwensen…

van de minste weerstand zal ze nog eenmaal klauteren en klimmen zal ze nog eenmaal in die liefde geloven ja zeggen het vereist meer dan moed maar de fluister van juist die liefde zal haar behoeden zegt de wind liefde als zijnde de parachute om haar mee te dragen laat je meevoeren klinkt het zachtjes met vertrouwen houd je de touwtjes…

De grote lijnen, die men dagelijks niet voorziet, schuwt, zweven in avontuurlijke kringen, herkennen het verhaal, lanceerden een virale campagne één van de touwtjes trekt scheef op deze manier, meters diep ingegraven dwarsbalken, die de kraan mocht tillen trachten gebruikt 'besmet' allerleukste prijzen te winnen heeft het totale gewicht…

In quick-step, jive of disco dansen poppen bij voorkeur Niet, daar zij de touwtjes te ver hebben laten vieren en bovendien van mening zijn dat ze de pas wordt afgesneden door bewegende handen achter hout Terwijl dagen opnieuw lengen nachten stervend korter zijn hanteert de schilder zijn penseel dichten schrijvers uit een brij aan woorden…

strijd als je voor je kind moet vechten Waarom doe je steeds zo moeilijk waarom gun je hem zijn zoon niet waarom kun je hem maken en breken heb je dan écht plezier in zijn verdriet Jij hoeft niet telkens weer te kijken naar tranen van gemis in zijn ogen naar het diepe verdriet dat je bracht omdat je hem toen hebt bedrogen Jij wil alle touwtjes…

De touwtjes aan mijn vingers doen het werk voor me, ik draai me om en schrik, want ook de drummer en de pianist hangen aan zijden draadjes. Zoals altijd wordt het weer ochtend, het strand is nog steeds waar het was en wederom rijst het bloedende hoofd van de zon op uit de Marianentrog.…

(Speelbal op tablet) In quick-step, jive of disco Dansen poppen bij voorkeur Niet, daar zij de touwtjes te ver Hebben laten vieren en bovendien Van mening zijn dat ze de pas Wordt afgesneden door bewegende Handen achter hout Terwijl dagen opnieuw lengen Nachten stervend korter zijn Hanteert de schilder zijn penseel Dichten schrijvers…

Na maanden van vrije val blijken de touwtjes en de parachute weer stilaan te verstrengelen. We hangen nog te bengelen. We voelen nog geen vaste grond. Onze hartslag gaat weer de hoogte in. want het virus slaat weer genadeloos toe.…

wijze verpakt jij was de begroeting in ontmoeten met ogen die spraken om zo liefde in woorden nog intenser te maken jij regisseerde terwijl ik in onbevangenheid jongleerde met kracht en vitaliteit open en sloot de gordijnen pimpte scenes die leden onder het schmieren zonder verhaal we hebben de rollen verdeeld aan elkaars touwtjes…

landschap het constant golvend blauw en grijs belijnd door steeds weer wuivend groen ruw onderbroken door puntig witte vlekken tikkende touwtjes tegen een verticaal het altijd stromend water naar het laagste punt strak overtrokken door een gebogen horizontaal stevig ondersteund door sterk betonnen palen schitterend belicht door…

nu het beest in opmars is, ontwaakt de achterdocht woorden die worden gesproken, veelal worden herhaald, vinden geen houvast boosheid maakt zich meester nu jij vindt dat er over jou heen beslist wordt alle touwtjes die jij dacht te laten vieren, zijn jouw hand allang ontglipt zo verdwijn jij meer en meer in de grijze mist die jou omhult hoe…

broer en ik zagen hem hangen aan een dik touw in de oude perenboom de koster luidde met een dik touw de zware kerkklok ze lieten de kist vroeger netjes met een dik touw langzaam in het graf zakken op ons dorp gebeuren vreemde dingen er is soms geen touw aan vast te knopen altijd blijft de onbeantwoorde vraag wie heeft hier de touwtjes…

golven van het licht, ons bestaan lijkt van geen gewicht Al heb je een bestaan bereikt, niet alles is, zoals het lijkt De dood van een Ster, is het leven voor de volgende Ook wij vergaan, en zal er weer nieuw leven ontstaan Starend naar de Grote Beer, denk ik keer op keer Wie of wat, beweegt tussen de Sterren, de touwtjes…

De vrijheid van het woord wordt aangetast! Hoewel hij is gegeven door zijn god krijgt Dieudonné ineens een spreekverbod De man die steeds zijn toehoorders vergast Een zák is hij die schatert om zijn grappen Nog érger is het stiekem ginnegappen…

Ze trekken aan touwtjes, spelen met geld, en krijgen hun zin, al is 't met geweld. Mannen aan de top kennen geen zorgen, of houden ze al hun angsten verborgen? Hou ze klein, die miljoenen kleine mensen, want straks breken ze door de grenzen. Mannen aan de top krijgen wat ze willen, want hun honger, het valt niet te stillen.…