Alle inzendingen over de kop opgestoken

Vertrouwen, weten, dat de 'ander' er is verbonden in liefde, dat altijd voorop een denkbeeldig lichaam, geen simpele vraag 't zal wel niét lukken die draaibare ...KOP!…

De gifslang in mijn hopkop ontzenuwt mijn angst, die tot de laatste stuiptrekking van zich afbijt. Rare paranoiamol. Het gebarsten spiegellabyrint schenkt de vrijheid achter hagen van zeewier en smaragd. Naakte goden en godinnen smelten samen. Gouden regens delen groene pepermuntjes uit. Mijn overspannen geest verdwijnt als een gammele marionet…

Als de kop bovenop zit, de munt onder, is het geen wonder dat er oeverloze discussies zullen ontstaan, echter, als de kop onderop zit de munt ligt naar boven, kan ik je in elk geval beloven, dat er recht zal worden gedaan, want dat zal altijd zegevieren!…

Handstand, een wereld op zijn kop. Met het hoofd naar beneden en mijn benen naar de top. Zo zie je je wereld in een lagere stand, terwijl het hoofd meer bloed krijgt en de kracht zich in je armen spant. Verplaats je je handen dan wankelt je verstand; krijgt het zicht op je leven dat van de andere kant.…

Er is zoveel te koop in deze wereld. Een materiële begerigheid houdt de moderne mens vandaag de dag stevig in zijn greep. Begerige ogen richten zich op een kopen; op wat niet gratis is zijn er geen krediet-limieten voor bij de rode streep.…

van de nacht, overweeg de kansen in een rimpeling van overmacht omfloerst door de lipstick op het bevingerde glas, soms te vol om leeg te raken en na de goot volgde een nog diepere plas, waarin het genot door bijsmaak is verbittert, al pratend je stem verloren van hoor en weder horen, in een geveinsde volmaaktheid, het was kop…

Het was kop of munt, het bleef een gok zij koos voor de zijkant, vaak wat vlak, soms getand en ik ? ik had geen keus..…

Plots blies opgestoken stormwind hun kroon tot rozerode fragmenten verspreid over grastapijt en vijveroppervlak. Veeg ik, gevangen in heimwee dit pseudo sneeuwdek weg. Ook mei wordt snel verleden.…

heur haar opgestoken haar schort altijd even schoon liefde in de tuin even eveline in de kringen van kratten haar jeugd gevangen paralellen schieten pijlen uit de oerknal naar de eeuwigheid weer een depressie uit de lucht vallen zegening en mobilisatie na sterre maanden de premature geboorte van begeerte…

eeuwen sneeuwen niets opgestoken? niets geleerd? We leggen ons te snel neer bij het lot.…

Het stond zo geweldig, van begin tot einder zover je zien kon, een kleurenpracht enorm het was zo schitterend en koste veel werk nu zijn ze niet meer dan wat stelen. Het was een prachtig gezicht, zover het oog reikte alle kleuren van de regenboog en meer, een ware lust voor het oog, of beide ogen dan nu is de kleur verdwenen, weg is de pracht…

Die lepe burgemeester Fred de Graaf Deed wat wij allemaal wel zouden willen Een slinkse hand op Maxima haar billen 'Ben ik me niet bewust', verklaart hij braaf 'Geloof me, ik ben nergens aangekomen' En anders Fred, is het mooi meegenomen.…

frontpage snippers perfect ideaal in mijn opgestoken handpalm tijdens de stilte waarin zelfs de wind geen richting kiest neerdwarrelen en verdrinken in een moeras zonder getijden of lichtvoetig dansen over vaste grond richting horizon zonder tegenwind ontwaken onder een zon waar de perzik niet meer smaakt als een regenachtige dag…

Ik vind het buitengewoon haar oranje, opgestoken haar de met mascara bewerkte wimpers haar geblankette gezicht Hoe kwetsbaar men kan zijn verborgen achter kleur en vorm Zij pakt mijn hand en legt die om een borst zo zacht dat zij tastbaarder en breekbaarder wordt in het kloppen van een onstuimig hart "van mij" deelt zij mee en schenkt…

zij dansen op hakken de hoge lach van leven in plezier haren opgestoken lichtjes aangeschoten de kopjes nog fier uitdagend en ondeugend charmant om aandacht vragend maar er worden vanavond geen rozen geplukt in narcistische zelfzucht de heren zijn het oogsten voorbij zien enkel zichzelf als prins aan het eind van de rij…

zag je arm opgestoken in de menigte een hand die wenkte of zwaaide ik kwam er niet uit wilde bij jou zijn drong langs de mensen trapte op tenen vloekte de schaduw voorbij want jij een open plek in de eerbied van stilte jij was gegaan zag nog je arm vingers en hand alleen ik kende je naam…

