16602 resultaten.
En passant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 [Haiku]
een golf glijdt langszij
even schommelt de kano
op rimpelend licht…
En passant
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 91 Ze oogde schoon zo op
het eerste en zelfs tweede gezicht.
Sereen gevangen in
het beeldbuisframe.
Maar toch, waarom dan toch,
was er het sterke vermoeden van
onwelriekende oksels?…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Wens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 127 Dat er bijvoorbeeld
Altijd iemand mag zijn
Die ergens op je wacht
Altijd weer klaarte
Van een dag die open plooit
Na de diepduk van de nacht.
Altijd vroege lentes en nazomer in september
Binnen de contouren van tijd
En herinnering aan iets
Voor straks en later.
Maar altijd, altijd ook een hand
Die door je haren strijkt
En zegt:het is…
Schuil bij mij.
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 1.996 dans met me
ik troost je
ik troost je in mijn armen.
dans met me mee
naar de wolken
waar de zon schijnt.
huil en schuil maar
ik neem je
in mijn hart mee.…
- Passant der verzuchting -
netgedicht
4.0 met 48 stemmen 329 Jou diepe blikken hebben mij nooit echt bekoort,
ik was enkel een passant der verzuchting.
Troost herken ik zonder veel betekenis,
zie de gevels van vlagen voorbijtrekken,
ze naderen elke dag de afgrond.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 132 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Levende berm
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 46 In de bonte berm
wuiven bloemen vrolijk naar
een grauwe passant…
Het is koffietijd
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 140 Gekweekte rozen,
hebben hun geur verloren.
Smakeloze tomaten,
smaken naar water.
Haastige mensen,
zijn hun diepe wortels kwijt.
Neem een moment om stil te staan.
Vertraag uw moderne klok.
Denk aandachtig na.
Het is koffietijd.…
Zinderende warmte
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 69 Met de kleuren en geuren en felle zon,
te weinig regen waar ook nu droogte mee begon.
Het is een geluk dat de boomrijke plekken
voor ons passanten nog wat schaduw en luwte lekken.…
Dodenherdenking
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 434 De jood, soldaat en passant,
zijn aan elkaar verwant.
Het verdriet zit in hun genen,
als door een jas omsloten.
Het verdriet slijt,
maar verdwijnt niet.
Bij het herdenken
wordt verdriet weer actueel.
De jas gaat open
en de zon schijnt even
op die oude wond.
Zonneprikkeling
wordt pleister.…
[ Een passant vraagt: Waar- ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15 Een passant vraagt: Waar-
vandaan? Waarheen? Ik loop mee --
met hem, stilzwijgend.…
Hooikoorts
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 140 Gemaaid gras dat er
pak ‘m beet
anderhalve dag
ligt,
zon te vangen,
uit te drogen.
En dan een zomers
windje dat vleugen
draagt,
die en passant
je neus passeren.
Geuren vol beloften
van blauwe lucht,
het weidse en groene
vergezichten,
waar ik dan
met mijn ogen dicht
zwaar aan zit te snuiven
voordat zij vervaagt.…
schaak
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 371 de zon doet mee, wit als de maan
de wereld uitgewist, staat even stil
we reizen door de nacht
en passant fluit jij
een al bekende melodie…
Een afscheidsavond
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 909 Zomaar een zomeravond nog voor de zomer begon
Heb ik jouw warme, lieve blik
Op mijn netvlies gezet
Die ogen waar ik 6 weken van dromen kon
Straks zie ik jou daar weer
Vragend zullen mijn ogen
De jouwe gaan ontmoeten
Ze zullen vragen naar meer
Zal jij al open staan voor nieuw leven
Gekwetst bedrogen geknakt bezeerd
Heeft zij jou achter…
Diep van binnen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.172 Diep van binnen
Zijn mijn laatste woorden zoek
Druppelen mijn zoute tranen
Net over het randje
Van de volgelopen emmer
Ik zou wel willen schreeuwen
Ik zou wel willen huilen
Ik zou wel willen krijsen
Maar ik doe het niet
Diep van binnen
Is het laatste hoofdstuk uit
En toch kan ik het boek
Niet wegzetten in de kast
Ik pak het steeds weer…
ik bof
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.681 Het besluit is gevallen
Het boek is uit
Zomaar dichtgeslagen door hem
Of heb ik
stilletjes gewacht tot hij
het boek zou dichtdoen?
