Alle inzendingen over alphen ad rijn

waar plotseling wind het kabbelend water striemde tot golven een vlucht statige ganzen dook in gakkende paniek gezellig geroezemoes uiteen geschoten werd door dodelijke stilte daar verloor zon haar kracht werden levens vermoord dat moment waar waanzin hoogtij vierde werd abrupt in bloed gesmoord…

Vaak heeft hij onze Hollanders bezongen Die jongens uit ons landje aan de Rijn Die altijd zo stijfkoppig konden zijn Waarmee ze heel wat op de knieën dwongen Dat lied mag dan van jaren her geweest zijn Maar laat ons morgen iets meer in die geest zijn…

Zijn Melkertbanen waren een succes En braaf ging hij om met subsidiegelden, Zo weten Ad zijn vriendjes ons te melden, Zij springen dapper voor hem in de bres. Opdat hij stevig in het zadel zit Wassen de rooie rakkers Melkert wit.…

Politici, gedreven en ad rem Proberen ons hun visie uit te leggen Terwijl ze allemaal hetzelfde zeggen Ik ben immuun geworden voor hun stem Zo wordt de kiezer tot een twijfelaar Maar straks is het college wel snel klaar…

N a uren te zitten zweten A chtte ik mij eindelijk in staat C ornflakes te eten H ad ik nu maar een kom van formaat T ot zover ben ik gekomen deze nacht…

De dood zit mee aan tafel eet van het beste bord en drinkt een glas het tafelruimen acht hij iets voor later Het leven is ad random afgemeten maar nooit of nimmer spot-on waterpas…

Op 't hoekje van de Hooigracht En van de Nieuwe Rijn, Daar zwoer hij, dat hij zijn leven lang Mijn boezemvriend zou zijn. En halverwege tussen De Vink en de Haagsche Schouw, Daar brak hij, zes weken later zowat, De eed van vriendentrouw.…

Je leest in het AD, voordat je kiest, De nieuwe haringtest, want je wilt weten: Bij wie is deze vis het best te eten? Bij wie is deze vis ronduit het viest? Die test heeft zèlf een testje ondergaan, En daaruit bleek: er zit een luchtje aan.…

Het was een meisje. het werd één meisje. Het is nu een vrouw om van te houden zodra zij straks alle zielen laat vertrouwen op haar goedheid. Zij, Petra, ze logeert bij hen: de mensen op aarde. Ze voelt zich er érg thuis door haar diepe connectie, met Al dat leeft en Al dat geeft. Ze komt thuis en haar huis is een thuis voor ieder…

Van Rijn heeft zijn rapport nu uitgebracht De werksfeer daar blijkt een en al misère Je borstomvang bepaalt je carrière Men pest, intimideert, misbruikt zijn macht Eén kleinigheid verrast in dezen wel Mathijs maakt zijn rentree, bij RTL…

Maar wat nou als de moeder van van Rijn In een zeer luxe verpleeghuis had gezeten Dan zou de arme man zijn toegebeten 'Jouw ouders hebben dus geen centje pijn' Uit welke hoek zo'n zaak ook wordt bekeken Je wordt van alle kanten afgezeken.…

Geen boom springt uit de lijn van het Amsterdam-Rijn- kanaal. Rechttoe, rechtaan. Geen boot verlaat zijn baan van schuim, zilver en groen. Ik moet hetzelfde doen en volg de regelmaat die door het landschap gaat. Dan sla ik af. Een bocht. De kromming die ik zocht. De lijnen worden speels, maar stuiten op de rails.…

Vanachter een spiegel van fixeer kijk jij mij vragend aan. In de gewichtsloze sfeer spel ik zachtjes je naam. Samengebald licht op papier, voor altijd spelen we hier. Een konvooi van beelden flitst voorbij, één ogenblik sluit de rij. We mediteren op de rivier waar de zon opbloeit uit het water. Vissen schilderen ons plezier, de…

als schilder van licht en donker nam hij dikwijls een kijkje in zijn gemoed…

Vol wollig schuim glijdt de brede waterval schuin naar beneden, buldert aangenaam met diepe basstem: "Hoe ik steeds betaam!" Telkens verrast een spattende golfknal. Tussen rotseilandjes en steile wal zweeft ijle waternevel, omhelst minzaam dansende regenbogen, maakt grote naam: een vluchtig, toch altijd durend kleurig bal. Watertoonkunst…

