115 resultaten.
(over)vloed
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.165 Metronomisch kabbelde je
interesse maar wat voort
't klotste, schuimde
en betastte m'n lippen
spoelde tevergeefs tegen m'n kade aan
tot eb opkwam
en ik begon te missen
wat zo'n ritme verdoven kan
Schor smeekte m'n verstand
maar die golven bleven
botsen en woorden ongehoord
zo ging ik wat verpozen na dit akkefietje
en schudde warrig…
wij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 845 waren bergen met witte dorpen
en altijd een weg
die kronkelde naar zee
hoog proefden wij de hanen in stilte
een stoofpot aubergine
eelt op de handen
er waren stranden met rotsen en stenen
het hete zand
wij dronken wijn uit gekoelde glazen
en altijd rook het naar afscheid
op rechte stoelen
aan een tafel
ergens een plein
in een hart warrige…
De traan
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.529 De traan van verdriet
Dwarrelend gaat hij over je wang
In warrige en verkeerde instanties
Wat moet je dan
Niet kijkend verberg je het voor je ogen
Of het is een schrikreactie
Trillend kijk je om je heen
Dan voel je om je heen en je bent alleen
Rare stemmen en geluiden maken je wat wijs
Ouders en leraren
Je wilt ze zo hard wegslaan
Maar…
clair-obscur (1)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 penselen is
alles wat ik nodig heb
in het klaarduister
wil ik jou schilderen
de donkere schaduwen
verdrijven we naar de achtergrond
bang ben je om te verdrinken
je houdt van roze van springen op
de trampoline en van jarig zijn
en natuurlijk niet van ruzies
in het helderdonker schilder
ik de lichtheid van jouw
blauwgroene ogen
je warrig…
Be d'honderd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.791 Het stevige één-tweetje
dat haar en mij verbindt
wordt snel leven ingeblazen
Wat zou ik het graag willen vieren
met puur en alleen ons twee
en een viertal volle glazen
Onder in ‘t warrig hoofd
delf ik haastig naar succes
-Zeven na twaalf uur alweer
Wachtend op een uiting van begrip
en warmte van genegenheid
als ik mijn verdriet acteer…
Kelpwoud
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 41 In haar beleving klonken als muziek
De woorden in een onbekende taal
Ze viel in slaap en droomde non- verbaal
De beelden vormden warrig mozaiek
Wat was er eigenlijk precies gezegd
Wie sprak haar toe op liefdevolle toon
Het was voor haar behoorlijk ongewoon Eenmaal ontwaakt, werd het haar uitgelegd
En ze verstond een warm wees welkom…
Zoals ik Ben
hartenkreet
4.0 met 33 stemmen 3.080 Herinner mij zoals ik ben
Zoals je me hebt gekend
Warrige rode krullenbol
Lief en vol temperament
Herinner mij zoals ik ben
Blijmoedig zachte vrouw
Vervuld van wilde passie
Alles wilde delen met jou
Herinner mij zoals ik ben
Stralend als het zonnelicht
De klanken van mijn hart
In mooie woorden gedicht
Herinner mij zoals ik ben
Zoete…
VRIJE ONWETENDHEID
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 Wisten we hoe het bestaan hierna is,
dan zou een monsterachtig vergrootglas
ons brein maken tot zwellende duisternis
met warrig, verstikkend woekergewas.
