Alle inzendingen over UITGETELD

nog staan ze te dromen op het veld de bloemen van de zomer het blad verdroogd de kleur verschoten en de zaden uitgeteld een vlinder wiekt wat loom op zoek naar al vergeten geuren de bij loopt sloom zoekt met laatste krachten de restjes nectar die nog wachten de zomer is voorbij in koude nachten komt de herfst al langszij…

ze hakten niet maar zaagden met de tand des tijd het echte hout uit jouw zo kostbaar lijf ze hadden je geveld de stronk bleef staan wortels nog onaangetast ze lieten je begaan dachten je voor uitgeteld maar jij weerbarstte hun geweld en ontknopte in een vrijheidsring die takkenhoog zijn lente vierde in een zomer die nooit kwam…

Ik hoop steeds op een landgenoot in de finale Vooral bij zo'n toernooi in eigen land Daarvoor zet ik mijn dichtwerk aan de kant En duim ik driftig dat ie het zal halen Maar nooit echter bij die Van Barneveldt Dat verongelijkte hoofd zie ik graag uitgeteld (Van Barneveldt werd uitgeschakeld bij de halve finale van de World Darts Trophy…

het is dat je er om vraagt ik roep het niet van de daken hoe het ermee staat als mijn wekker afgaat weet je me elke nacht nog te raken kijk allemaal pijnlijke plekken compleet scheidingsbeurs lig ik uitgeteld vol vlekken de poten van jouw stoelen die als ik gewoon ga zitten finaal doorgezaagd blijven voelen niet doorheen te pitten…

Ik haat ijverige schrijvertjes die goochelen met cijfertjes vermenigvuldigen en keren pennenlikkend masturberen plussen en minnen delen mij in kwadraat bestelen Uitgerekend door een breuk geveld kom ik afgemat en uitgeteld gevierendeeld en dwarsgelegen mezelf in tweevoud tegen Verdomme, ik zal die schrijvertjes van dubbel en dwarse cijfertjes…

ligt hij beurs en uitgeteld de benen morsig op de bank, vergeet hij even vee en veld, het mesten en de boerenstank. Den Haag Vandaag haalt hij niet meer zijn lijf is gauw aan sterven toe en na het rochelen ziet hij weer… het grazen van de bonte koe.…

Ooit komt de dag dat ik ben uitgeteld en dat staat vast, jawel, ik weet het zeker.…

Ik heb vannacht al jouw ribben geteld; niet langer kon ik wachten, jij lag daar roerloos uitgeteld, geveld door vreemde krachten. De sterrenhemel was ons bed; de maan, toegangspoort tot vrede, het heeft ons echter niet belet o, vrouw van goede zeden.…

dat stilte was wat hij niet las in haar ogen brak hem op bezweet in angst vele jaren lang hoorde hij haar schreeuwen vocht’ge ogen roerloos gelaten diepe meren stilte in haar was nooit in hem gestemd vergeefs ook het temmen van stromen dromen z’n onbegrepen van in haar hoofd zo werd de kwelling van zijn dagen gekweten uitgeteld…

Amanda is wel tien keer vreemd gegaan Martijn was veel te vaak van huis Altijd zijn “big smile” op de buis Maar ’t lachen is hem jammerlijk vergaan Gelukkig lijkt de vree nu weer hersteld Ze was na tien keer zeker uitgeteld ----------------------------------------------------- AMSTERDAM - Amanda Krabbé heeft onthuld dat ze Martijn heeft…

Amanda is wel tien keer vreemd gegaan Martijn was veel te vaak van huis Altijd zijn “big smile” op de buis Maar ’t lachen is hem jammerlijk vergaan Gelukkig lijkt de vree nu weer hersteld Ze was na tien keer zeker uitgeteld ----------------------------------------------------- AMSTERDAM - Amanda Krabbé heeft onthuld dat ze Martijn heeft bedrogen…

Uitgepraat, uitgeteld, uitgerekend nu Aangespoeld aan de Ligurische kust. Gestrand, over de delende bergen aanbeland Net niet aan zee, een te dunne strook strand. Golven rollen, dollen en duwen u meteen terug Geen sporen meer nadien op de hoge heuvelrug.…

willen mijn handen grijpen naar touw en klimmen naar hoogten vluchten voor de bodem die in fusie met boven einde onbegonnen laat waar links en rechts in remise het gemiddelde dualisme op het nulpunt vereeuwigt en surplus zich verliest in uitgetelde statistieken of wil ik liever de extremiteiten waar het pijnlijk lachen uit balans…

Daar hadden ze veel tijd voor nodig, ze zijn nu heel gauw uitgeteld. De producten worden duurder, maar er is iets dat niet te koop is. De vriendschap tussen mensen, die kost niets, want die is gratis.…

ze raken nooit uitgeteld stilte wil een hoofdrol in een huis dat blijft verhalen een draaiboek dat niet liegt ik heb het leven nu geleerd ik zal het water blijven dragen tot de avond binnenkruipt morgen zullen er branden zijn ik wil het wintergras zien groeien ik zal ontsnappen aan de tijd het moet me lukken om de snaren van een harp te tellen…

