Alle inzendingen over blad tussen bladeren

Meer stilte, meer wit tussen de regels, bladeren die vallen. Hoe kan je voor allen goed doen en toch jezelf blijven? Verlangen wordt eindeloos maar niet de vervulling.…

Een snijdende kou Tot op het bot Iedere dag Uiteindelijk ben je bot Kaal Zonder huid Zoals een boom Tijdens de herfst Kaal Zonder blad Zoals een boom inslaapt Zich opmaakt voor de lentetijd Zoals hij dan in volle pracht zal bloeien Trots zijn bladeren gaat voeden Krachtiger dan ooit…

Die morgen waaiden de bladeren als vlinders, bevlekten de bodem om de aarde te bedekken paddenstoelen te beschutten tegen de belofte van de kou de winter uit het noorden Kracht zuigt zich uit het blad spaart zichzelf in het sap Het stroomt langzaam op weg verdikt zich in de wortels herinnert zich het groen het wit van sneeuw en ijs…

Op een rustig plekje in de tuin staat een rhododendron tussen bladeren geel en bruin te genieten van de najaarszon Al is de zomer lang voorbij tussen het verdorde groen minder uitbundig dan in mei gaat hij het nog eens overdoen.…

ik kijk niet terug maar blader door een herfst die blad voor blad verrot de smurrie wordt eens lente ook al wintert het kapot de dode boom die sprieterig reikt naar dromen over zomer was groen en ongerept , verloor zijn strijd tegen het ouder worden in een tijd die niet wordt terug gezet de paden zijn nu afgedekt mos heeft zich al afgezet…

milde avondzon op de bosvijver een waas van zaden en stof stilte tussen zomergroen waterjuffer rust op blad Tanka…

Soms sta ik stil tussen de bomen uit mijn hoofd groeien takken op mijn huid zie ik schors komen uit mijn voetzolen groeien wortels die zich in de aarde verspreiden in de lente verschijnen er bladeren ik voel me goed tussen de bomen en kan er rustig eeuwig staan dromen.…

Verhalen geplet, Tussen dichtslaande bladeren, Woordenballet, Vol van verbeelding, Wegdromen bij groot avontuur. Verdwaal in de tijd, Beweeg tussen kaften, Verborgen geheimen, Een wonderlijk heden, Berooft je van menig uur.…

Geel is het blad, geel zijn de lichte bladeren, Ver is de lucht, - 'k durf haast niet dat ik 't zeg - Niet blauw, niet wit, wèl licht, - het snelle raderen Van waagnen hoor 'k op blad-bestrooide weg.…

ik sta op het balkon met de wens een blad te zijn, behorend tot de populieren, zwierend in een wind van zon sloom danst mijn schaduwvlek, onder het gewicht van de hemel, met de dofgroene spiegeling van het vetglanzend bladerdek door mijn fijn vertakte aderen welt wit spuug van goden, het chlorofyl voor de mensen het bloed van de bladeren…

Een blad valt, zoals alle bladeren vallen. Zaden kiemen. Een mens wordt geboren, zoals alle mensen geboren worden. Zoals deze kreupele woorden zeggen, zijn daar bepaald geen woorden voor. Gedichten verwijzen alleen maar, naar de werkelijke werkelijkheid. Ware dichters zijn sprakeloos.…

Zo kort mocht je maar zichtbaar zijn, zo kort maar aan de tak, de storm brak je af, met het grootste gemak. Net uitgekomen, net groen van waas, werd de wind je vandaag toch echt de baas. Daar lig je nou vlak op de grond terwijl iedereen toch echt wel vond, dat groen eindelijk tevoorschijn kwam. Maar daar lig je dan, de wind nam…

een gure noordenwind voert veldslag tegen alle takken van ranke bomen, die plooien zich ongezien in een zigzag noch bladeren of twijgjes die ontkomen. het december bos in diepe rouw met alle bladeren die gaan sterven, verkleuren van bruinrood naar zwartgrauw, verspreid als humus nu... op vele boerenerven !…

als vurige symbolen van een stervende zomer vallen rode en goudgele bladeren als een laatste glorieuze zonnebundel in de richting van de winter bracht de zomer opwinding de herfst lijkt altijd rust te brengen het vallend blad vormt een warm tapijt voor al wat leeft, groeit en bloeit onder moeder aarde als een warme deken…

languit rust de dood op banken in het park harkt de zon wat oude bladeren er zit een gele tussen rood en ik zie een abri wachten…