Die beloftevolle geheimenis
bloeie minzaam, bewaard door 's Heren kas.…
Liefde met een verhaal
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 307 Ik wil je kunnen tegenkomen
Toevallig
Jij daar, ik hier
Jij, met je warrige kastanjebruine haardos van “’t-kan-me-niet-schelen”
Jij, met je stralende blauwe ogen van “kijk-maar-niet-te-diep-of-ik-moet-u-deruit-komen-vissen”
Jij, met je innemende glimlach van… *zucht*
Dàt wil ik…
Ik wil jou.…
De slag bij nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 int donker, met bewegende ogen
is er sprake van een ridderlijke strijd
ieder vecht nobel en vaardig
ieder wordt in zijn Zijn meegezogen
het is een strijd in warrige tijden
ieders doel is het horen waardig
ik heb geen voorkeur te bepalen
het is als leiden en lijden en volgen
soms doet het denken aan malen
het is wachten op een gericht…
De slag bij nacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 57 int donker, met bewegende ogen
is er sprake van een ridderlijke strijd
ieder vecht nobel en vaardig
ieder wordt in zijn Zijn meegezogen
het is een strijd in warrige tijden
ieders doel is het horen waardig
ik heb geen voorkeur te bepalen
het is als leiden en lijden en volgen
soms doet het denken aan malen
het is wachten op een gericht
dat…
Bellerophon
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 79 Voor meer bijzonderheden en achtergronden bij het nieuws, details, podcasts, bekentenissen, een terugblik op onthullingen in warrige retrospectieven, verwijs ik u allen naar het, bij wijze van uitzondering, even verrassend als opmerkelijk welluidende snelsonnet van Jan B, aka de Woordenaar, getiteld 'Mieren', (sic, zonder toevoeging)...
________…
Jaloerse herfst
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 3.141 terwijl mijn klas geduldig lijdt
en geur van tienerzweet verspreidt
kijk ik weemoedig naar de meid
die opstelschrijvend jeugd verslijt
terwijl haar borsten heel benauwd
steun zoeken aan het harde hout
kijkt ze plots op ze zucht en vrouwt
waarna ze verder brouwt en klauwt
ze zomert in de zotheid van het leven
terwijl het wintert in mijn warrig…
Vannacht
gedicht
2.0 met 66 stemmen 14.979 Ze ontwaart een golfbeweging: het maanloos eb
en dan de vloedgolf de pen die haar gedachten achterna
hinkt verzinsels die in warrige kluwens over mekaar rollen richting
---------------------------------------------------------
van: Poëzie-leestafel.…
Liefde op het eerste gezicht
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 921 Prachtgroen lichtloensende ogenblikken
aan de andere kant van de bar
Omlijstend de warrige haren een
gezicht Mona Lisa gelijk, mysterieus
Knieknikkend wankelde ik op je toe
woordeloos nam ik je in mijn armen
‘k streek een pluk uit je warme snoet
opkijkend naar me, toegevend, lachend
Heftige zoenen, hevig omstrengeld, warmte
mijn hart ging…
Dromenvanger
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 27 droom
en het gevoel weg laten zakken
dat ervan over is
Verliggen, tot rust komen
en dagdromen over betere tijden
In bed is alles een droom
mijn leven een droom
mijn bewustzijn een dromenvanger
Er huizen schimmen in
de knopen van het spinsel
met onverteerde resten hier en daar
Ergens in het web
word ik wakker, begint een verhaal
zijn warrige…
De Cirkel
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 568 Aanstormend door mij nimmer gehoord
komen doden gedachten wreed vermoordt
klinken hol en leeg mijn klanken van heden
gekende terreinen op de tast betreden
Glijden zinnen gespiegeld glad in alle vormen
om warrig zoekende haar rode draad los te tornen
Verwachtingen laat in tijd steeds voorbij te staren
misgrijpend zoekende ondergane levens…
Laatste glimlach
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 848 taal speelt, luistert muziek
naar de rust in het spel en wenkt
teder naar die ene laatste sigaret
gevoel blaast een klein wolkje
rook uit en het juiste shot ziet
alleen het mooie, fluisterend
vraagt zij of er wel genoeg is
om weg te geven raken strak
getekende lijnen net dat ene wat
niet meer te delen is, gesloten ogen
verbergen warrig…
Socialisme
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 368 Aanstormend door mij nimmer gehoord
komen doden gedachten wreed vermoord
klinken hol en leeg mijn klanken van heden
bekende terreinen op de tast betreden
Glijden zinnen gespiegeld glad in alle vormen
om warrig zoekende hun rode draad los te tornen
Verwachtingen laat in tijd steeds voorbij te staren
misgrijpend zoekende ondergane levens jaren…
DE WOLKVOGEL !