Zonder afweer snel uitgeteld deze wedstrijd had ik niet besteld. Het spel blijft duren ze geven niet op krachten meten tot over de top. Rood en wit ze vechten door plaatsen mij op een dood spoor. Stil en gelaten geef ik mij gewonnen deze tweestrijd oneerlijk begonnen.…

weleer herinner mij de rode lagen het speelse vlagen van de wind ik was een kind in die verleden dagen onderstammen zijn nog dik maar de enten zijn gezwicht de kale takken vroegen om een snoei zodat hun groei ook na de winterdagen het rozerood kon dragen mijn laantje is niet meer de meeste bomen zijn geveld hun leven was al herfstig uitgeteld…

toen de zon zich verschool in mijn hand en het gezicht werd bedekt door bladeren voelde ik mij overmand door vreugde die stroomde door eindeloze aderen het was nabij een veld dat leunde tegen de uitgestrekte bosrand waar de dag, zo scheen, haast bleek uitgeteld de avond hing boven volgezaaide gleuven van het vlakke land…

droge zolderlucht kleeft op haar huid als ze de jurk naar buiten haalt de voile naast haar schaduw op de grijze tegels slepend houdt er is geen hoofd, geen haar, geen steen nauwelijks ruikt ze bloemen nergens in de stad een klok die luidt enkel een zandloper wankelend wit nu uitgetelde dagen een te breed geworden taille op dronken benen…

ik heb de verzekering gebeld de bliksem was ingeslagen helaas er werd niet uitgeteld hoe ik het durfde te vragen maar ik ben slechts een leek zeker wel op dat gebied inductieschade zo ik weet is deze inslag zeker niet mijn hart ligt geheel in stukken de bliksem sloeg ongenadig in zou de claim nog lukken of heeft die aktie toch geen zin…

Hij werd niet geveld door een kogel, niet neer gemaaid door roekeloos geweld, zijn hart was gewoon uitgeteld! Nu is hij al het nieuws!…

In een hoge samenzwering met priester en tempelier is het vonnis geveld Zijn mirakels zijn zo goed als uitgeteld Voor een schrale buidel verraadt hij de Zoon Voor de prijs van een galeislaaf het zure loon van één seizoen gaat de uitverkorene onder de hamer De schatbewaarder graait in de kist Hij heeft zich van meester vergist Al…

ze zich in het maanlicht baden voor zwaluwen ze tot wazen weven en ze gewikkeld als ragfijn lint draperen in de schemersluiers van het blinde nevelkind dat door regenbogen begeleid lachend langs de zonnestralen zonder aarzelen of dralen zachtjes naar de aarde glijdt om te spelen in de bomen te ravotten in het veld waar ze uiteindelijk uitgeteld…

hij had zich niet eens voorgesteld toen hij haar met zijn bruut geweld haar waardigheid ontnam zo was dit nooit aan haar verteld zij lag daar beurs en uitgeteld gevoel compleet zo lam toen hij zijn oordeel had geveld mobiel vrouwliefje had gebeld “schat ben wat later thuis” toen voelde zij zich afgepeld ontpit en helemaal ontveld en…

Tevreden zijn is uitgeteld de slotsom weten van het bestaan. Handen op je buik vergenoegd en verzadigd zwanger van vele jaren samen doen en laten leven. Tevreden zijn is het omlaag dwarrelen van sneeuwvlokken die een deken kussen.…

daar ligt hij kermend op het veld het zal beslist niet lang meer duren dit zijn de laatste levensuren van eens een trotse voetbalheld hij wordt door helse pijn gekweld hem trof de zwaarste der kwetsuren men vreest een aantal botfracturen het slachtoffer is uitgeteld dan rent een schim en niet veel later beschouwt een oog de breuk of wond…

totaal euforisch verkende jij de hemel brandde in een stervenskoude hel baadde goddelijk in ezelinnenmelk na een aangegaan duel ontweek de scherpe messen die zij naar jou gooiden vastgeprikt op het draaiend rad vocht met tijgerinnen wie het eerste recht op paren had het laatste beeld van de caleidoscoop zag jou bewegingsloos en uitgeteld…

Uitgebraakt langs wankele wegen ligt uitgeteld de dronken nacht. Komt een man wat vrienden tegen: de haan kraait eerder dan verwacht. Zonlicht brandt voorbij gordijnen zonder enig mededogen, spijkert kleuren achter ogen, hemels vuur vol helse pijnen. Het licht vliegt aan.…

Nu Berlusconi weer is opgedoken, lijkt hij bijlange na niet uitgeteld. Hij komt nog altijd vrolijk toegesneld wanneer hij nieuwe kansen heeft geroken. De jaren hebben hem nog niet geveld, al heeft hij 't een en 't ander uitgestoken. Zijn veerkracht lijkt nog sterk en ongebroken, en zijn geweten licht en ongekweld.…

wanneer de dag ten einde is en verandert in de nacht dan weet ik dat ik je weer mis jij die zoveel vreugde bracht telkens als ik denk aan jou en de eenzaamheid me kwelt wordt mijn wereld grijs en grauw ben ik alleen en uitgeteld vaak droom ik dat de lange wegen die liggen tussen jou en mij onder luid geweld van regen verdwijnen…