Ik verdwijn dan tussen uitgesproken woorden en verdwaal in geschreven taal ... op blanco blad!…

ik werd een herfstig blad een knooppunt van wegen die zich scheiden in goed overleg een verbindende factor tussen zuur- en waterstof en toen een vis in onderhuids water…

Kijk hoe ik hier loop op de bladeren van jaren die eens doodgevallen in een droevig jaargetij nu voedsel zijn voor wat leeft alles zou zin hebben ook dit gedood dat mij laat bezien hoe nietig een zucht is als zelfs het blad dat is gevallen goed is wat loop ik hier dan waarom lig ik niet gevallen uitgezucht en opgenomen in de kringloop van…

Met een onbeschreven blad zo blank als sneeuw...…

het is de wind niet jij die verhalen fluistert gedachten verwaait geheimen doet verbergen het is het kind in mij dat in spanning luistert totdat de wind draait alsof hij mij moet tergen…

De bladeren vallen De wind steeds meer spel Dwarrelend, waaiend, gierend Eens troostend, wordt een hel Nu vallen mijn gedachten En dwarrelt mijn gevoel Gierend van verlangen Zonder wil of doel En het dal is daar beneden Wat zich in schaduwen bevindt Als het licht er niet kan komen Dan ook zeker niet de wind…

bladeren vallen van huizenhoge bomen de herfst zal komen…

Een koperen maan krulde aan de hemel, dreigde te vallen...bladeren slechts. Hitte bladerde van het licht en zette de nachtelijke herfst in vlammen. Zo was het.…

dwarrelen overal prachtige kleuren kijken ritselend lopen door bladertapijt eenmalig!…

Je trekt mijn aandacht wat voor grote bladeren zeg je ja zeg ik je ogen hechten zich aan al die bladeren je zou ze willen rapen één voor één je trekt mijn aandacht wat voor grote bladeren zeg je ja zeg ik je ogen hechten zich aan al die bladeren toch raap je er maar één…

Bladeren en nog eens bladeren Zij vallen neer op het natte gras En bedekken de hele grond alras Ten teken dat de winter gaat naderen. De bomen verliezen hun schoonheid En blijven als kale stronken staan Hun glorie is voorlopig voorbijgegaan Wachtend op de komende lentetijd.…

Ik blader in mijn herinnering probeer alles weer te weten stel direct ook vragen het is niet alleen hoe of wat ik graaf in mijn belevenissen spit ze soms weer onder geef zelfs antwoorden op vragen nooit gesteld wie ben ik, wat is er van mij geworden? hoe ben ik alles doorgerold? is het leven wel gewillig?…

klein Doen hun best om te groeien Ze hangen teer Hun knopjes aan de tak en stammen De zon geeft ze licht en warmte De wind komt ze zacht kammen De bloesem duurt kort In tal van kleuren geschakeerd om heester struik en bomen Een zachte bries laat de gewassen horen Een zoete balsemgeur Het ruisen over en weer En zie, de bladeren…

gele bladeren dansen wild over de straten bomen kreunen onder de hevige wind weer een nieuw seizoen dat arriveert ik kijk nu al uit naar een windstille dag, waarop de zon schijnt in milde herfstglorie bladeren in geel, rood oranje en bruin kraken zachtjes onder mijn voeten witte lichtstralen schijnen bescheiden door de torenhoge…

Van honduree*) heb ik geen kaas gegeten Toch denk ik niet: het antwoord is me worst Mij stuit zo’n blanco vel tegen de borst De hamvraag wordt: hoe kom ik het te weten Van Aar mag ik het niet bij Google halen Dus rest slechts bladerwerk in Van Dale…