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 2.293 Witte reuzen begeleiden zijn laatste reis
De Wolkerse wolken fluffig en pedant
Hij was groot, groter dan zijn zijn
Warrig en onduidelijk zijn praatgrage mond
Ieders ogen gekleefd aan de barstige lippen
Mierenheuvels, wespennesten in rouw gedompeld
Pissebedden, spuugbeestjes, grijsgrauw duingras
Vogels, bunzingverdriet......overrompeld.....…
De ontbrekende schakel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 798 Mijn gevoelens zijn te warrig.
Blijven zoeken heeft geen zin.
Ik ben verdwaald op mijn eigen pad.…
Verwoestend voorteken
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 418 Vanaf wanneer begon het verdomd te dagen
dat overwoekerde beelden vervielen tot puin
en chaos verscheen uit de donkerste lagen
van klamme kelders onder m'n warrige kruin.
Groeiende gnomen besluipen de achterdeur
van mijn kaal en krakkemikkig onderkomen.
Grote god, hoe te ontsnappen aan willekeur.…
Mij een mysterie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Waarom alles een mysterie, dat ben ik zat
-------------------------------------------------
n.a.v. van gedichtendag 2012 en het heel warrige woordgebruik…
HERSTEL
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 267 Angstwekkend woud, wild als warrig hoofdhaar,
toont vreemde monsters, naderend gevaar...
Maar _ een zachtzinnig schijnsel dringt binnen!
De kinders staan stil, zwijgen en wachten,
bereiden zich voor op woedende strijd.
Evenwel, wat zouden ze betrachten?…
Ochtend in verf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 opnieuw verschijnt de heldere zon
in de ochtend in verf
gele streken vreugde
in het buurthuis op het plein
waar mensen zonder werk en geld
de dag opvrolijken in schone schijn
magische creatieve krachten
voorjaar bloesemt bonte kleuren
een oude man lurkt aan een sjekkie
er staat een paashaas voor het raam
ik voel een raakvlak met warrige…
Leven vol
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Zacht zuchtend en zoemend zingt mijn ziel
alleen al ‘t noemen van jouw naam zet aan
het denken beheerst en brengt mij in beroering
een wenteling weifelt in het warrige wiel
en roffelt ritmisch het melodisch membraan
daten brengt mijn lustig leven in vervoering
welke kant moet ik kiezen voor mij als -fiel
wat is voor mij waardevol en waar…
Mooie meisjes
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 3.222 Meisjes gniffelen in hun kraag
om de stoere jonge heren,
hun kleren in warrige plooien.
Ze spelen haasje over en uit
halen de moed uit hun fladdermouwen
meterslang lint van de goochelaar
Groezelige dwergen.
De jongen bukt voor de rokken,
kleeft een spiegelscherf aan de wreef
Zij nog te groen van schaamte,
te kaal in de liezen.…
EEN ETS
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.084 't kind mat
En drensend voort moest over 't zandig pad
Met in zijn oogjes stof en spinne-rag;
En in de spoortrein met zijn moeiheid vocht
En de oogjes dicht-kneep voor het schelle licht;-
Dan thuis komt en naar bed gaat en dan droomt
Van stekelige takken aan 't geboomt,
Een varke'op 't mist-strooi als een groot gedrocht,
Zo is dit warrig…
GLANZENDE VONDST
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 114 In 't grote bos wenken speelse twijgen
me door woeste slingerplanten, warrig haar,
geurend naar lokkend geheim, slapend gevaar.
Ik zoek mijn paradijs, waar niets zal dreigen:
Eiken vol huiselijke schemer neigen
over een beek, die klinkt als eeuwige snaar
van jong elfenorkest. Pluk hier almaar,
eet bessen om wijze liefde te krijgen.…
de uitkijktoren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 115 de kleuren van de lucht, zacht en pastelgetint
begeleiden de warrige droge grassen in de lichte dwarrelwind
die deze symfonie van dromerig verfijnd gebeuren
vergezelt om alles lichtjes te doen bewegen, op te fleuren.
een zeldzaam vogelgeluid
klinkt hier en daar bovenuit
verrassend telkens weer
meewerkend aan die specifieke sfeer.…