Het besluit is gevallen
Ik moet mijn pad
Weer alleen gaan kiezen
Zal ik dat
snel met plezier
weer kunnen?
Het besluit is gevallen
Een nieuw boek uit de kast gepakt
Met nieuwe hoofdstukken
Hoe zal ik die…
Sommige momenten
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 5.118 Sommige momenten
zijn
onbetaalbaar
onberekenbaar
onbewaakt
onbepaald
onbeschrijfbaar
onverklaarbaar
waardevol
tastbaar goud
zo’n moment
was zaterdag
Café Esprit
Amsterdam
Jij en ik
ook ik besef
dat ik
met jou
met ons
voorzichtig moet zijn
en zal zijn…
Geschonken kusjes
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.857 Geschonken kusjes
door jou
op gestolen
slapende momenten
bewaar ik
in een laatje
bekleed
met jouw tederheid
vannacht
verlangend
naar meer
véél meer……
Mijn lief
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.594 Kom
geef me je hand
en laat je gaan
ontdek
wat liefde
echt kan zijn
dat liefde
oprecht kan zijn
Kom
geef me een kus
en laat je gaan
proef
wat liefde
fijn kan zijn
dat liefde
klein kan zijn
Kom
geef me je hart
en laat je gaan
voel
wat liefde
goed kan zijn
dat liefde
moed kan zijn
Kom
kijk in mijn ogen
en laat…
Te jonge keus
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 712 Hij zag me
wilde mijn stem
mijn liefde,
mijn zorgen
voor hem
Ik gaf me
Heel mijn stem
Al mijn liefde
Iedere morgen
aan hem
We gaven elkaar
haat en nijd
dagenlange stiltes
bitter verwijt
dus
na maanden verdriet
van te verkeerd geven
ben ik weer rustig en blij
In mijn jonge leven
geef ik de mooiste stem
de beste zorgen,…
Ritsels
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 447 scharrelen en dwarrelen
bedekken en bevlekken
jagen en vervagen
geuren en verkleuren
verzachten de gedachten
omwoelen het gevoelen
Fel gekleurd bij zonneschijn
vervagend door de nevels
Winden vol venijn
plettend op de gevels
spiegelglad op wegen
zacht glinsterend in de regen
ik tol mee in ieder blad
het ritselende leven door
zo…
HORIZON
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 317 HET KIJKEN
NAAR DE ZEE
NEEMT ME MEE
NAAR HET NIETS
OF HET IETS
WAT IK NIET
LICHT KAN BEVATTEN:
HET EINDIGE
HET ONEINDIGE
HET INNIGE
WAT MIJN
ZIEL TROOST
WANT MET
OF ZONDER ZON
IS ER ALTIJD
EEN HORIZON
Dit gedicht draag ik op aan mijn belgische balcon-buurvrouw en echtgenoot, Zuid-Spanje, 5 december 2010…
Zonnedraagster
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 90 de zon gaat onder
maar weg is ze niet
ze blijft ons verwarmen
zolang wij met liefde
de wereld omarmen
laat mij die zon zijn
elke dag
laat mij je troost zijn
ik zend je mijn stralen
mijn eeuwige cirkel
mijn
groet
mijn zonneschijn…
Koud
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 115 Een beetje troost geeft hij daarbij.
Herinnert mij aan zonnige dagen
Maar mijn hart verwarmen,
kon alleen maar ‘jij’.…
Plek
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 527 hij vermoedt dat ik het weet
misschien is dat wel erger
dan er zeker van te zijn
of hij zin had in een biertje
een bak troost, wat praten
en niet mijn domme 'troost'
maar práten dreef zijn ogen
weg voor wat ik toch al wist:
zijn zoon, de flat, het raam
ook nu staat hij daar te staren
naar de hemel die hem vallen liet
zijn eigen vlees…