Ze was een danseres, dat kon je aan haar kleding zien, aan haar mooie opgestoken haar, aan de manier waarop ze liep, aan haar fier geheven hoofd. Je zag het aan haar handgebaren, aan haar afgetrainde lijf. Mijn lief, 't was een prachtig wijf.…

een opgestoken hand van de overkant van een opgebroken straat zomaar onverwacht staat de buurman te zwaaien voor het eerst na maanden laat de wereld maar groter hier verkleint ze elke dag hand over hand per knipoog ook of even de deur tegen en mag er suiker bij?…

je ornament barok in lange rok en krult uitbundig in je rondingen monumentaalt in rijk en warm bezit ogen stralen uit het donzig wit haren opgestoken ogen iets geloken met fluweel gevoerd de taille ingesnoerd zo open je de dans op het gala van de eeuw de prima donna van het bal maar voelt al binnenin het eerst verval…

Kopen, mensen, kopen moet je, of je 't nodig hebt of niet, zonder kopen ben je nergens, ben je maar een bange griet... Maar dat kopen moet je doen toch, moet je geven veel geluk, zonder kopen ben je nergens, gaan zelfs ook je dromen stuk, dus maar kopen, beste mensen, kopen tot het je vergaat...…

Een struise kip in het kippenhok zat knikkekoppend op de dommelstok ze kakelde geschrokken toen een kranige haan een serenade voor de ochtendzon zijn strot uit liet gaan tòk-tòk tòk-tòk-tóóók tòk-tòk tòk-tòk-tóóók de hanenzang verstomde bij die aanstellerij en met opgestoken kam stapte hij kwaad naderbij maar zijn bek viel wijd open bij het…

Beide handen gaan langzaam naar het opgestoken haar verdrietige blikken proberen het venster te ontwijken wanneer een spiegel een glimlach om de vele herinneringen laat zien speelt een gele roos aan een struik met de eerste druppels ochtenddauw haar handen gevouwen bidt zij in stilte om niet meer vergeten kijkt zuchtend naar het album…

Zeg eens eerlijk Heb jij ooit een kikker in het water zien springen zonder afzet van de kant of een blad, of iets anders is hoe jij tussen mijn lakens ver- zeilde, opgestoken mijn binnenhaven ver- kende Geloof mij maar Al de eerste muggenlarf van miljoenen jaren geleden had het plan mij te steken net op dat ene plekje op mijn rug natuurlijk…

de weg is lang langer dan men dacht in een gedachtenstroom lang verwacht aan de oever waar een hart sneller bonkt in oerkracht door haar opgestoken haren niet stoppen maar later vragen wat zou ze zeggen als letters samen smelten speciaal voor wie dit leest er is geen parel voor nodig geweest om te begrijpen wie jij echt bent terug naar jezelf…

je lopen heeft iets gratieus het haar blond opgestoken je neusje in de wind de ogen wat geloken je blikt nog lente in de zomerzon aarzelt en kijkt om ik lach het volle licht in je verbaasd gezicht je stem klinkt lichte tonen in herkenningskleur je parfum is herinnering aan eerste kussengeur ik kreeg een hand op armlengte afstand…

De winterkoning schuilt in beukenhagen waar koning winter niet heeft toegeslagen de vorst hult zich in misten en in vlagen dat zie je aan de opgestoken kragen Wie dit 'vorst' noemt stel ik graag een paar vragen is het bij u min dertig, alle dagen en nachten?…

de afgelopen dagen in het hoofd en daarbuiten woekert mij de uitdrukking wie het hoofd uitsteekt boven het maaiveld wordt zijn kop afgehakt houd je op dezelfde hoogte doe gewoon maar normaal dan doe je al gek genoeg kortwiekt klare taal mij bijzonder bewonderenswaardig meer mag je niet wezen wie zich onderscheidt met zichtbaar…

Ik heb de soeko* gelijk afgebroken, mijn vinger als Mozes' staf opgestoken, heb met Pesach de matzes laten staan, op Sjabbes zelf de lichten aangedaan. Ik let niet op een koshjer hapje, ik geniet van een mals varkenslapje nu het eindelijk toch zonneklaar is dat het Exodusverhaal niet waar is. *loofhut…

wat mij niet lekker zit is het al te veel aan wit waarin ik ruimschoots klapper als een beetloos kunstgebit ik slink tot weggeschoven kind dat klein maar reuze dapper toch geen fijne houding vindt op een te grote keukenstoel het onbestemd gevoel van overheersend leegte nadat een opgestoken wind mijn perken van de aarde veegde…

Ik ben al zenuwpillen aan het slikken Mijn Tom-Tom keer op keer geprogrammeerd Zelfs in mijn dromen rijd ik nog verkeerd Voel opgestoken middelvingers prikken Vier nachtjes nog, ik zeg u vast gedag Ik zie u wel op Zwarte Zaterdag. ---- A.s zaterdag is de drukste dag van het jaar op de Europese wegen.…