Het schiet nog niet erg op met die formatie Acht weken krijgt dit nieuwe team de tijd Toch moet ik zeggen, het heeft mij verblijd Hoe snel ik nu het eerste resultaat zie Ik las het zwart op wit in het AD Hans Hoogervorst is binnenkort premier…

zeventig lentes zingend uit bedolven kerk met Jezus aan haar zij http://www.ad.nl/ad/nl/2021/Aardbeving-Haiti/article/detail/457771/2010/01/20/Zingende-bejaarde-gered-uit-kathedraal.dhtml…

”Meneer Van Rijn ik eet slechts brood en ei Al maanden geen salaris meer ontvangen Nog even en ik ga mezelf verhangen” Er klonk een stem die opgetogen zei: ”Mevrouw u volgt voorbeeldig ons beleid: Participatie en Zelfredzaamheid”…

‘Ik heb aan alle omgangsvormen schijt: Wat bivakmutsen op de kop getikt Een rookbom stoer de aula in gemikt We komen in de Flevopost, geheid!’ Je bent een hufter, loser, zak patat Jij hóórt niet op die school in Lelystad!…

Overdag schuilend, verborgen, ontheemd zijn de rijen vervreemd van de wens die men had om zich hier te vermeien Marsman gaf Holland de stem mee van water, hoe vreemd en ontheemd klinkt een halve eeuw later de stem van de wind over steppen, woestijnen en over de bergen steunend en zwijgend onneembaar de rots van 'n onwrikbaar…

ik ben op zoek naar een luchtledig om spoorloos te verdwijnen zonder droefheid na te laten niet verantwoordelijk te stellen voor een gedachte van niveau evenmin als voor gebruik van drank een ruimte waar ik mij straffeloos kan bepalen tot beeld zonder geluid en mummelen zoveel als mij belieft ad infini……

Maar je zal zien dat voor ik goed op stoom ben er vast veel water door de Rijn gaat stromen.…

Ad Melkert is als kroonprins voorgedragen En zag zijn eigen kans derhalve schoon Alvast de poten onder Kok z'n troon Vakkundig in De Volkskrant door te zagen. Dus als hij daarop plaatsneemt zo meteen Zakt hij door eigen toedoen erdoorheen.…

zoals de worm verzadigd uit de aangevreten appel kruipt loom en lui onachtzaam opgepikt door een hongerige hen weer deel wordt van de keten broos als een net ontloken papaverknop blijkt het leven de roes is kort ad fundum…

Door de hoge ronde ruimte galmt veelstemmig gezang van het Romaans mannenkoor Perfect gedragen harmonie verbreekt iedere stilte met ijle en zware klanken Zo zou het kunnen klinken in de relatieve eeuwigheid beluister dit ad fundum als voorproefje op ooit…

Het warme bloed in al mijn ad'ren stolde toen ik de koppen zag in ’t ochtendblad en ik totaal perplex begrepen had: de Griekse schuld ten dele kwijtgescholden De bank de klos, ellende op míjn bord Mijn bonus wordt met 2% gekort!…

Foto Ad Elshout.…

zegt de een en geeuwt daarbij, ‘Niet heel veel raars, gelooft dat vrij; Wat dal, wat berg, de Harts, de Rijn, Wat blauwe lucht en zonneschijn.’ Doch de ander, op wiens blij gezicht Een glans nog van verrukking ligt, Roept! ’Berg! - dal! - o! - de Harts - de Rijn! Zó ’n blauwe lucht! - zó ’n zonneschijn!’…

mijn kaktus denkt aan verhuizen voelt een onbekend jeuken van transpirerende bladluizen en ook mijn magnetron kijkt jaloers uit de ramen en je hoort het ding denken de zon zou zich moeten schamen zelfs mijn tuinslang lijkt overspannen te zijn welkom in Hawaï aan de Rijn…

Ons water komt van Maas en Rijn en regen De stoere dijken waken als soldaten De dijkgraaf houdt elk gaatje in de gaten Wat nooit gebeurt…ik kwam zo’n kerel tegen: Hij zei: ‘Ik heb een goede vraag verzonnen. Wie heeft er in uw waterschap gewonnen?’…