De Cirkel

Aanstormend door mij nimmer gehoord
komen doden gedachten wreed vermoordt
klinken hol en leeg mijn klanken van heden
gekende terreinen op de tast betreden

Glijden zinnen gespiegeld glad in alle vormen
om warrig zoekende haar rode draad los te tornen
Verwachtingen laat in tijd steeds voorbij te staren
misgrijpend zoekende ondergane levens jaren

Trotse bouwstenen zo mijn muren het wilden
brokkelen zij af gestaag doch ongecontroleerd
Zo verankerde woorden geketend in mij gilden
worden muzen der jaren meedogenloos verteerd

Schrijver: Ivan Grud
Inzender: J.Borst, 13 juni 2005

borst22tiscali.nl

Gedachten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 13 stemmen 775