Spiegelglad
aarzelend zet ze haar voeten neer
ze voelt ze wegglijden
een stevige arm
behoedt haar
voor vallen
in haar hoofd malen
gedachten en woorden
plus vergeten herinneringen
die zich een weg
naar haar hart banen
wat heeft wijsheid
te maken
met wat ze nu voelt
de weg van nee
is juist die
van de minste weerstand
zal ze nog eenmaal
klauteren en klimmen
zal ze nog eenmaal
in die liefde geloven
ja zeggen
het vereist meer dan moed
maar de fluister
van juist die liefde
zal haar behoeden
zegt de wind
liefde als zijnde
de parachute
om haar mee te dragen
laat je meevoeren
klinkt het zachtjes
met vertrouwen
houd je de touwtjes
stevig in eigen hand
ziggo.nlGeplaatst in de categorie: emoties
dialoog tussen 3.0 met 7 stemmen 
217
217
Geef je reactie op deze inzending:
Graag gelezen. Er zit heel wat in als mijmeringen in de sneeuw. "Spiegelglad" is mooi gekozen als titel omdat je in een soort spiegel kijkt naar jezelf.